DUBIA.

HIC sunt duo dubia. Primo, de causa hujus communis nominationis. Secundo, de hoc quod dicit, quod inferiores non participant dona superiorum.

Circa primum sic proceditur.

1. Videtur enim, quod non propter hoc omnes dici debent Angeli : quia cum sint inferiores, superiores habent id quod in eis est : sicut enim dicit Gregorius : " Unusquisque ordo denominatur a dono " quod plenius accepit in munere inter " alios : " sed non omnes possunt plenissime habere unum donum in munere : ergo non omnes possunt dici uno nomine.

2. Praeterea, Sicut omnes se habent ad Angelos in habendo donum eorum, propter hoc quod superiores sunt eis : ita etiam ad Archangelos, Principatus, et Virtutes, et omnes superiores eis, et

sic de aliis : ergo eadam ratione deberent vocari nomine omnium inferiorum.

3. Praeterea, Quod est in inferioribus, est etiam in superioribus eminenter : si igitur superiores dicuntur Angeli propter donum inferiorum quod habent, deberent magis Angeli proprie dici, cum plenius donum a quo imponitur nomen, possideant.

4. Praeterea, Supremi ordines numquam ad exterius mittuntur, ut ipse dicit : cum igitur Angelus dicatur nuntius, nuntius autem semper mittitur ad distans, videtur quod superiores non debent dici Angeli.

5. Praeterea, Primi tres ordines accipiuntur ex eo quod est motus in Deum, qui perficitur tribus, amore, juxta quod. accipiuntur Seraphin : scientia, juxta quod accipiuntur Cherubin : et comprehensione qua habent in se ipsum Deum, juxta quod sumuntur Throni, secundum quod etiam sumuntur tres dotes animae. Angelus autem dicit motum ad inferius. Ergo non videtur hoc nomen convenire primis ordinibus.

6. Praeterea, Nomina eorum imponuntur secundum immediate a Deo assistere. Seraphin enim dicuntur ab ardore amoris : Cherubin a plenitudine scientiae : Throni a quiete Dei in ipsis, Quae omnia dicunt relationem ad Deum, et non ad inferiora. Cum igitur Angelus dicatur secundum relationem ad inferiora, videtur quod non debeant dici Angeli.

7. Praeterea, Nomen quod communiter convenit multis, debet dicere naturam in qua uniuntur, vel donum naturae communis perfectivum : sed Angelus non dicit naturam omnium ordinum in communi, neque perfectionis naturae : ergo non debent esse nomen omnium.

Solutio. Dicimus, quod istae causae quas ponit, sic ordinantur, quod prima dicit rationem convenientiae tantum, secunda vero dicit propter quid : unde secunda complet primam. Ratio autem convenientiae est, quod Angelus dicit dis- positionem hierarchicam, ut supponit ex praecedenti capitulo: et haec non tantum est in inferioribus, sedcomm imiter in omnibus : unde si deberent communiter nominari, hoc erit commune eorum nomen, dicens communem perfectionem communis naturae eorum, quae est dispositio hierarchica. Imponitur tamen speciali ordini ut proprium nomen, licet dicat donum commune : quia ultimus ordo non addit aliquod donum nobilitatis super communem dispositionem, cum omnes alii addant specialia dona nobilia : et ideo nomen commune retinent sibi propter privationem superiorum donorum, superioribus ordinibus denominatis a nobilioribus donis, sicut diffinitio et proprium, quia conversim praedicantur, utrumque dicitur proprium, quia vero diffinitio super hoc addit converti per essentialia, quod est nobilis conditio, commune nomen factum est alterius proprium, secundum privationem nobilioris conditionis, quia nullam addit, et hoc est sibi proprium.

Ad primum ergo dicendum, quod omnes dicuntur Angeli, non tamquam a dono excellentiori, cum secundum hoc singuli habeant propria nomina, sed tamquam ab eo quod communiter inest : propriae tamen dicitur de uno ordine cui proprium est super commune nihil addere nobilitatis.

