BALTH. CORDERII, S. J. INTERPRETATIO.

Caeterum et hoc a sedulis eloquiorum spiritualium contemplatoribus quaeritur ; etenim si quae novissima sunt, totas superiorum suorum ratio-

qoam causam secundum nos summus sacerdos Angelus Domini omnipotentis ab eloquiis nominatur ?

B. Est autem non contraria ratio (ut aestimo) ante diffinitis. Dicimus enim, quia universali et superposita maiorum ornatuum virtute relinquuntur ultimi. Mediam enim et proportionalem participant juxta unam simul cunctorum et conjunctivam societatem. Quale est quod sanctorum Cherubin ordo participat sapientiam et scientiam altiorem. Sub ipsis autem essentiarum dispositiones participant quidem et ipsae sapientiam et scientiam, particularem tamen ad illos et subjectam. Et quidem omnino in participatione sapientiae et scientiae esse commune est omnibus deiformibus intellectibus. Attente autem et primo , aut secundo, aut infra, nequaquam commune, sed sicut unicuique ante propria diffinitur analogia. Hoc autem et de omnibus divinis mentibus non fortassis quis errans diffiniet. Etenim sicut primi abundantius habent minorum sanctas pulchrasque proprietates, sic habent ultimi eas priorum, non tamen similiter, sed infra. Nihil ergo (ut aestimo) inordinatum, si et secundum nos summum sacerdotem Angelum Theologia vocat, juxta virtutem propriam participantem Angelorum prophetica proprietate, et ad manifestativam eorum similitudinem, quantum possibile hominibus,

C. Invenies autem, quia et deos Theologia vocat et caelestes et supernas essentias, et apud nos amicissi- nes minime attingunt quam ob causam noster antistes angelus Domini omnipotentis ab eloquiis denominetur ?

Haec autem ratio non adversatur iis quae ante definita sunt: dicimus enim, novissimas antiquiorem dispositionum integram et eminentem virtutem non attingere ; nam partis etiam pro captu suo sunt participes, secundum unam omnium concinnam collectamque communionem. Exempli gratia, sanctorum cherubim ordo sapientiae scientiaeque altioris est particeps, naturarum autem illis subditarum distributiones sapientiae quidem et ipsae cognitionisque compotes exsistunt, verumtamem duntaxat partialis pro captu suo et inferioris ordinis. Atque universim quidem sapientiae cognitionisque participem exsistere, commune est omnibus deiformibus intelligentiis ; verum continenter et immediate, primove vel secundo inferiorique gradu, non est jam commune, sed prout cuilibet pro cujusque captu fuerit distributum. Hoc utique de omnibus quoque mentibus divinis qui statuerit, minime errabit ; sicut enim primae cminenter sacrosanctas inferiorum continent proprietates, ita quoque ultimae priorum, licet non pari, sed inferiori gradu. Nihil igitur absurdi sit, ut puto, si nostri ordinis antistitem, theologia quoque angelum appellet, ut qui pro virili parte angelicam etiam docendo participet proprietatem, atque ad eorum similitudinem, quantum in hominibus est, per interpretandi munus

Quinimo reperias, theologiam quoque deos appellare caelestes illas supernasque substantias, uti et sanctos, mos Dei et mirabiles viros . Et quidem divinum secretum superessentialiter simul omnibus et remotum et supercollocatum, et nullum ab eorum quae sunt simile nominari proprie et omnino valet. Verumtamen quaecumque et intellectualium et rationalium ad unitatem ejus, et qualiscumque virtus universaliter convertitur, et ad divinas ipsius illuminationes, quantum possibile, incessabiliter extenditur secundum virtutem, si justum dicere, divina imitatione et divina univocatione digna facta est.