ARTICULUS 1.

PONUNTUR CONCLUSIONES Quantum ad primum articulum, sit Prima conclusio : Quod Christus, secundum esse quod habet in Eucharistia, non movetur per se. Secunda conclusio est quod potest moveri per accidens localiter, ad motum Eucharistiae. Has duas ponit sanctus Thomas, 3 p., q. 76, ait. 6, ubi sic dicit : " Cum aliquid est unum subjecto, et multiplex secundum esse, nihil prohibet ipsum secundum aliquid moveri, et secundum aliud immobile permanere : sicut corpori aliud est esse album, et aliud esse magnum; unde potest moveri secundum albedinem , et permanere secundum magnitudinem immobile. Christo autem non est idem esse secundum se, et esse sub sacramento; quia per hoc quod dicimus ipsum esse sub sacramento, significatur quasdam habitudo ejus ad hoc sacramentum. Secundum ergo hoc esse non movetur Christus per se secundum locum, sed solum per accidens : quia Christus non est in hoc sacramento sicut in loco; quod autem non est in loco, non movetur per se in loco, sed solum per motum ejus in quo est. Similiter autem neque per se movetur secundum esse quod habet in sacramento, quacumque alia mutatione, puta quantum ad hoc quod desinat esse sub sacramento. Quia illud quod habet esse indeficiens, non potest esse deficiendi principium, sed, alio deficiente, hoc esse desinit in eo; sicut Deus, cujus esse est indeficiens et immortale, desinit esse in aliqua creatura corporali, per hoc quod creatura corporalis desinit esse. Et hoc modo, cum Christus habeat esse indeficiens et incorruptibile (a), non desinit esse sub sacramento, neque per hoc quod ipsum desinat esse, neque etiam per motum localem sui; sed per hoc quod species hujus sacramenti desinunt esse. Unde patet quod Christus, per se loquendo, immobiliter est in hoc sacramento. "

Haec ille. Item, in hac distinctione, q. 1, ait. 3, in solutione quartae quaestiuncula?, sic dicit : u. Moveri in loco, includit esse in loco; unde ad hoc quod aliquid per se moveatur in loco, oportet quod per se sit in loco, et quod per se moveatur, non ad motum alterius. Sed per accidens aliquid movetur in loco dupliciter: uno modo, quia per accidens est in loco; alio modo, quia per se est in loco, sed per accidens movetur in loco; sicut patet in his quae vehuntur, quia locus quem mutant, est per se eorum proprius locus, vel communis. Corpus autem Christi in loco quem species mutant, non est per se, neque sicut in loco proprio, neque sicut in loco communi, sicut ex dictis patere potest. Et ideo per se in illo moveri non potest; neque per accidens, sicut corpora per accidens moventur; sed hoc modo quo aliquid et per accidens est in loco et per accidens movetur. Nec differt, ut quidam dicunt, dicere utrum species moveantur in eodem loco, aut transferantur de loco ad locum; quia quod in eodem loco manens secundum substantiam movetur, mutat locum, non solum secundum partes, sed secundum totum, ut in 6. Physicorum (t. c. 74) probatur, j

Haec ille. Ex quibus possunt formari rationes pro utraque conclusione.

Pro prima, talis : Omne quod per se movetur localiter in aliquo, per se est in illo ut in loco. Sed Christus non est in Eucharistia ut in loco; nec est per se in loco Eucharistiae, sed solum per accidens. Ergo non per se movetur localiter secundum esse quod habet in Eucharistia.

Pro secunda conclusione arguitur sic : Quod continetur in aliquo localiter moto secundum se et quodlibet sui, et non separatur ab eo quamdiu movetur, tale movetur, saltem per accidens, ad motum alterius. Sic est de corpore Christi respectu Eucharistiae. Igitur, etc. Et in hoc primus articulus terminatur.