EXPOSITIO TEXTUS.

Littera sic legatur : Diximus, quod inferiores etiam homines denominantur a superioribus : quia aequaliter eorum participant proprietates. Invenies autem in Scripturis, scilicet hoc quod minus videtur, quia, id est, quod Theologia, id est, sacra Scriptura, et caelestes et supernas essentias, id est, supra nos existentes, scilicet, Angelos, et, id est, etiam viros amicissimos Dei et mirabiles, id est, propter nimiam sanctitatem in admirationem sui corda hominum trahentes apud nos, id est, qui sunt de nostra hierarchia. Hoc dico et, id est, etiam vocat deos, ut dicitur in PsaI. 6 : Ego

dixi : Dii estis. Et quidem, id est, certe divinum secretum, id est, ejus natura quae est occulta propter sui immensitatem, et remotum, ut non ens de natura eorum, et super collocatum omnibus rebus simul acceptis, superessentialiter, id est, super modum quo essentia creata potest removeri et supercollocari, et ideo nullum simile sibi valet proprienominari, quantum ad id cui nomen im-

ponitur, et omnino, quantum ad perfectam participationem ejus a quo imponitur ab eorum quae sunt, id est, ab his, more Graecorum, id est, nihil essentium potest sibi simile nominari, ut nomen communicet sibi secundum perfectam rationem impositionis, et secundum id cui imponitur. Verumtamen quaecumque virtus de numero intelligibilium, id est,

Angelorum, et rationalium, id est, hominum, et qualiscumque alia virtus universaliter convertitur ad unitatem ejus, scilicet Dei imitandam, et extenditur , id est, elevatur secundum virtutem suam quantum possibile est sibi incessabiliter ad divinas illuminationes ipsius, scilicet Dei participandas. Haec, dico, virtus est facta digna imitatione divina in proprie- tatibus. Et ob hoc etiam est facta digna divina univocatione, id est, quod vocetur eodem nomine quo Deus, non aequivoce, sed analogice, si tamen hoc est justum, id est, rectum dicere : non est enim omnino rectum, in quantum est imperfecta imitatio, et in quantum analogica deficit ab univocatione, aliquid non habens ejus.