DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

A. Sed veritatis, ut aestimo, inquisitio, etc.

Hic incipit solvere positas objectiones. Et dividitur in partes duas. In prima solvit. In secunca solutionem probat, ibi ( sig. 15), Haec mysticos Theologos.

Prima adhuc in duas. Primo solvit reddendo vel ponendo causam quare sacIa Scriptura utitur ignobilioribus figuris in describendo spiritualia. In secunda solvit objectiones, ibi (sig. 8 B), Sed itaque ei hoc intelligere.

Prima pars est de praesenti lectione. Et dividitur in tres. In prima assignat causam ex parte sacrae Scripturae. In secunda ex parte ipsorum Angelorum, ibi (sig. 5), Si autem deformes. In tertia ex parte nostri intellectus, ibi (g 8 A circa medium), Quia vero et nostrum animum.

Prima ergo causa : quia sacra Scriptura docet occultare spiritualia propter eos qui capere non possunt, et sic in eis materiam erroris sumerent. Circa hoc autemtria facit. Primo dicit praeconclusa inconvenientia non sequi, quae ad duo reducuntur, scilicet ad injuriam caelestium, et defectum qui accidit nobis. Secundo quod non est tantum talis descrip tionis causa, nostra impotentia, ibi, Quia quidem enim. Tertio ponit prae dictam causam.

Littera sic legatur : Sed, adversando objectionibus supra positis, inquisitio, id est, subtilis indagatio veritatis ostendit, ut aestimo, id est, sicut certe,.scio, sacratissimam sapientiam eloquiorum, id est, sacrae Scripturae, valde prouidisse utrumque in formationibus, id est, figurationibus caelestium animorum, id est, intellectuum, scilicet Angelorum. Animus enim secundum Anselmum tripliciter dicitur, scilicet animositas, sicut dicitur in III de Anima, " In appetitu est desiderium et. animus. " Secundo modo ipsa concupiscentia, et ita dicitur etiam ipsa mens, sicut dicitur in Job, XII 13 : Loquar quodcumque mihi menssuggesserit .Tertio dicitur motor animae, ut cum dicitur, " Facio hoc ex. animo. " Motor autem animae, est id quod in ea nobilius est, et hoc est intellectus, qui colligatur cum caelestibus essentiis : et ideo animi dicuntur. Providisse dico utrumque, ita, scilicet ut neque faceret, scilicet Scriptura, injuriam in divinas virtutes, id est, Angelos : quia forsitan quis, id est, aliquis diceret sic, Scripturam injuriam eis facere, et ita ut neque infigeret nos, ibi scilicet relinquens, in viles humilitates imaginum, id est, viles et infimas imagines, passibiliter, id est, sensibiliter tantum. Passibiliter enim dupliciter dicitur, id est, cum passione animae, ut cum gaudio et hujusmodi : vel passibiliter, id est, secundum dispositionem partis animae cujus est proprie pati in accipiendo objectum, et haec est sensitiva potentia circa ejus objecta, ut probatur VII Physicorum.Quia quidem. Hic dicit, quod non est una causa tantum hujus descriptionis, dicens : Ideo non sequentur dicta inconvenientia : enim, id est, quia diceret quis, id est, aliquis, id est, posset sic dicere nostram analogiam, id est, nostram virtutem proportionaliter, non valentem extendi immediate, id est, sine figuris mediis, in invisibiles contemplationes, id. est, in contemplationes invisibilium et nostram analogiam, desiderantem, id est, exigentem, reductiones, in spiritualia,

proprias sibi et connaturales, scilicet per corporalia, quae scilicet reductiones praetendunt, id est, extendunt ad nos condescendendo nobis, in formationes, id est, figurationes possibiles nobis, id est, juxta virtutem nostram. Formationes dico informium, id est, quae sine forma, id est, figura sunt, que, id est, et supernaturalium speculationum, id est, supernaturalium substantiarum existentium , scilicet Angelorum. Hoc dico, scilicet analogiam, non esse unam, id est, unicam et solam causam : quia quidem, id est, quod pulchre, id est, decenter sunt procuratae a sacra Scriptura formae informium, idest, carentium formis. Forma et figura pro eodem hic in subjecto sumuntur, sed sub diversa ratione. Figura enim dicitur in respectu ad exterius, scilicet prout terminat quantitatem : sed. forma in respectu ad interius, scilicet prout dat aliquod esse figurato.