MEMBRUM V. Quid est cognoscere
ARTICULUS I. De medio quod est vestigium.
PARTICULA I. An vestigium Creatoris sit in creatura ?
ARTICULUS II. De medio quod est imago.
MEMBRUM III. Quanta sit simplicitas Dei ?
ARTICULUS I. Quid sit aeternitas ?
PARTICULA I. ''Quid sit aeternitas nomine ?
ARTICULUS II. Quid sit aeternum ?
MEMBRUM II. De aeviternitate sive aevo.
MEMBRUM III. De tribus passionibus propriis veritatis.
PARTICULA I. An omnis veritas sit aeterna ?
MEMBRUM IV. De oppositione veri et falsi.
ARTICULUS II. De communi intentione boni.
ARTICULUS III. De singulis differentiis bonorum.
ARTICULUS II Quis sit actus proprius summi boni ?
ARTICULUS I. Utrum omni bono opponatur malum ?
MEMBRUM I. Utrum in divinis sit generatio ?
MEMBRUM IV. Cujus sit procedere ?
MEMBRUM I. Quid sit in divinis esse Filium ?
ARTICULUS I. ''De multiplicitate verbi .
MEMBRUM I. De intentione principii.
MEMBRUM II. De ordine naturae in divinis ?
ARTICULUS I. Utrum ordo sit in divinis ?
MEMBRUM II. De definitione hujus nominis,
MEMBRUM IV. De comparatione personae ad essentiam .
ARTICULUS I. An Deus sit causa rerum formalis
MEMBRUM II. Utrum Deus sciat per medium vel non ?
MEMBRUM II. Utrum praescientia sit causa rerum
MEMBRUM IV. Utrum praescientia Dei falli possit
MEMBRUM I. Quid sit praedestinatio ?
MEMBRUM I. Quid sit reprobatio
MEMBRUM IV. Quibus modis sit providentia ?
ARTICULUS III. Quis sit providentiae proprius effectus ?
ARTICULUS V. De modis providentiae.
ARTICULUS II. Quid sit fatum ?
ARTICULUS I. Utrum Angelus impleat locum ?
TRACTATUS XIX. DE POTENTIA DEI.
MEMBRUM II. De causalitate divinae voluntatis ?
PARTICULA I. Utrum mala fiant voluntate Dei
TRACTATUS I. DE PRIMO PRINCIPIO.
ARTICULUS III. Unde in creaturis veniat mutabilitas ?
PARTICULA I. Quare creaturae dicantur
MEMBRUM I. De errore Platonis.
PARTICULA II. Utrum una materia sit omnium ?
PARTICULA III. Utrum materia sit aeterna
QUAESTIO XII. Ubi Angeli creati sunt ?
MEMBRUM I. De ratione naturaliter insita.
MEMBRUM II. Utrum memoria conveniat Angelis ?
PARTICULA I. Utrum Angeli intelligant per species ?
MEMBRUM IV. De voluntate in Angelis.
MEMBRUM. V. A quo causetur ista libertas in Angelo ?
MEMBRUM I. Quid appetierit malus Angelus ?
PARTICULA I. Utrum sensus sint in daemone?
ARTICULUS III. Utrum synderesis sit in daemone ?
MEMBRUM II. Quis sit actus superioris in inferiorem ?
MEMBRUM III. Qui sint modi tentandi, et quot ?
MEMBRUM II. De veris miraculis absolute.
ARTICULUS I. Quid sit miraculum
ARTICULUS III. Quid sit miraculosum ?
MEMBRUM II. Per quid fiant miracula ?
MEMBRUM IV. Ad quid mittantur Angeli ?
MEMBRUM I. Utrum Angeli loquantur
MEMBRUM II. Quo sermone Angeli loquantur ?
MEMBRUM II. De effectu custodiae Angelorum .
ARTICULUS I. Cujus naturae sit ista divisio
ARTICULUS III. De ordine dividentium et divisi .
PARTICULA III ET QUAESITUM SECUNDUM.
MEMBRUM III. De tertia hierarchia.
ET QUAESITUM SECUNDUM, De proprietatibus Archangelorum ?
ARTICULUS I. De hoc quod dies tribus modis accipitur.
ARTICULUS I. Quid dicitur firmamentum
MEMBRUM II. Utrum omnia ad hominem ordinentur ?
MEMBRUM II. Utrum Adam ex accepto stare potuit
MEMBRUM III. Quid sit superior portio rationis ?
MEMBRUM IV. Quid sit inferior portio rationis ?
MEMBRUM II. De actibus liberi arbitrii.
MEMBRUM III. Quid sit gratia definitione
ARTICULUS I. Quid sit synderesis ?
MEMBRUM III. Qualiter gratia differat a virtute
MEMBRUM I. Qualiter gratia augetur ?
MEMBRUM I. Quid sit virtus in genere ?
MEMBRUM II. Quid sit peccatum originale ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum originale definitione ?
ARTICULUS II. De causa originalis peccati.
ARTICULUS III. De modo traductionis originalis peccati.
MEMBRUM I. Quid sit concupiscentia sive fomes ?
MEMBRUM III. Quid sit peccatum
MEMBRUM I. Quid sit mortale peccatum ?
ARTICULUS I. Utrum inanis gloriae sit peccatum ?
ARTICULUS IV. In quo differat inanis gloria a superbia?
MEMBRUM II. De filiabus invidiae ?
MEMBRUM II. De filiabus acediae, quot et quae sint ?
MEMBRUM II. De filiabus avaritiae.
