Tomus V

TURONIBUS SUMPTIBUS ALFRED CATTIER, BIBLIOPOLAE EDITORIS M CM IV Imprimatur : t Renatus Franciscus, Archiep. Turon.

Imprimatur : Fr. Stephanos-M. Gallais Prov. S. 0. P.

Tholosae, die octava decembris 1902.

TABULA DISTINCTIO I Quaestio I UTRUM NATURA HUMANA, QUAM FILIUS DEI ASSUMPSIT PROPTER HUMANI GENERIS REPARATIONEM, POTUERIT ASSUMI A TRIBUS SUPPOSITIS CIVIN.E NATURE, AUT A NATURA DIVINA. (p. 1.) Conclusio l : Filius Dei assumpsit naturam humanam, et incarnatus est, ad remediandum peccatis humani generis, sic quod, si homo non peccasset, Filius Dei incarnatus non fuisset.

Contra hauc arguit Scotus. Conclusio 2 : Possibile fuit et est, eamdem humanitatem in numero, assumi et assumptam esse a tribus vel duabus personis divinis simul.

Scotus, Alii quos recitat Durandus. Conclusio 3": Natura divina, abstracta a personalitate relativa per intellectum, posset assumere humanam naturam.

Scotus, Durandus. Conclusio 4 : Natura divina, suppositis personalitatibus relativis quas fides ponit, non primo, sed quasi secundario, assumpsit naturam humanam.

Scotus, Durandus. DISTINCTIO II Quaestio I UTRUM PERSONA DIVINA POSSIT ASSUMERE ENTITATEM TOTIUS RESULTANTEM EX MATERIA ET FORMA LAPIDIS AD INVICEM CONJUNCTIS. (p. 13.) Conclusio l : Deus, de potentia sua absoluta, potest assumere naturam lapidis, aut aliam naturam irrationalem.

Henricus et multi Alii. Conclusio 2 : Filius Dei non solum assumpsit animam et corpus humanum, immo etiam tertiam entitatem resultantem ex illis sicut totum resultat ex partibus. Durandus, Alii quos recitat Johannes de Neapoli in Quodlibeto. Conclusio 3- : Filius Dei, et quaelibet persona divina, potest assumere entitatem tertiam resultnntem ex materia et forma lapidis. DISTINCTIO III Quaestio I UTRUM BEATA VIRGO MARIA FUERIT CONCEPTA IN PECCATO ORIGINALI (p. 26.) Conclusio 1- : Beata Virgo Maria fuit concepta in pecta) Haec est tabula quam Thomas a Sancto Germano, in editione 1483, lertio volumini praemisit. X TABULA cato originali. - Scotus et sui sequaces, Aureolus, Alli recitati per Johannem de Neapoli. DISTINCTIO IV Quaestio I UTP.UM BEATA VIRGO MARIA ALIQUID ACTIVE EGERIT IN CONCEPTIONE CHRISTI, PROPTER QUOD VERACITER POSSIT DICI MATER DEI. (p. M-) Conclusio 1" : In ipsa conceptione Christi, Beata Virgo nihil active operata est, sed solum materiam ministravit; operata est tamen ante conceptionem aliquid active, praeparando materiam, ut esset apta conceptui.

Scotus. Conclusio 2": Beata Virgo veraciter et proprie dicitur et est mater Dei et hominis.

Durandus, Scotus. Conclusio 3" : Spiritus Sanctus non debet dici pater Christi secundum deitatem, nec secundum humanitatem.

Durandus. DISTINCTIO V Quaestio I UTRUM UNIO NATURAE DIVINAE ET HUMANAE IN CHRISTO SIT MAXIMA UNIO CREATA (p. m.)

Conclusio l : Unio naturarum in Christo est quid creatum.

Aureolus, Durandus. Conclusio 2a : Unio differt realiter ab assumptione. Conclusio 3" : Unio naturarum in Christo est maxima inter creatas uniones.

Aureolus, Durandus. Quaestio II UTRUM DIVINA ESSENTIA, VEL PERSONALIS PROPRIETAS, POSSIT UNIRI ALICUI NATURAE CREATAE, PER MODUM FORMAE. (P. 02.) Conclusio 4" : Nec divina essentia, nec proprietas personalis divina, poteBt uniri alicui creaturae corporea, per modum fornice, proprie loquendo de forma.

