MEMBRUM III.

Cujus vel quorum sit liber vitae, utrum scilicet boni et mali scripti sint in libro vitae, vel boni tantum ?

Tertio quaeritur, Cujus vel quorum sit liber vitae? Et quaeritur, Utrum boni et mali scripti sint in libro vitae, vel boni tantum ?

Et videtur, quod et boni et mali.

1. Luc. x, 20, super illud: Nomina vestra scripta sunt in caelis, dicit Glossa, sicut in antehabitis inductum est: a Si quis terrestria sive caelestia opera gesserit, per hoc quasi litteris annotatus apud Dei memoriam aeternaliter est affixus. " Sed si quis terrestria opera committit, malus est. Ergo malus apud Dei memoriam est annotatus. Idem autem est in libro vitae scribi, quod apud Dei memoriam annotari. Ergo malus in libro vitae scriptus est.

2. Adhuc, Apocal, iii, 5, super illud: Non delebo nomen ejus de libro vitae, Glossa: " Delet reprobos. " Sed quicumque delentur de libro vitae, aliquando fuerunt scripti. Ergo reprobi aliquando fuerunt scripti in libro vitae.

In contrarium hujus est quod dicitur, Exodi, xxxii, 33, super illud: Qui peccaverit in me, delebo eum de libro meo, Glossa: " Ut secundum justitiam judicis videatur deleri cum peccat. " Ergo qui peccat, deletur de libro vitae: omnis malus peccat: ergo omnis maius deletur de libro: sed quicumque deletur de libro, non est scriptus in libro: ergo nullus malus scriptus est in libro vitae.

Ulterius quaeritur., Si boni secundum

praesentem justitiam scripti sint in libro vitae, vel boni finaliter tantum ?

Et videtur, quod secundum praesentem justitiam.

Ad Roman, ix, 23, super illud: Ut ostenderet divitias gloriae suae, Glossa: " Sunt quidam quibus data est gratia in usum, ut Sauli, et Judae, et illis discipulis quibus in Evangelio Dominus dixit, Lucae, x, 20: Gaudete, quod nomina vestra scripta sunt in caelis: qui tamen abierunt retro. Joan. vi, 67: Multi discipulorum ejus abierunt retro. " Ergo illi secundum praesentem justitiam ibi scripti fuerunt.

In contrarium hujus est, quod

1. Sicut dicit Augustinus, liber vitae praedestinatio est divina: sed praedestinatus non est nisi qui finaliter bonus est: ergo in libro vitae non est scriptus nisi qui finaliter bonus est.

2. Adhuc, Apocal, xx, 15: Qui non est inventus in libro vitae scriptus, missus est in stagnum ignis. Glossa, Hoc est, ad vitam praedestinatus. Ergo esse praedestinatum, est esse in libro vitae scriptum. Sed nullus est praedestinatus nisi gratia finali: et sic secundum, praesentem justitiam, mali sive reprobi finaliter non scribuntur ibi.

Solutio. Dicendum, quod in veritate in libro vitae dupliciter contingit aliquem scribi, scilicet simpliciter, et secundum quid. Simpliciter non scribuntur in libro vitae, nisi simpliciter et finaliter boni. Scriptura enim fit ob perpetuam rei memoriam. Perpetua autem memoria ad vitam non habetur, nisi de bonis finaliter, et ex electione divina bonis, et non tantum ex praesenti justitia: et ideo non scribuntur nisi perseveranter boni et electione divina. Secundum quid autem scribi, est scribi secundum causam quae est causa vitae secundum quid et non simpliciter: praesens autem justitia non est causa vitae nisi secundum quid, hoc est ut illinc: et secundum illam scribi, est secundum opinionem hominum scribi, et non secundum notitiam Dei quae aeterna et immobilis est, Et hoc est quod dicit Glossa super illud I Esdrae, ii, 1: Hi sunt provinciae filii. Glossa: " Nullus praedestinatus in perpetuum perire potest. Si quando enim in Babylonem adducitur, provisione divina ad pacem Ecclesiae reducitur. " Unde patet, quod praedestinati scripti sunt, qui omnes finaliter boni sunt, et non alii.

Ad primum ergo dicendum, quod qui opera terrestria gesserit, apud Dei memoriam scriptus est et annotatus. Sed apud Dei memoriam scribi, non est in libro vitae scribi: sed in praedestinatione Dei scribi, est in libro vitae scribi: quia praedestinatio dicit notitiam beneplaciti cum praeparatione eorum quae faciunt dignum vita.

Et cum objicitur, in memoria scribi, est idem quod in libro vitae scribi: quia memoria Dei eadem est cum libro vitae: incidit fallacia accidentis: licet enim eadem sint re, tamen modo significandi non sunt eadem: et ideo non oportet, quod id quod attribuitur uni, credatur etiam alteri inesse.

Ad aliud dicendum, quod reprobi numquam fuerunt scripti in libro vitae nisi secundum quid, ut dictum est: et ideo numquam fuerunt deleti simpliciter, sed secundum quid: dicuntur enim deleri, quando deserunt praesentem justitiam: quia tunc secundum opinionem suam et aliorum apparet eos esse deletos, eo tropo quo dicitur res fieri quando innotescit.

Ad id quod objicitur in contrarium, jam patet solutio per dicta.

Ad id quod ulterius quaeritur, dicendum quod simpliciter non sunt scripti in libro vitae, nisi boni finaliter: quia

sicut se habet praedestinatio ad salvandos, ita quod est notitia salvandorum: ita liber vitae se habet ad remunerandos et beatificandos, ita quod est notitia beneplaciti remunerandorum et beatificandorum. Et illi qui abierunt retro, ei qui gratiam acceperunt in usum quemdam quo ad tempus deservirent providentiae, sicut Judas in tradendo Christum, et Saul in significando regnum abjiciendum et suscipiendum regnum immobile, sicut dicitur, ad Heb. xiii, 8, et Danielis, ii, 44, non fuerunt scripti nisi secundum quid, ut jam dictum est.

Duo quae objiciuntur in contrarium, simpliciter concedenda sunt.