Ad secundum dicendum, quod medii ordines habent specialia dona superaddita communi a quibus denominantur : et ideo non eodem modo se habent superiores ad eos, sicut omnes ad inferiores : quia super commune nihil superaddunt.

Act tertium dicendum, quod superiores non magis proprie habent dispositionem hierarchicam quam inferiores et communiter omnes, licet superius collocentur in ea per nobilius donum a quo habent nomen.

Ad quartum dicendum, sicut dicit Augustinus in quarto de Trinitate, " Mittitur " nuntius ad eum qui distat : mittitur " autem Filius et Spiritus Sanctus ad

" revocandum rationalem creaturam et " sanctificandum, et non solum ad sal" vandum homines, sed et Angelos. " Sic igitur missio est ad exterius et distans, non tamen per similitudinem culpae, sed confusionis intellectus ex potentialitate ejus. Alias Filius non mitteretur ad Angelos. Similiter quando mittitur a Deo nuntius in diversitate essentiae, non oportet, quod exeat exterius per ministerium ad nos, quod negatur de superioribus, sed sufficit ad rationem missionis ad purgandum inferiores a confusionis dissimilitudine, ut in capite III exponitur.

Ad quintum dicendum, quod distinguuntur per ordines penes motum in Deum tamquam ab eo quod nobilius habent. Per hoc tamen non excluditur, quin se habeant in ordine hierarchico ad inferiores. Et similiter dicendum ad sextum.

Ad septimum dicendum, quod hoc nomen, Angelus, dicit donum quo perficitur natura in communi secundum dispositionem hierarchicam : et ideo convenit communiter.

Circa secundum sic proceditur.

1. Videtur enim, quod inferiores habeant dona quibus nominantur superiores : et ita erit ratio qua poterunt nominari nominibus superiorum. Primus enim ordo, scilicet Seraphin denominatur a charitate quam omnes quidem communiter habet, ut dicit Gregorius, et ipse dixit supra (cap. IV), quod sunt intenti in conformatione divini et inflexibilis amoris : ergo omnes possunt nominari Seraphin.

2. Praeterea, Cum nullus nuntiet nisi quae scit, omnes autem nuntiant inferioribus Angelis, vel hominibus : ergo omnes habent donum scientiae a quo dicuntur Cherubin.

3. Praeterea, Felicitas est per quietem alicujus in Deo et Dei in ipso : cum igi- tur omnes sint felices, omnes habent hujusmodi quietem, et ab illo dicuntur Throni : omnes ergo dici possunt Throni : et sic inferiores nominibus superiorum nominari possunt.

4. Praeterea, Unumquodque denominatur a nobiliori : cum igitur inferiores habeant charitatem et scientiam, quae sunt dona nobiliora, denominari debent ab illis.

Solutio. Dicimus, quod circa nomina ordinum Angelorum tria sunt attendenda.

Primo, quod quidquid habent inferiores, habent superiores eminenter, sicut est in quilibet ordine tam Ecclesiastico quam naturali, ut patet in potentiis animae.

Secundo, quod illud quod est in superioribus, est in inferioribus, secundum quamdam obscuram resonantiam, et non participant ea in ea nobilitate secundum quam sunt in superioribus, et propter hoc dicit non habere inferiores, quae superiorum sunt : et propter hoc etiam non possunt nominari ab eis : sicut aqua, licet participet per calefactionem aliquid de calore ignis, non tamen potest dici ignis, si hoc nomen sit impositum ob excellentiam caloris. Et propter hoc etiam ratio non dicitur simpliciter intellectiva, quia participat lumen intellectualem, obumbratum continuo et tempore.

Tertio, quia nomina ordinum sumuntur secundum gradus donorum, et ideo licet superiores habeant omnia dona inferiorum eminenter, tamen denominantur a primo, et procedunt secundum ordinem in secundo dono, et sic deinceps. Et per hoc patet solutio ad objecta.