Johannes de Ripa. Conclusio 2" : Nec deitas, nec proprietas personalis Verbi Dei, est unita humanitati Christi, nec ejus carni, ut forma. - Johannes de Ripa Quaestio III UTRUM FILIUS DEI ASSUMPSERIT NATURAM HUMANAM IN UNIVERSALI CUM SUO PROPRIO CREATO SUPPOSITO (p. 64.) Conclusio Ii : Filius Dei non assumpsit naturam humanam in universali, prout universalis est, nec ab individuis separatam vel abstractam.

Scotus. Conclusio 2 : Filius Dei non assumpsit quaecumque personam, hypostasim, subsistentiam, nec aliquod suppositum creatum.

Scotus, Aureolus. DISTINCTIO VI Quaestio I UTRUM IN CHRISTO SINT PLURA ESSE (p. 111.) Conclusio In : In Christo non sunt duo esse substantialia actualis exsistentiae.

Scotus, Aureolus, Alli quorum argumenta recitat Durandus, Durandus (a), Johannes de Neapoli. Conclusio 2" : In Christo sunt multa esse secundum quid et accidentalia. DISTINCTIO VII, et Vili Quaestio I UTRUM IN CHRISTO SINT DUAE FILIATIONES (p. 124.) Conclusio U : In Christo non est nisi unica filiatio realis. - Scotus, Aureolus, Durandus. Conclusio 2": Licet Christus non referatur ad Matrem aliqua reali relatione, refertur tamen ad ipsam aliqua alia reali relatione. TABULA DISTINCTIO IX Quaestio I UTRUM HUMANITAS CHRISTI SIT ADORANDA ADORATIONE IATM.fi (p. 138.) Conclusio In : Humanitas Christi adoranda est adoratione latriae, sed tamen ipsa non est ratio talis adorationis.

Scotus. Conclusio 2 : Imago Christi adoranda est adoratione latriae.

Henricus, Durandus, Holcot anglicus. Conclusio 3 : Crux Christi adoranda est adoratione latriae.

Durandus. DISTINCTIO X Quaestio I UTRUM CHRISTUS, SECUNDUM QUOD HOMO, SIT DEUS VEL PERSONA DIVINA (p. 141.) Conclusio i : Ista propositio, Christus, secundum quod est homo, est Deus, est vera in uno sensu, et falsa in alio; magis tamen est neganda quam concedenda. Conclusio 2 : Ista propositio, Cbristus, secundum quod homo, est persona, vel hypostasis, vel suppositum, vel res naturae, in uno sensu est falsa, et in alio vera. Conclusio 3 : Quaelibet istarum est simpliciter concedenda : Christus, secundum quod iste homo, est Deus;

Christus, secundum quod iste homo, est persona.

Durandus. DISTINCTIO XI Quaestio I UTRUM ISTA COPULATIVA SIT CONCEDENDA SINE QUOCUMQUE ADDITO : CHRISTUS INCEPIT ESSE, ET CHRISTUS EST CREATURA. (p. 147.) Conclusio I : Non est absolute et sine determinatione dicendum quod Christus sit creatura.

Scotus, Durandus. Conclusio 2 : Ista propositio non est absolute concedenda : Christus incepit esse.

Scotus, Durandus. Conclusio 3 : Quaelibet istarum est concedenda et asserenda : Christus, secundum quod homo, est creatura;

Chrislus, secundum quod homo, incepit esse.

DISTINCTIO XII Quaestio I UTRUM CHRISTUS POTUERIT PECCARE (p. 159.) Conclusio 4 : Simpliciter loquendo, Christus nullo modo potuit peccare.

Durandus et quidam Alli. Conclusio 2 : Christus, proprie et simpliciter loquendo, non habuit potentiam peccandi. DISTINCTIO XIII Quaestio I UTRUM ANIMA CHRISTI HABUERIT GRATIAM CREATAM FORMALITER ET ACTU INFINITAM (p. 165.) Anima Christi habuit gratiam creatam Conclusio l habitualem. Conclusio 2 : Gratia habitualis anima Christi fuit et est uno modo infinita.

Aureolus, Durandus (a), Adam, Occani et (S) Gerardus Odonis. Xlj TABULA DISTINCTIO XIV Quaestio I UTRUM ANIMA CHRISTI SIT SCIENS FORMALITER SCIENTIA CREATA (p. 171) Conclusio 1" : Anima Christi non est nec potest esse sciens formaliter scientia increata vel divina, tanquam actu secundo, qui est operatio vel consideratio actualis.

Joliaiines ito Ripn, Quidam ab Adam recitati. Conclusio 2" : Anima Christi est formaliter sciens triplici scientia creata : prima dicitur scientia beatorum; secunda est scientia viatoris, habita per infusionem; tertia dicitur scientia naturaliter acquisita.

