EXPOSITIO TEXTUS

Quoniam (1) autem aliud quidem secundum se, etc. Hoc est secundum (a) capitulum hujus tractatus, in quo Philosophus disputat de quidditate loci; ac primo praemittit quamdam divisionem. Secundo prosequitur ibi, Sic igitur considerantibus. Divisio est ista, quod quidam est locus proprius, scilicet qui continet locatum, et nihil plus, ut aer circumdans te, dicitur locus proprius tui, et vocatur locus secundum se. Alter est locus communis, qui scilicet continet locatum, et plus,ut cocelum est locus communis tui, et (b) vocatur locus secundum aliud.

Sic igitur (2) considerantibus locus uniuscujusque species est. Hic prosequitur, et primo probat, quod locus sit materia, vel forma. Secundo,quod nec sit materia, nec forma, ibi: At vero quod impossibile, etc. Primo probat quod locus sit forma. Secundo, quod sit materia : et Tertio concludit corollarium. Secundum ibi, Quatenus autem. Tertium ibi, Merito autem. Primo igitur probat, quod locus sit forma : quia (c) primum continens alicujus corporis est locus ipsius, et per consequens locus est terminus : sed forma est terminus , , igitur forma est locus. Sed dicit Commentator, quod ista ratio non valct: quia est ex duabus affirmativis in secunda figura. Secundo, quia aequivocat de termino : quia locus est terminus extrinsecus, sed forma est terminus intrinsecus.

Quatenus autem. Hic probat, quod locus sit materia triplici ratione: quia locus videtur esse distantia, id est, dimensio contenta plano, et termino,

id est,contenta infra locum corporis ; modo materia eisdem terminis continetur, igitur materia est locus. Secundo, quia si per imaginationem termini, id est, quantitates, et qualitates removeantur a corpore locato, nihil manet nisi materia ; et tamen adhuc manet locus, igitur locus est materia. Tertio, auctoritate Platonis in Timaeo, qui posuit idem esse locum, et materiam, et etiam in suis dogmatibus non scriptis, propter istam (d) causam, quia idem est locus, et receptivum : modo materia est receptiva ; igitur materia est locus.

Merito (3) autem ex his consideran tibus, etc. Concludit corollarium, quod merito consideratio de loco est difficilis : quia antiqui posuerunt locum esse materiam, vel formam, de quibus est difficillimum considerare, et unum istorum non potest cognosci sine reliquo.

At vero (4) quod impossibile est, etc. Hic probat, quod locus non sit materia, vel forma ; et hoc quatuor rationibus. Secunda ibi : Amplius quomodo. Tertia ibi : Si vero in ipso. Quarta ibi: Amplius quando ex aere. Primo ponit primam rationem. Secundo increpat Platonem ibi: Platoni tamen dicendum erat. Prima ratio continet multa. Primum est, quod corpus locatum una cum materia, et forma, separatur secundum se totum de uno loco ad alium ; igitur locus non est materia, vel forma. Secundo, quia locus non est pars, vel qualitas corporis locati, sed est separabilis a locato, et tamen nec materia, nec forma est separabilis ab eo,cujus est; igitur nec materia, nec forma est locus. Tertio,quia locus est ad modum vasis, et non est aliquid ipsius rei locatae ; igitur locus non est materia,

nec forma. Item, ex (5) quo locus est separabilis, sequitur quod locus non sit forma : quia scparatio formae a materia est ejus corruptio, ut dicit hic Commentator com. 17. et 18. et locus secundum quod est continens, non est materia, quia materia continetur. Item,quia locus est extra ipsum,quod locatur, et tamen materia, et forma sunt intrinseca sibi ; igitur, etc.

Platoni tamen dicendum erat. Hic improbat Platonem (e), qui dicebat Ideas, et numeros Mathematicos non esse in loco ; cujus tamen oppositum sequitur ex dictis : dicebat enim locum esse materiam, quam vocabat magnum, et parvum, et dicebat,quod locus participat de illis Ideis, et numeris Mathematicis : modo participatum debet esse in participante, et per consequens hujusmodi Ideae, et numeri erunt in loco.

Amplius (6) quomodo. Ponitur secunda ratio, et continet duplex medium. Primum est, quod corpora naturalia moventur naturaliter ad sua loca, ut patuit prius, et tamen non moventur ad suam materiam,vel formam, cum de facto illas habeant ; igitur. Secundum, quia sursum c t deorsum sunt differentiae loci, et tamen sursum, et deorsum non sunt differentiae materiae,vel formae: igitur locus non est materia, vel forma.

Si cero (7) in ipso. Ponitur tertia ratio : quia si locus esset materia,vel forma, sequeretur quod locus esset in corpore locato, et sic loci esset locus in infinitum. Item, quia locus non transmutatur cum locato, et tamen materia, et forma simul moventur cum locato : igitur locus non est materia, vel forma.

Amplius (8) quando ex aere. Ponitur quarta ratio, quia (f) si locus esset forma, sequeretur quod cum ex aere fit aqua, quod locus corrumperetur. Consequens est falsum, quia dicimus aquam esse in eodem loco, in quo prius fuit aer. Et probatur consequentia : quia forma aeris corrumpitur.