DISTINCTIO XVI (ae).

Hic oritur quaestio etc. *. a. Boethius quaerit de quo statu sumpsit humanam naturam. Si enim de primo statu ergo non sensit mortem ; si de secundo, ergo non defuit ei necessitas moriendi *.

b. Necesse fuit genus humanum redimi ; sed dicit Anselmus quod nullus modus erat convenientior quam per passionem Christi ; ergo necesse fuit passionem Christi esse.

a (15) in libro De duabus naturis Christi et una persona (+ E). b (16) ut dicit Damascenus quod " primitias nostrae massae assumpsit de Virgine " (+ E). c (16) Adam enim non habuisset sensum poenae si non peccasset (+ E).

c. Christus sumpsit " primitias nostrae massae " : quaeratur utrum fuit immortalis sicut fuit Adam in suo primo statu.

d. Dicendum quod quadruplex est necessitas : una secundum formam, ut calidum calefacere ; alia est secundum materiam, ut summe calidum fieri ignem ; tertia est secundum efficiens, ut violenter moventia ; quarta secundum finem, ut cum habitare sit finis domus, necesse est domum cooperimentum habere. Dicendum ergo quod Christus habuit necessitatem moriendi secundum ordinem. Unde in se non habuit causam necessitatis moriendi, sed ex dispensatione (= n. 5).

Oblatus est [622, 7-8]. Super 8 ad Hebr., 3 : "Quid congruentius pro hominibus offertur quam humana caro ? Et quid ita aptum immolationi sicut caro Christi" ? (= n. 6).

Est hic notandum Christum de omni statu hominis etc. *. Dicitur in littera [622, 26-27] quod in quarto statu habet homo 'perfectam Dei contemplationem' . Nota quod est contemplatio Dei in identitate naturae, et sic Christus dicitur contemplari perfecte in quantum Filius Dei; et in identitate personae: sic Gustus homo contemplatur Deum perfecte.

a (10) Ad ultimo quaesitum respondeo quod fuit immortalis, non habens causam necessitatis moriendi, peccatum in se scilicet: sed fuit mortalis ex dispensatione quam habuit ad homines (+ E). b (11) Nota quod Glossa ad Hebr. 7, 27, dicit:" Qui non habet quotidie necessitatem: non autem ex hoc intelligitur quod aliquando egeat vel habeat necessitatem, sed ut removeat quod convenit legalibus sacerdotibus". Et subiungit in Glossa dicens: "Adeo magnum est illud sacrificium, quod licet unum et semel oblatum sit, tamen sufficit ad aeternitatem ". Sed subiungitur post, in 8, 5, super hunc textum: Et hunc necesse est aliquid habere etc (E). c (16) Quaestio est quae fuit haec perfecta contemplatio Dei et in quo differt ab aliis. Respondeo (+ E).

Et est contemplatio personae in identitate specialis naturae, et sic purus homo in patria perfecte Deum contemplatur. In sua natura, non per identitatem, sed per gloriam tantum, et sic angeli perfecte contemplantur. Augustinus, De anima et spiritu : "Hoc erat totum hominis bonum, ut sive ingrederetur, sive egrederetur, pascua inveniret in suo factore: foris in carne Salvatoris, intus in divinitate Creatoris " (= n. 7).

Utrum homines perfectius contemplantur quam angeli. - Dicendum quod 'perfectius' dicitur vel quoad naturam, vel quoad meritum, vel quoad plura quibus cognoscitur. Primo modo angeli perfectius contemplantur; secundo modo, ut excedentia et excessa ; tertio modo, plus homines quam angeli(=n. 8).