QUESTIO UNICA

UTRUM ANIMA CHRISTI, EX SUA OMNIPOTENTIA. RESPECTU PROPRII CORPORIS. APPETITUM SENSITIVUM A DOLORE SENSUALI PRAESERVAKE POTUERIT. IRCA quintamdecimam distinctionem :3. Sententiarum, quaeritur : Utrum anima Christi, ex sua omnipotentia, (H^ttf^Ci respectu proprii corporis, appetitum sensitivum a dolore sensibili praeservare potuerit. Et arguitui quod sic. Nam dicit Damascenus (de Fici, ortli.), tortio libro (cap. 20), quod omnia naturalia in Cliristo fuerunt voluntaria : nitens enim esurivit, volent sitivit, ridens Hinnit, volens mortuus est. Sed ex hoc dicitur omnipotens, quia omnia illa quaecumque voluit, fecit. Ergo videtur quod anima Cbristi habuit omnipotentiam respectu naturalium operationum proprii corporis,domnium passionum appetitus sensitivi. In oppositum arguitur. Quia dicitur, Hebr;eo-runi (2, v. 17), quod debuit per omnia fratribns assimilari , et praecipue in his qii;o pertinent ad conditionem hunianae natura;. Scii ad conditionem humana? naturae pertinet quod valetudo corporis, et ejus nutritio, et augmentum, et passiones appetitus sensitivi, imperio lationis seu voluntati non subdantur; quia naturalia soli Deo, qui est auctor U) natura?, subduntur. Ergo nec in Christo subdebantur. Non ergo anima Christi luit omnipotens respectu proprii corporis, nec poluit illud ab omni dolore pra servare. In hac questione omni tres articuli. In plinio ponentur conclusiones. In secundo, obiectiones. In lertio, solutiones.