DUBIUM.

Sed videtur hoc falsum : quia Joan. III, 34, dicitur de Christo, quod non ad mensuram dat sibi Deus spiritum, ubi dicit Glossa, quod " caeteris datus est ad " mensuram : " non ergo immensurabiliter refluunt.

Ad quod dicendum, quod actus exeuntes a gratia, quia de talibus loquitur hic, dupliciter possunt considerari, aut secundum substantiam actus, aut secundum formam gratiae. Secundum substantiam actus in solo Christo infiniti sunt : quia actus ejus non solum est humanitatis, sed personae divinae : et ita semper remanet infinitus : quia ab infinita potentia procedens. In aliis vero non possunt esse infiniti secundum substantiam, cum procedant a virtute finita, sed secundum formam gratiae, infiniti quodammodo dicuntur. Dicitur enim gratia infinita, quia conjungit infinite distantia : et quia meretur infinitum bonum, ipsum scilicet Deum, licet ipse habitus gratiae in essentia finitus sit, habet enim hoc in quantum est similitudo bonitatis divinae.