ET QUAESITUM SECUNDUM.

Quae sint proprietates Thronorum ?

Secundo quaeritur, Quae sint proprietates Thronorum ?

Has tangit Dionysius in Caelesti hierarchia sic dicens: " Ipsa autem altissimarum et compactarum sedium nominatio manifestat, omni diligenter exaltari, ab ignominia subjectionis, et ad summum supermundane sursum ferens, et ab omni exterminate ineffabiliter in sublimissimum et circa vere excelsum totis virtutibus incommutabiliter et stabiliter collocatum., et divini superadventus in omni impassibilitate et immaterialitate acceptivum, et deiferum, et familiariter in divinas susceptiones apertum . "

1. Et primo quaeritur, Quid dicatur ignominia subjectionis a qua exaltantur Throni ? Constat enim, quod non potest dicere vilitatem conditionis vel peccati: nihil enim horum est in Angelis bonis in hierarchia collocatis.

2. Adhuc quaeritur, Quomodo sedes dicantur compactae ? cum compingi potius conveniat corporalibus et materialibus, quam spiritualibus.

3. Adhuc, Ad summum sursum ferri, videtur potius convenire summo ordini, hoc est, Seraphin, quam Thronis,

4. Adhuc quaeritur, Quid dicatur extremitas a qua dicuntur in sublimissi- mum et circa vere excelsum collocari Throni ?

5. Adhuc quaeritur, Penes quid accipiantur proprietates inductae ?

Solutio. Dicendum ad primum, quod ignominia a qua exaltantur Throni, est scabellaris subjectio, secundum quod dicitur, Isa. lxvi, 1: Caelum sedes mea, terra autem scabellum pedum meorum. Terrena enim, hoc est, terrenos appetitus et affectus tendentes deorsum conculcat Deus, in caelis sedens, hoc est, caelestibus. Et omnes Throni ejus in quibus sedet, eo quod in eis nihil est quod per affectum vel intellectum tendat deorsum in terrena per appetitum, sed ab omni tali ignominia elevantur sursum, cor habentes ad caelestia.

Ad aliud dicendum, quod compactae dicuntur sedes a consonantia intellectus et affectus: quiescit enim intellectus in vero, et affectus in bono: quibus cum additur confirmatio liberi arbitrii, in omne quod voluntatis divinae esse cognoscunt, quietus locus Dei et quietus thronus efficiuntur.

Ad aliud dicendum, quod licet hoc excellenter et eminenter conveniat Seraphin, non tamen convenit eis, nisi sicut dona inferiorum conveniunt superioribus excellenter et eminenter. Thronis autem convenit ex dono propriae illuminationis, quae constituit Thronos et in hierarchia et in ordine: et propter hoc illis proprie attribuitur.

Ad aliud dicendum, quod extremitas ibi dicitur altum in modo participationis theophaniae et illuminationis. Et intendit dicere, quod sicut thronus regis exaltatur non solum super scabella et sedilia communia, sed etiam super sedes aliorum principum: ita illuminatio percepta ad tranquillitatem et quietem pertinens, et ad placatissimam sessionem,

exaltatur in Angelis qui dicuntur Throni, non tantum super susceptiones hominum qui in scabello sedent super terram, sed etiam super modos susceptionis inferiorum Angelorum, qui in sedibus sedent altioribus quantum ad modum suscipiendi illuminationes. Throni enim immediate a Deo recipiunt, Angeli inferiores et homines recipiunt ab illis. Et hoc dicit Bernardus in auctoritate prius inducta, quod de Thronis docet Dominus et Angelum et hominem scientiam . Unde circa hoc Dionysius ponit quinque quae modum illum determinant, scilicet ineffabiliter, totis virtutibus, stabiliter, incommutabiliter, et in sublimissimum. Et dicit, ineffabiliter quantum ad immensitatem divinae beatitudinis in qua collocatur. Totis virtutibus autem dicit, quia ad hoc quod sit locus Dei, omnes virtutes concurrunt, intellectus videlicet et affectus. Stabiliter autem propter invariabilitatem gratiae in qua confirmati sunt. Incommutabiliter vero dicit propter inflexibilitatem liberi arbitrii. In sublimissimum autem dicit propter hoc, quod non nisi a sublimissimo, hoc est, a Deo recipiunt illuminationes immediate.

Ad ultimum dicendum, quod proprietates Thronorum a tribus accipiuntur, scilicet a collocatione quae fit throno: a modo susceptionis, quo thronus suscipit sedentem, et ab usu throni. A collocatione: quia scilicet thronus in eminenti ponitur, et a pedestribus elevatur. Et ab hoc sumuntur duae proprietates: una penes terminum a quo removetur thronus quando exaltatur: et haec est prima: Omni diligenter exaltari ab ignominia, etc. Altera penes terminum ad quem accedit thronus exaltatus: et haec est secunda, haec scilicet, Ab omni extremitate ineffabiliter, etc. Ex parte susceptionis accipiuntur proprietates. Si enim modus sit in suscepto: tunc est illa quae dicitur, Divini superadventus acceptivum. Et ad- duntur duo modi, scilicet in omni impassibilitate et immaterialitate. Et dicit, Impassibilitate, ut sciamus nulla passione perturbatum vel motum, sed potius ex hoc esse perfectum thronum: et haec proprietas convenit secundum susceptionem in actu existentem. Et dicitur, Immaterialitate, ut sciamus hoc non circa materialia et corporalia existere, sed in spiritualibus et divinis perfici. Si autem susceptio consideretur in aptitudine: tunc est illa quam ultimo ponit Dionysius, scilicet quod familiariter est in divinas susceptiones apertum: patula enim semper est sedes in divinam susceptionem, nullo alio insidente sibi pressa vel depressa. Si vero sumitur proprietas ab usu: tunc est illa quam vocat, Dei ferum: quam penultimam ponit Dionysius. In Thronis enim omnis circumferetur Deus, ut de Thronis omni creaturae proprium exhibeat judicium providentiae suae, per quod deducatur ad finem ulti-