Scotus, Durandus. Quaestio II UTRUM ANIMA CHRISTI IN VERBO VIDEAT OMNIA ALIA A VERBO (p. 208.) Conclusio i : Anima Christi per nullam scientiam scit aut cognoscit aut comprehendit omnia scibilia, vel omnia quae Deus cognoscit aut scit.

Scotus, Durandus. Conclusio 2 : Anima Christi cognoscit in Verbo infinita secundum quid, licet non infinita simpliciter. -Quidam hibernicus cujus argumenta recitat Adam, Aureolus, Adam. DISTINCTIO XV Quaestio I UTRUM ANIMA C-RISTI, EX SUA OMNIPOTENTIA, RESPECTU PROPRII CORPORIS, APPETITUM SENSITIVUM A DOLORE SENSIBILI PR.FSF.RYARE POTUERIT. (p. 233.) Conclusio 1" : Anima Christi taon habuit omnipotentiam simpliciter, nec respectu immutationis creaturarum, nec respectu proprii corporis. - Durandus. Conclusio 2" : In Christo fuit vere et proprie dolor sensibilis.

Scotus. DISTINCTIO XVI, et XVII Quaestio I UTRUM DOLOR IN ANIMA CHRISTI, TEMPORE PASSIONIS, PERVENERIT USQUE AD RATIONEM SUPERIOBEM (p. 242.) Conclusio I : Dolor passionis Christi pervenit usque ad superiorem rationem ut est natura, licet non ut est ratio.

Scotus, Aureolus. Conclusio 2" : Inferior ratio vel voluntas Christi, ut natura considerata, nolebat absolute passionem aut mortem Christi; licet, considerata ut ratio, vellet illam.

Scotus, Aureolus. Conclusio 3 : In Christo fuit quodammodo necessitas moriendi et patiendi.

Scotus. DISTINCTIO XVIII, XIX, et XX Quaestio I UTRUM ALIQUA PURA CREATURA POTUERIT SATISFACERE PRO TOTA NATURA HUMANA COLLAPSA IN PRIMIS PARENTIBUS. (p. 250.) Conclusio 1- : Nulla pura creatura potuit sufficienter TABULA satisfacere pro tota natura humana.

Contra luinc et sequentes arguit Scotus. Conclusio 2" : Ghristus, per suam actionem interiorem, et passionem exteriorem, sufficienter et condigne satisfecit pro tota natura humana collapsa.

Durandus. Conclusio 3-i : Meritum Christi eo modo est sufficiens pro infinitis hominibus, sicut et ejus satisfactio ; et eamdem infinitatem habet, quam et ejus satisfactio. Conclusio 4" : Meritum et satisfactio Christi non habet ultimatam efficaciam nisi in illis qui eidem uniuntur per fidem formatam et sacramenta.

Scotus. Contra quoddam dictum sancti Thomae arguit Aureolus (a). DISTINCTIO XXI, et XXII Quaestio I UTRUM CHRISTUS DESIERIT ESSE HOMO IN SUO DESCENSU AD INFEROS (p. 21-1.)

Conclusio l : In morte Christi, deitas remansit unita animae, et carni, sive corpori; non autem humanitati composita; ex anima et corpore, quae est tertia entitas.

Durandus. Conclusio 2 : Christus, in triduo mortis, non fuit homo.

Aureolus. Conclusio 3 : Christus veraciter descendit ad inferos.

Durandus. Conclusio -4- : Christus, in triduo mortis, fuit totus in inferno.

Durandus. DISTINCTIO XXlll ^ Quaestio I c utrum virtutus habituales sint homini necessari.i: (11.287.) S t Conclusio I : Habitus sunt homini necessarii.

Durandus, Quidam alii, quorum dicta recitat Scotus. t Conclusio 2 : Virtutes humanae sunt habitus.

r Aureolus, Quidam alii, quorum argumenta recitat Scotus. DISTINCTIO XXIV Quaestio I UTRUM lTUEr? SIT VIRTUS INFUSA A DEO (p. 3m.) Conclusio 1" : Fides est virtus.

Durandus. Conclusio 2 : Fides formata, et etiam informis, infunditur homini a Deo.

Scotus, Aureolus. Conclusio 3 : Nullus homo pertinaciter aliquem articulum fidei discredens, habet habitum fidei infusio.

Durandus. Conclusio 4 : Fides est una virtus, et non multa;, et unus habitus, et non multi specie distincti.

