DEFENSIONES THEOLOGIAE DIVI THOMAE AQUINATIS IN Quartum SENTENTIARUM

 Tomus VI

 EXPLICIT TABULA SEXTI VOLUMINIS DEFENSIONUM JOHANNIS CAPREOLI

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS 11.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO IV.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 DISTINCTIO V ET VI.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO VII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO VIII ET IX.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II. ponuntur objectiones

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO X.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS 1.

 ARTICULUS 11.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO IV.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XI.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 DISTINCTIO XIII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XIV.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS 11.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XV

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XVI.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XVII

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XVIII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XIX.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS 11. PONUNTUR OBJECTIONES

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XX

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XXI.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XXII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XXIII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XXIV.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XXV.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIONES XXVI, XXVII, XXVIII, XXIX.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIONES XXX, XXXI, XXXII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XXXllI, ET NOVEM SEQUENTES

 QUESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 Tomus VII

 DISTINCTIO XLIII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS 11.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XLIV.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS I. PONUNTUR CONCLUSIONES

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO IV.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XLV.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIONES XLVI, XLVII, XLVIII.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO XLIX.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS 11.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO III.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO IV.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS 11.

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO V.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II

 ARTICULUS III.

 QUAESTIO VI.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS 11.

 ARTICULUS III.

 DISTINCTIO L.

 QUAESTIO I.

 ARTICULUS I.

 ARTICULUS II.

 ARTICULUS III

 QUAESTIO II.

 ARTICULUS I

 ARTICULUS II

 ARTICULUS III

ARTICULUS I.

PONUNTUR CONCLUSIONES Quantum ad primum articulum, sit Prima conclusio : Quod solus Episcopus potest potestate propria et auctoritate confirmaro. Hanc ponit sanctus Thomas, septima distinctione Quarti, q. 3, art. 1, q 2, ubi sic dicit : " In omnibus artibus et potentiis ordinatis, vel habitibus, ita est quod ultima perfectio reservatur inducenda per supremam artem in genere illo : sicut artes quae operantur circa materiam navis, reservant inductionem formae arti superiori, quae navem compaginat; et illa reservat ulterius finem, scilicet usum navis, arti superiori, scilicet gubernatoriae. Unde, cum Episcopi in ecclesiastica hierarchia teneant supremum locum, illud quod est ultimum in actionibus hierarchicis, eis reservandum fuit. Et quia perficere aliquid hoc modo quod sit supra communem statum aliorum, est supremum in actionibus hierarchicis, ideo sacramentum confirmationis, et ordinis, quibus hoc efficitur, solis Episcopis reservantur dispensanda, J

Haec ille. Item, 3 p., q. 72, art. Ii , sic dicit : " In uno-quoque opere, ultima consummatio supremae arti aut virtuti reservatur : sicut praeparatio materia pertinet ad inferiores artifices, superior autem dat formam. Supremus autem est ad quem pertinet usus, qui est finis artificiatorum; et epistola, quae a notario scribitur, a domino signatur. Fideles autem Christiani sunt quoddam opus divinum, secundum illud 1. Corinthio?. 3 (v. 9) : Dei aedificatio estis. Sunt etiam quasi quaedam epistola Spiritu Dei descripta, sicut dicitur, 2. ad Corinth., 3 (v. 3). Hoc autem confirmationis sacramentum est quasi ultima consummatio sacramenti baptismi : ita scilicet quod per baptismum aedificatur homo in domum spiritualem, et conscribitur quasi quaedam spiritualis epistola; sed per sacramentum confirmationis, quasi domus aedificata dedicatur in templum Spiritus Sancti, et quasi epislola conscripta signatur signo crucis. Et ideo collatio hujus sacramenti episcopis -eservatur, qui obtinent summam potestatem in Ecclesia; sicut in primitiva Ecclesia, per impositionem manus Apostolorum, quorum vicem gerunt episcopi, plenitudo Spiritus Sancti dabatur, ut habetur, Actuum 8 (v. 17). Unde Urbanus Papa dicit (c. 1, D. 5, de cons.) : pmnes fideles per manus impositionem episcoporum Spiritum Sanctum post baptismum accipere debent, ut pleni Christiani inveniantur. "

