ET QUAESITUM PRIMUM.

De Potestatibus quid sint ?

Deinde, Quaeritur de Potestatibus.

Et quaeruntur duo, scilicet quid sint Potestates, et quae proprietates earum ?

Ad primum proceditur sic:

1. Dicit Gregorius in Homilia de centum ovibus: " Potestates vocantur hi Angeli, qui hoc potentius caeteris in suo ordine perceperunt, ut eorum ditioni virtutes adversae subjectae sint, quorum potestate refraenantur, ne corda hominum tantum tentare praevaleant, quantum volunt. " Secundum hoc videtur, si Angeli non cecidissent, et homo non peccasset, quod nullum esset officium horum Angelorum: quia tunc nulla esset tentatio.

2. Adhuc, Ad Roman, xiii, 2: Qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit. Ex hoc videtur, quod de ratione potestatis sit ordo sive ordinatio aliqua, qua vindicetur in malos, et tueantur boni. Unde ibidem, v, 4, dicit, quod gladium portat ad vindictam malorum, et ad laudem honorum. Ex hoc iterum videtur, quod si non essent boni et mali per casum in peccatum, non esset aliquod officium istius ordinis.

3. Adhuc, Bernardus in sermone 19 super Cantica: " Illi spiritus qui Potestates vocantur, dum crucifixi nostri divinam omnipotentiam ubique fortiter attingentem intueri ac magnificare delectantur, exturbare et debellare hominum daemonumque contrarias potestates pro his qui haereditatem capiunt salutis, accipiunt potestatem. " Ex hoc videtur, quod conversio horum Angelorum non sit super bonos Angelos, sed super malos homines et daemones: et sic videtur iste ordo non esse de hierarchia media, sed infima.

4. Adhuc, Idem accipitur ex hoc quod dicit infra in eodem sermone sic: " A potestatibus diligitur Deus ob illam justissimae potentiae vim, qua solet Deus a piis malignantium propulsare et arcere crudelitatem. "

5. Adhuc, Bernardus in libro V de Consideratione ad Eugenium: " Potestates putemus, quarum virtute potestas tenebrarum comprimitur, et coercetur malignitas aeris hujus, ne quantum vult noceat, et ne malignari nisi ut prosit, possit. " ex hoc utrumque excluditur, scilicet quod si non esset malignitas aeris, nullum esset officium istorum Angelorum, et quod debent esse de infima hierarchia.

6. Adhuc, Gregorius in homilia praeinducta: " Sunt nonnulli qui etiam de obsessis corporibus malignos spiritus fugant, eosque virtute orationis et vi acceptae potestatis ejiciunt. Quo itaque isti meritum suum, nisi inter Potestatum caelestium numerum sortiuntur ? " Ex hoc accipitur., quod si non essent maligni spiritus, nullum esset officium Potestatum.

In contrarium hujus est, quod si non esset peccatum vel in Angelo, vel in homine, nihilominus esset ordinatio superiorum ad inferiora: et esset illuminatio ad hoc, quod potestas superioris

In inferiora non tyrannice praecipitaretur, sed ut tali illuminatione inferior per superiorem in divinam potentiam reduceretur, et potestati divinae in hoc assimilaretur: ergo Potestates etiam essent non existente peccato in homine vel in Angelo. Et penes hoc determinat Dionysius Potestates in libro de Caelesti hierarchia .

Solutio. Dicendum, quod potestas nomine suo quatuor dicit, scilicet distinctionem superioris et inferioris, In omni enim natura superiora habent potestatem in inferiora, influendo eis potestates et virtutes naturales, et continendo ea in illis: propter quod dicit Aristoteles in IV de Caelo et Mundo, quod inferiora sunt in suis superioribus, sicut materia in suis formis. Forma autem continet et terminat materiam, et influit ei vires.

Secundum est ordinatio potestatis, ut scilicet ordinate secundum leges a Deo promulgatas potestas superioris procedat in inferiora: et hoc est in potestate sicut forma: et de hoc dicit Apostolus, ad Roman, xiii, 1 et 2: Non est potestas nisi a Deo: quae autem sunt, a Deo ordinatae sunt. Itaque qui resistit potestati, ordinationi Dei resistit.

Tertium est actus qui est primus, et secundus. Primus est tutamen inferioris et continentia in bono percepto. Secundus est repulsio mali nocentis.

Quartum est finis qui ex hoc actu inducitur. Et ille est duplex: primus, et secundus. Primus est laus bonorum, proveniens ex tutamine. Secundus est repulsio mali, proveniens ex vindicta. Propter quod dicitur, Eccli, vii, 6: Noli quaerere fieri judex, nisi valeas virtute irrumpere iniquitates. Potestas enim judicis potestas est publica et ordinata secundum leges ad vindictam malefactorum, et laudem bonorum.

His itaque praenotatis, dicendum est ad primum, quod Gregorius determinat ibi Potestates per actum et finem secundum, et non primum: et ideo dicit eas arcere malum.

Ad argumentum ergo dicendum, quod ex hoc elicitur, quod licet non esset malum in homine vel Angelo secundum actum, tamen esse posset ex vertibilitate creaturae rationalis secundum electionem, ut dicit Damascenus. Et ideo de ratione gubernantis erat, ut per theophianam et illuminationem, ordinem constitueret, qui malo quod surgere poterat, obviaret, et praeservando ne surgeret, et arcendo ne quantum vellet procederet, et repellendo et vindicando si. surrexisset,

Ad aliud omni eodem modo solvendum est: quia super idem fundatur. Si enim non essent boni et mali, tamen esse possent. Et ideo propter hoc publica potestas per illuminationem erat constituenda.

Ad aliud dicendum, quod Bernardus recte dicit hoc quod dictum est in solutione: nec propter hoc sunt de infima hierarchia: quia non convertuntur super homines malos et daemones per actum primum et substantialem potestati, sed per actum secundum quod accidit potestati ex contrarietate mali et nocumento. Unde mediae hierarchiae convenit hoc, sicut omnia dona inferiorum superioribus conveniunt excellenter et eminenter.

Omni eodem modo respondendum est ad sequens: quia penitus idem est.

Ad aliud dicendum, quod Bernardus determinat ibi Potestates per actum consequentem, et non primum et substantialem.. Et licet non esset malignitas secundum actum, tamen esse posset. Et ideo ordo Potestatum debuit constitui contra illud. Nec propter hoc sunt de infima hierarchia: sunt enim pertinentes Potestates tales complemento potestatis talis quae pertinet ad mundi guber- nationem, et continentiam, ex quibus completur media hierarchia in Dominationibus, Virtutibus, et Potestatibus.

Ad aliud dicendum sicut praedictum est, quod Gregorius ibi dicit qualiter homines assumuntur in sortes Angelorum, et per similia merita similia praemia sortiuntur: et tamen si non esset malum in homine vel in daemone, esse posset: et ideo potestas contra hoc erat ordinata etiam antequam fieret.

Illud quod in contrarium objicitur, plane concedendum est.

ARTICULI PRIMI