B. DUBIA.

Hic remanent, iterum duo quaerenda de virtute assistrice.

Quinto, secundum quam virtutem vel potentiam conveniat eis assistere ?

Sexto, Utrum aequaliter omnibus conveniat ?

Circa quintum sic proceditur.

1. Videtur enim, quod assistere sit tantum secundum intellectum. Est enim

assistere secundum receptiones plenas illuminationum a Deo : haec autem non recipiuntur nisi secundum intellectum : ergo tantum secundum intellectum est assistere.

2. Ad idem, Id a quo denominatur causatum primum, facit esse propinquissimum causae primae : unde et causa prima nominatur nomine causati primi, ut dicitur in libro de Causis : sed causatum primum denominatur ab intellectu, sicut ibidem dicitur : ergo secundum intellectum aliquid efficitur propinquissimum primo : ergo et assistet.

3. Ad idem, Gregorius dicit, quod " as-" sistere est intima contemplatione perfrui : " sed contemplatio est secundum intellectum : ergo et secundum hoc erit assistere.

4. Praeterea, Dignissimum opus est dignissimae potentiae : sed assistere est di-

gnissimum opus spiritualis naturae : ergo est intelluctus, qui est dignissima potentia.

Ad oppositum.

1. In eo quod aequaliter se habet ad bonum et ad malum, non est delectatio summa, quae est in eo tantum quod habet perfectam rationem boni: sed. intellectus se habet aequaliter ad bonum et ad malum, quia verum quod est objectum et finis ejus, potest esse bonum et malum : cum igitur in as sistendo sit maxima delectatio, non erit secundum intellectum, sed potius secundum voluntatem, cujus est accipere tantum bonum.

2. Praeterea, Assistere est nobilissimus modus fuendi: sed frui secundum Augustinum perficitur amore, qui est habitus voluntatis : ergo et assistere erit secundum voluntatem.

Solutio. Dicimus, quod assistere est nobilissima perfectionum felicitatis, et quantum ad contemplatum et contemplantem et modum contemplandi.Ad esse autem beatitudinis oportet esse visionem, quae est substantia beatitudinis, quia per eam accipitur objectum beatitudinis : et modum visionis ut sit amati et habiti, in quo perficitur delectatio. Unde dicimus, quod assistere quidem est secundum intellectum ut in accipiente, sed secundum voluntatem ut in qua est delectatio. Unde concedimus rationes ad utramque partem.

Circa sextum sic proceditur.

1. Videtur enim, quod omnes primi quibus est assistere, aequaliter assistant. Assistere enim sumitur penes conversionem in Deum : sed omnes de prima hierarchia habent conversionem primam et summam in Deum, quia tertia quae est immediate, cum non sunt nisi tres : ergo omnes summe aequaliter assistunt.

2. Praeterea, Supra,cap.VII,dictum est de Thronis, qui est ultimus ordo primae hierarchiae, quod est receptivus divini superadventus nobilissime, quia sine materialitate et passibilitate : sed superiores non inferius eis recipiunt : ergo omnes primi aequaliter recipientes, summe aequaliter assistunt.

3. Praeterea, Beatitudo perficitur tribus, amore, et visione, et habito : quae tria denominant tres ordines aequaliter, ita quod amor Seraphin, visio Cherubin, et habere Thronos : ergo videtur, quod hi tres ordines aequaliter Deo conjungantur in beatitudine : ergo aequaliter assistunt.

Ad oppositum.

1. Ea quae non sunt aequalia in nobilitate naturae et in illuminationibus naturae proportionatis, non habent aeque intimam contemplationem, et ita non aequaliter assistunt : sed in assistentib us est talis diversitas naturae et illuminationum, ut patet ex cap. X, in quo determinata est connexio ordinum et hierarchiarum et primarum in ordine : ergo non omnes aequaliter assistunt.

2. Praeterea, aequalitas non recipit distinctionem, sicut nec unitas, nisi materialem : sed inaequalitas per gradus infinitos vel in sursum in numeris, vel deorsum in continuis. Cum igitur in assistentibus sint quidam gradus determinati, non erunt aequaliter assistentes.

Quod concedimus et rationes ad hoc.

Ad primum vero dicendum, quod tres sunt tantum conversionis modi in genere, quibus diversificantur hierarchiae, in quolibet tamen sunt plures gradus.

Ad secundum dicendum, quod illa proprietas convenit etiam superioribus eminentius : quia nominati a nobilioribus donis cedunt sibi in denominatione proprietatis talis.

Ad tertium dicendum, quod illa tria eminentius sunt in primis, licet non denominari possint ab omnibus.

2