MEMBRUM II. De filiabus gulae.
MEMBRUM I. Quid sit personarum acceptio ?
Utrum opera hominis ex affectu vel fine sint bona vel mala ? ei, Utrum omnes actus boni vel mali sint ex intentione ?
Secundo quaeritur, Utrum omnia opera hominis ex affectu vel fine sint bona vel mala?
Quam quaestionem Magister disputat secundum diversas opiniones.
i. Prima opinio est illorum qui dicunt, quod omnis actio voluntatis indifferens est. Et ratio eorum talis est: Indifferens enim est quod potest bene et male fieri: omnis actus voluntatis potest et bene et male fieri: ergo indifferens est. Non ergo bonus vel malus nisi ex intentione et fine.
2. Adhuc, Ambrosius in libro I Officiorum: " Affectus tuus nomen tuo operit imponit . "
3. Adhuc, Augustinus super Psalmum ei, qui est primum Benedic, dicit sic: " Bonum opus intentio facit, intentionem fides dirigit. Non valde attendas quid, homo faciat, sed cum facit quid intendat. "
4. Adhuc, Augustinus super Joannem: " Quod quis invitus vel necessitate facit, non bene facit: quia non bona facit intentione. " Ergo videtur, quod intentio facit bonum opus.
5. Adhuc, Augustinus super illud epist. I Joannis,, iv, 18: Timor non est in charitate, sic dicit: " Servilis timor non est in charitate, in quo quamvis credatur Deo, non tamen, in Deum. Nemo enim invitus bene facit, etiamsi bonum est quod facit. "
6. Adhuc, Augustinus ad idem in libro contra mendacium: " Omnes actus secundum intentionem et causam judicandi sunt boni, vel mali . "
Contra:
1. Augustinus in eodem: " Ea quae constat esse peccata, nullo bonae causae obtentu, nullo quasi bono fine, nulla velut bona intentione facienda sunt. "
2. Adhuc, Idem in eodem: " Justitia merito punit eum, qui dicit se subtraxisse superflua diviti, ut praeberet pauperi. Et falsarium judicat, qui alienum corrumpit testamentum, ut is esset haeres qui facturus inde fuerat eleemosynas largas, non ille qui nullas, qui tamen in testamento haeres constitutus est. Et condemnat etiam eum, qui adulterium. fecit, ut per illam cum qua fecit, hominem a morte liberaret. " Et objicit Augustinus ibidem sic: " Sed dicet aliquis: Ergo aequandus esset fur quilibet ei furi qui misericordiae voluntate furatur. " Et solvit statim sic subdens: " Sed quis hoc dixerit ? Sed horum, duorum non ideo est quisquam bonus, quia pejor unus. "
Solutio. Haec quaestio in praehabitis disputata et determinata est: quia quaedam mox nominata sunt mala, quae per rationem suam conjuncta sunt malo, et non possunt bono fine fieri, quia in eis semper est voluntas ad malum tendens: licet stulte aliquando ratio agentis praestituat sibi bonum finem: ipsum enim opus finis est voluntatis, quod semper malum est. Et ideo dicitur, Eccli, xxxiv, 24: Qui offert sacrificium ex substantia pauperum, quasi qui victimat filium in conspectu patris sui. Et hoc etiam dicit Augustinus in libro contra mendacium, ubi dicit omnes actus secundum intentionem et causam esse judicandos bonos vel malos. Et statim excipit: " Praeter quosdam qui ita mali sunt, ut numquam
possent esse boni, etsi bonam videantur habere causam et intentionem. " De quibus dicit Philosophus, quod conjuncti sunt malo fine inseparabili: quia mox nominata sunt mala. Ex omnibus his colligitur, quod in bonis et indifferentibus actibus intentio nomen operi imponit, sed in actibus per se malis nullo modo: quia intentione bona nullo modo possunt fieri, ut dictum est.
Dicendum ergo, quod actus voluntatis secundum quod voluntas potest bene et male fieri, sed postquam jam informatus est forma vitii non potest bene fieri.
Et sic patet solutio ad totum, scilicet per duplicem intentionem, intendentis, et operis. Intentione operis per se mala numquam possunt fieri bene, licet stulta intentione intendentis possint habere figuram bonae intentionis, ad quam tamen opus non potest ordinari.
Et sic procedunt omnes auctoritates, Ambrosii scilicet et Augustini. Illa enim intentio voluntas est cum fine operis scilicet.
Ex his patet etiam quod tertio et quarto quaerendum est.
Ratione tamen horum quaeritur, Utrum aliquis actus secundum theologos sit indifferens ?
Videtur enim, quod non: quia indifferens videtur esse otiosum. Otiosum autem est, ut dicit Gregorius, quod caret ratione justae necessitatis et piae utilitatis. Et hoc condemnat Dominus, Matth. xii, 36: Omne verbum otiosum quod locuti fuerint homines, reddent rationem de eo in die judicii. Ergo otiosum condemnat pro peccato: et sic nihil videtur esse indifferens apud Theologos.
Solutio. Dicendum, quod otiosum et indifferens non sunt idem. Otiosum enim redimit tempus inutiliter. Indifferens autem aequalem habet potentiam ad bonum et ad malum, Et sic otiosum est peccatum, indifferens vero non. Anselmus super illud Matthaei, v, 26: Non exies inde, donec reddas novissimum quadrantem: " Quid facies in illo die, quando de toto tempore vitae tuae non relinquitur momentum quod non exigatur a te qualiter sit expensum ? "
Et sic patet solutio hujus quaestionis.