Haec ille. Ex quibus potest formari talis ratio pro conclusione : Ultima consummatio baptismi, et ultimum in actionibus hierarchicis Ecclesia?, reservatur Episcopo. Sed confirmatio et ordinatio sunt hujusmodi. Igitur. Secunda conclusio est quod simplex sacerdos et non episcopus potest ex commissione solius Papa: confirmare. Hanc ponit ubi supra. Nam, in Quarto, eisdem quaestione et articulo, in solutione terliae quaestiunculae, sic dicit : (c Circa hanc quaestionem sunt tres opiniones. Quidam enim dicunt quod presbyter simplex de mandato Papae non potest confirmare; et quod dicitur in littera de Gregorio, exponunt quod illi presbyteri ex mandato Papae non conferebant sacramentum confirmationis, sed aliquod sacramentale simile illi sacramento, sicut alicui porrigitur panis benedictus loco Eucharistiae. Sed non videtur conveniens quod talem simulationem in dispensatione sacramentorum induxisset Gregorius, vel sustinuisset : quia dispensatio sacramentorum pertinet ad veritatem doctrinae, quae non est propter scandalum dimittenda. Et ideo aliqui dicunt quod auctoritas Papae tanta est, quod ejus mandato quilibet potest conferre quod habet, ut confirmatus confirmare, sacerdos sacerdotium conferre, diaconus diaconatum; non autem mandato ipsius potest conferre quod non habet, ut diaconus ordinem sacerdotalem. Sed haec opinio videtur nimis ampla. Et ideo media via, secundum alios, tenenda est. Et ideo sciendum quod cum Episcopatus non addat super sacerdotium aliquid per relationem ad corpus Domini verum, sed solum per relationem ad corpus mysticum (a), Papa, per hoc quod est Episcoporum summus, non dicitur habere plenitudinem potestatis per relationem ad corpus Domini verum, sed per relationem ad corpus mysticum. Et quia gratia sacramentalis descendit in corpus mysticum a capite, ideo omnis operatio in corpus mysticum sacramentalis, per quam gratia datur, dependet ab operatione sacramentali super corpus Domini verum; et ideo solus sacerdos potest absolvere in foro poenitentiali, et baptizare ex officio. Et ideo dicendum quod promovere ad illas perfectiones quae non respiciunt corpus Domini verum, sed solum corpus mysticum, potest a Papa, qui habet plenitudinem potestatis pontificalis, committi sacerdoli, qui habet summum actum supra corpus Domini verum; non autem diacono, vel alicui inferiori, qui nonhabet perficere corpus Domini verum, sicut nec absolvere in foro poenitentiali. Non autem potest sacerdoli committere promovere ad perfectionem quae aliquo modo respicit corpus Domini verum; et ideo simplex sacerdos ex mandato Papae non potest conferre ordinem sacerdotii, quia ordines sacri habent actum supra corpus Christi verum, vel supra materiam ejus. Potest (i) a. - Ad. IV. autem concedere simplici sacerdoti quod conferat minores ordines : quia isti nullum actum habent supra corpus Domini verum vel materiam ejus, nec supra corpus mysticum habent (a) actum per quem gratia conferatur; sed habent ex officio quosdam actus secundarios et praeparatorios. Et similiter potest concedere alicui sacerdoti quod confirmet : quia confirmatio perficit eum in actu corporis mystici, non autem habet aliquam relationem ad corpus Domini verum. "

Haec ille. rtem, ibidem (arg. 2 Sed contra), arguit sic : " Majus est ordinem conferre, quam confirmare. Sed, ex mandato Papae, aliqui non Episcopi conferunt quosdam ordines, sicut sunt Presbyteri Cardinales, qui conferunt minores ordines. Ergo, multo fortius, ex mandato Papae potest aliquis sacerdos simplex confirmare. "

Haec ille. Item (arg. 1 Sed contra) arguit: a Quia, in littera praesentis distinctionis (6), dicitur quod Gregorius in casu permisit quod sacerdotes simplices possent confirmare. " Item, 3 p., q. 72, ait. 11, in solutione primi, sic dicit : " Papa in Ecclesia habet plenitudinem potestatis; ex quo potest quondam, quae sunt superiorum ordinum, committere inferioribus quibusdam; sicut Presbyteris Cardinalibus concedit conferre minores ordines, quod pertinet ad potestatem episcopalem. Et ex hac plenitudine potestatis concessit beatus Gregorius Papa quod simplices sacerdotes conferrent hoc sacramentum, quamdiu scandalum tolleretur. "

Haec ille. Ex quibus potest formari talis ratio pro conclusione : Quicumque habet plenitudinem potestatis sacramentalis, tam super corpus Christi verum, quam super corpus Christi mysticum, potest committere habenti potestatem sacramentalem super corpus Christi verum, promotionem sacramentalem super corpus Christi mysticum. Sed Papa habet plenarie utramque potestatem, et sacerdos simplex habet potestatem sacramentalem super corpus Christi (S) Non invenitur in textu Magistri Sententiarum dicta concessio facia a Gregorio. Reperitur autem in epistola hujus Pontificis ad Januarium Episcopum Caralitanum ; et habetur in Decreto, disi. 95, can. 1. Bub Ilis verbis: Pervenit quoque ad nos, quosdam scandalizatos fuisse, quod presbyteros chrismate tangere in fronte eos qui baptizati sunt, prohibuimus. Et tios quidem secundum veterem usum nostrae Ecclesiae fecimus. Sed, si omnino hac de re aliqui contristantur, ubi Episcopi desunt, ut presbyteri etiam in frontibus baptizatos chrismate tangere debeant, concedimus. In littera vero Magistri, lib. 4, dist. 7, ha?c leguntur : Licet autem presbyteris baptizatos tangere in pectore, sed non chrismate signare in fronte. Quae quidem videntur deduci ei epistola Leonis Papa?, quae habetur in Decreto, dist. 68, c.in. 4, ubi, inter alia, dicitur : Siquidem. .. eis [presbyteris) licitum est nec per impositionem manuum fidelibus baptizatis... Paracletum Spiritum Sanctum tradere, nec chrismate baptizatorum frontes signare.

verum ; confirmare autem est promovere ad perfectionem concernentem solum corpus Christi mysticum. Ergo Papa potest committere simplici sacerdoti collationem confirmationis. Et in hoc primus articulus terminatur.