EXPOSITIO TEXTUS.

Sed in intellectualibus , etc.

Hic ostendit quomodo furor in spiritualibus aliter accipitur, dicens : Sed

. oportet intelligere irascibilem, id est, furorem. : sumitur; enim hic pro actu, ut respondeat praedictis : altero modo, id est, opposito, in intellectualibus, id est, Angelis, declarans, id est, significans, ut

, aestimo, id est, certe scio, eorum, scilicet Angelorum, rationabilitatem, non sccundum quod est differentia hominis, sed secundum quod dicit potentiam cognoscendi rationabilia, virilem, id est, non emollitam. Et declarans quietem, id est, constantiam corum, immanem, i d est, non manantem ab exsecutione vindictae, sicut dicitur immanis persecutio. Vel " inconsolabilem, " alia translatio, id est, non exspectantem consolationem, quin vindicet divinas injurias, Yel " immitem, " alia littera, ita tamen quod non privetur virtus mansuetudinis, quae semper est in eis, secundum quemdam habitum vitiosum quo quis ex quadam mollitie pusillanimitatis cessat a propulsandis injuriis. Quietem dico in fundamentis divinis et immutabilibus id est, quiescentes fundati in divinis sententiis immutabilibus. Quasi diceret, quod furor in eis significat quamdam fortitudinem ad vindictam non praecipitem, sed regulatam a divina sententia : et sic in utrisque furor significat non quiescentem motum ad vindictam, sed in istis praecipitem, in illis cum ratione.

Eodem modo. Hic ponit secundum exemplum de concupiscentia. Et primo ostendit qualiter est in .irrationabilibus. Secundo qualiter est in Angelis, ibi ( sig. 11),

Cum vero dissimiles.Littera sic legatur : Sicut furor aliter est in utrisque, ut dictum est, eodem modo quidem, id est, certe nos dicimus concupiscentiam in irrationabilibus esse quamdam passibilitatem, id est, passionem ad quam habiles sumus, inconsultam, id. est, non sequentem consilium rationis, et materialem, et quantum ad objectum et quantum ad. subjectum, ingenitam, id est, ortam intra nos, incontinenter, id est, per incontinentiam. Ingenitam dico ex naturali motu tendentem in venereas delectationes, non regulatam ratione. Aut ingenitam ex mala consuetudine similium actuum. Et declarantes eam esse continuitatem voluptatis corporalis, id est, confirmationem quamdam in talibus irrationabilem, id est, non sequentem rationem. Voluptatis dico compellentis, id est, quadam vehementia trahentis omne, id est, totum animal in concupiscibile secundum sensum : quia corporalis delectatio est circa sensibilem animam, ut dicit Philosophus : et similiter delectatio non est nisi circa gustum et tactum, ut dicit Avicenna. Unde alia animalia in his solum delectationem quaerunt.