DISTINCTIO III (ae).

Fomes, secundum quod comparatur ad peccatum antecedens ex quo corrupta est tota massa humana, est poena peccati et a Deo est; ut autem comparatur ad id quod post est, ut scilicet apparens delectabile non observata lege Dei, sic est causa peccati et a diabolo est et fomes est. In illis qui sanctificati sunt in utero, est fomes secundum primam rationem, licet non sit secundum ultimam rationem. Unde in illis, licet sit causa potens ad peccandum, non tamen est causa operans. Sed in beata Virgine sic omnino exstinguitur fomes, quod nec est in ea causa potens, nec causa operans ad peccandum. -Ambrosius : "Ita expiata fuit caro Christi a Spiritu Sancto, ut in tali nasceretur qualis fuit caro Adae ante peccatum". Unde sua caro non fuit obnoxia peccato .

Augustinus, De baptismo parvulorum : " Sola nostro vulneri medicinam parare potuit, quae non ex peccati vulnere germen piae prolis emisit" (= n. 10).

Quaeritur etiam de carne Verbi etc. * A ugustinus, in libro De baptismo parvulorum : " Quod carnis de materna carne suscepit, aut suscipiendum mundavit, aut suscipiendo mundavit". Sed licet beata Virgo sanctificata erat in utero, non postea peccavit ; hoc erat quia (potestas peccandi) ita erat exstincta in ea, quod non habuit potestatem declinandi nec in veniale, nec in mortale ; sed post carnem Verbi receptam omnino exstinctus est fomes. Sed in aliis sanctis exstinguebatur fomes respectu mortalis tantum (= n. 11).

[Post concessum, praevenit in ipsam, 558, 14-15]. Haec posterioritas non est tempore, sed natura.

Quod dixit angelus purgans ipsam etc. *. In utero erat purgata quoad actum peccandi, nunc vero purgata erat quoad potentiam peccandi.

[Obumbravit ipsam, 558,18]. Dionysius : "Eius obumbratio nostra fuit illuminatio". Virtus' dicit * in accendendo affectum, et sapientia' * in illuminando intellectum *.

Ex sanctissimis et purissimis etc. [558, 20-21]. 'Castissimis' dicit quoad gratuitum, et 'purissimis' quoad naturale (= n. 14).

[Simul conceptam et assumptam, 559, 2]. Augustinus, in Ecclesiasticis dogmatibus 3: " Natus est Filius Dei ex homine, non per hominem, id est viri coitu, sicut Ebion dicit: sed carnem de Virgine trahens, non de caelo afferens, sicut Marcion et Eutyches affirmant; neque in phantasia, id est absque carne, ut Valentinus ; neque putative imaginatum, sed verum corpus: non tantum carnem ex carne, ut Marcianus, sed verus Deus et verus homo: in divinitate Verbum Patris et Deus, in homine anima et caro. Anima, non absque sensu et ratione, ut Apollinaris ; neque caro absque anima, ut Eunomius. Neque sic natus de Virgine, ut antequam nasceretur ex Virgine Deus non fuerit, sicut Artemon et Marcellus" (= n.15).

[Spiritu Sancto, 559, 3]. Spiritus Sanctus praeparavit eam in elevando ipsam in bonis naturalibus supra omnes creaturas. Unde Augustinus : "Non natura humana, sed Dei potentia conceptus est in utero virginali, opere Spiritus Sancti, de semine mulieris, sine semine viri".

[Constat nullam habuisse, 559,18]. Augustinus, in libro De perfectione humana : "Esse sine peccato de solo in hac vita Unigenito dictum est". - Dicendum quod 'sine peccato', id est sine fomite. Augustinus, in eodem : " Apostolus, cum ministros eligeret ordinandos, non ait: Si quis sine peccato est, quod inveniri non potest; sed ait: Si quis sine crimine est , quod inveniri potest".

Si dixerimus quod peccatum non habemus etc. *. Vel praesumptione vel acidia [peccat] qui dicit hoc * (= n. 16).

Cum autem illa caro etc. * . a. Augustinus, Super Genesim : Illa decimatio, aut fuit secundum carnem, aut secundum animam. Constat quod non secundum animam, quia non fuit Levi in Abraham secundum animam ; fuit utique secundum carnem. Sed tam Christus quam Levi fuit in Abraham secundum carnem; ergo uterque decimatus.

Dicendum quod "in semine sunt duo, scilicet visibilis corpulentia et invisibilis ratio ; utrumque cucurrit ex Abraham vel ex Adam usque ad corpus Mariae. Christus vero visibilem substantiam corpulentam de Virginis carne sumpsit ; ratio autem conceptionis non a virili semine, sed desuper venit". Invisibilem autem rationem non assumpsit, quae est vis propagationis cum libidine.

b. Augustinus, Super Genesim : "Decimabatur quod curabatur, non unde curabatur. Eadem namque caro primi hominis terreni et Abrahae simul habuit vulnus praevaricationis et medicamentum vulneris: vulnus scilicet in lege membrorum repugnante legi mentis, quae per omnem * propagatam carnem seminali ratione transcribitur ; medicamentum vero in hoc, quod sine opere concupiscentiali, in sola corporali materia, per divinam rationem conceptionis et formationis corpus assumptum est, propter mortis consortium sine iniquitate, et sine falsitate resurrectionis exemplum ".

c. Quaeritur * quare Christus fuit circumcisus et oblatus, et non fuit decimatus, cum illa fiant propter originale peccatum.

Dicendum quod decimatio spectat ad ipsam naturam, sed circumcisio et oblatio spectant ad ipsam personam (= n. 17).

Quocirca primitiam nostrae massae etc. *. Augustinus, Enchiridion : " Propter similitudinem carnis peccati dictus est Christus peccatum , sacrificandus ad diluenda peccata. Unde in veteri Lege dicebantur sacrificia oblata pro peccatis ipsa peccata : quod vere factus est ille, cuius umbrae erant illa ". "Ipse ergo est peccatum ut nos iustitia: non nostra, sed Dei" .

Augustinus, Super Genesim : "Si pulvis assumptus de terra, in qua nullus hominum fuit operatus, meruit divinitus animari, quanto magis corpus assumptum ex carne, in qua nullus hominum fuit operatus, sortitum [est]animam bonam , cum ille erigeretur casurus, hic descenderet levaturus". -Augustinus, Super Genesim : "Non accepit inde reatum moriendi qui apparet in motu carnis non voluntario, quamvis voluntate superando, adversus quem spiritus concupiscit ; sed accepit inde, non quod contagioni praevaricationis, sed quod exsolvendae indebitae morti et ostendendae promissae resurrectioni sufficeret: quorum unum nobis ad non timendum, alterum ad sperandum valeret" (= n. 18).

Illi autem sententiae etc. *. Augustinus, 83 Quaestionum : "Conceptio humana sic dicitur procedere et perfici: ut primis sex diebus quasi lactis habeat similitudinem: novem diebus convertatur in sanguinem; deinde duodecim diebus solidetur; decem et octo diebus formetur usque ad perfecta membrorum lineamenta ; hinc reliquo tempore usque ad tempus ipsius partus in magnitudine augeatur Quadraginta quinque ergo et uno addito, quod summam significat, fit consummatio templi. Quod si multiplicetur hic numerus per sex, qui erat caput huius numeri, fiunt ducenti et septuaginta sex, id est novem menses et sex dies, qui computabantur ab octavo calendas Aprilis. Non absurde [ergo] quadraginta sex annis fabricatum est templum , quod corpus eius significat, ut quot anni in fabricatione templi, tot dies in fabricatione corporis dominici" * (= n. 19).