Scotus, Aureolus. DISTINCTIO XXV Quaestio I UTRUM riUEs MT DE VISIS (p. 321.) Conclusio 1.1 : Fides^non potestesse de visis.

Aureolus, Durandus. Conclusio 2 : Fides non est de scitis.

Durandus. Conclusio 3 : Fides est certior simpliciter scientia, licet non quoad no6 et secuudum quid.

Durandus; DISTINCTIO XXVI Quaestio I UTRUM SPES SIT VIRTUS THEOLOGICA, DISTINCTA REALITER A FIDE ET CHARITATE (p.337.) Conclusio l : Spes est virtus. Conclusio 2" : Spes est virtus theologica. - Durandus. Conclusio 3" : Spes est virtus distincta a fide et a charitate.

Scotus. DISTINCTIO XXVII, XXVIII, XXIX, et XXX Quaestio I UTRUM HOMO DEBEAT EX CHARITATE DILIGERE DEUM PLUS QUAM SEIPSUM (p. 853.) Conclusio i : Charitas est virtus.

Aureolus, Henricus. Conclusio 2 : Objectum charitatis est Deus inquantum est beatificativus, vel beatitudinis objectum. - Scotus. Conclusio 3" : Ex charitate homo plus debet diligere Deum quam seipsum. - Scotus, Alii, Durandus, Alli. Conclusio 4" : Charitas inclinat ad amandum Deum duplici amore : scilicet amicitiae , et concupiscentia.

Durandus. Conclusio 5" : In dilectione Dei potest haberi aliqualiter respectus ad mercedem. - Durandus. Conclusio 6" : In dilectione Dei non est aliquis modus adhibendus. - Durandus. Conclusio 7" : Non omnes proximi sunt ex charitate aequaliter diligendi. - Durandus. ULA Conclusio 8^ : Charitas ferventius diligit amicos quam inimicos, et dilectio amici melior est quam dilectio inimici. - Durandus. DISTINCTIO XXXI, et XXXII Quaestio I UTRUM FIDES REMANEAT IN PATRIA (p. 375.) Conclusio i : Impossibile est actum fidei et actum visionis beatificae simul esse in eodem subjecto.

Durandus. Conclusio 2": Habitus fidei non remanet nec remanere potest in patria cum visione beatifica.

Durandus. DISTINCTIO XXXIII Quaestio I UTRUM EX ACTIBUS HUMANIS ACQUIRANTUR HABITUS VIRTUTUM, IN APPETITU SENSITIVO SUBJECTIVE EXSISTENTES, PUTA IN CONCUPISCIBILI VEL IRASCIBILI. (p. 388.) Conclusio 1" : Aliquae virtutes morales, sunt subjective in appetitu sensitivo, qui dividitur per concupiscibilem et irascibilem.

Scotus, Aureolus. Conclusio 2 : Aliquae virtutes possunt acquiri in nobis ex assuetudine operum, et causari ex actibus nostris.

Durandus. Conclusio 3" : Prater virtutes morales humanis actibus acquisitas, sunt homini necessariae quaedam virtutes morales divinitus infusae. - Durandus. Conclusio 4 : Virtutes morales et cardinales remanebunt in patria post resurrectionem.

Durandus. TABULA DISTINCTIO XXXIV, et XXXV Quaestio I UTRUM DONA SPIRITUS SANCTI SrNT HABITUS DISTINCTI A VIRTUTIBUS (p. 411.) Conclusio 1 : Dona Spiritus Sancti sunt habitus distincti a virtutibus infusis, theologicis et cardinalibus.

Scotus. Conclusio 2 : Hujusmodi dona remanebunt in patria.

Durandus. DISTINCTIO XXXVI ET ALIAE QUATUOR SEQUENTES Quaestio I UTRUM VIRTUTES CARDINALES SINT INTER SE CONNEXAE, ITA QUOD QUI HABET UNAM, HABEAT OMNES (p. 423.) Conclusio I : Prudentia non potest esse sine virtute morali.

Scotus. Conclusio 2 : Nulla virtus moralis potest haberi sine prudentia.

Scotus. Conclusio 3 : Quatuor virtutes cardinales sunt connexae, ita quod qui habet unam, habet omnes quatuor.

Scotus. EXPLICIT TABULA TERTII LIBRI DEFENSIONUM JOHANNIS CAPREOLI

JOHANNIS CAPREOLA THOLOSANI, ORDINIS PRAEDICATORUM THOMISTARUM PRINCIPIS DEFENSIONES THEOLOGIAE DIVI THOMAE AQUINATIS IN TERTIO SENTENTIARUM LIBRI TERTII