Albert the Great, De Animalibus

Ossa vero quae sunt in corporibus animalium consequentia sunt ad invicem, et non continua sicut nervi et venae : et conjunctio eorum semper est composita ex pluribus ossibus, eo quod in omni conjunctione quaedam ossa cum quibusdam componuntur, ita quod os numquam est in junctura solum per se in aliquo membrorum quod participat ossium conjunctionem. Spondilia autem quae sunt fundamenta omnium ossium, sicut in primo libro diximus, sunt quasi in figura armillarum rotundarum : et initium eorum est a parte capitis, ubi caput et os capitis cum primo spondili colli conjunguntur. Os autem quod craneum sive testa capitis vocatur, non in omnibus animalibus secundum unam et eamdem est dispositionem. Forte enim erit ex osse uno sicut in cane, et serpente : et forte ex pluribus, sicut in homine : et etiam homo habet os sincipitis, quod coronate vocatur integrum : et hoc multa animalium aliorum habent fissum, cum tamen hominis craneum sit compositum ex ossibus multis : et sunt suturae in ipso : et est quidem initium spondilium a parte capitis, ut diximus : sed finis eorum est in osse an charum. Armillae autem om-

nes applicantur ad invicem, ita quod directe super eas est capitis ossium compago.

Suturae autem capitum mulierum sunt rotundae : in viris autem conjunguntur ad radicem et principium unum per modum figurae trianguli, et praecipue posterius in osse laudae. Sicciora enim capitis viri ossa magis acuuntur acutiori calido : et humidiora capitis ossa foeminarum hebeti calido rotantur in rotundum sicut quando aliquis inflat viscosum humidum. Jam tamen inventum apparuit caput viri, in quo nulla omnino fuit sutura. Os autem capitis non quidem est compositum ex quatuor suturis tantum, sed sex, quarum duae sunt apud auriculas super parietes capitis : et quatuor aliae sunt, quarum tres sunt superius in capite, una in longum, et una retro quae laudae est similis, et una ante per transversum coronaris facta : una autem quae remanet, est inter os coronale et os fronti s. Ossa vero genarum continue sunt extensa ex anteriori ossis capitis quod petrosum vocatur.

Adhuc autem est os mandibulas superioris et inferioris. Omne autem animal movet mandibulam inferiorem praeter tencheam quae movet superiorem : et hoc dictum est de his quae inferius et superius habent mandibulas et in ore. Sunt enim quidam pisces habentes ossa mandibularuin in gutture : et lateraliter contra se movent utrasque, sicut in praehabitis diximus. Et dentes quidem animalium sunt infixi dam in ossibus genarum quae est mandibula superior, quam etiam in mandibula inferiori. Fortassis autem dentes quorumdam animalium erunt perforati perforatione pertingente usque ad radices dentium, ita quod videntur esse culmi in quibus alia substantia infixa est ex parte radicum : et forte non erit ita, sed sunt os continuum aptum sculpturae, quae fit ferro propter ossis concavitatem et soliditatem, sicut formas incisionis recipiunt dentes elephantis superius, et den- tes cedrum in suprema parte quae non est concava.

Ossa vero concavitatum sive furcularum humeralium, applicantur per ligamenta ossibus spondilium et costae similiter : sed ex parte pectoris sunt quaedam costulae quae applicantur costis a posteriori venientibus, ut sic pectus claudatur ad os quod ante concludit pectus. Quaedam autem sunt inferiores costae quae tumori ventris dant locum, quae ex parte anteriori ad nullum omnino os applicantur. Nullum enim est os in ventre animalium aliquorum. Ossa autem quae gyrationem habent in spatulis, sunt posita per applicationem super ipsarum ossa spatularum : et haec sunt adjutoria et humeri, et postea sunt ossa focilium sive brachiorum et duarum rascetarum, quae sunt sicut cahab, hoc est, calcaneum manus. Ossa autem coxarum applicantur per alligationem ossibus quocumque, hoc est, renum utrimque. Et post illa sunt ossa orarium et pedum : et non est diversitas inter ossa animalium quae habent sanguinem simul et pedes nisi parva. Non enim di versantur nisi in mollitie, et duritie, et magnitudine, et parvitate. Amplius autem in ossibus quorumdam animalium est medulla, et in quorum clam non : et quaedam habent parvam medullam in ossibus suis : et haec in paucis ossibus habent medullam, sicut in leone, in cujus ossibus non invenitur medulla, nisi in ossibus coxarum et focilium, et subtilis et pauca : ossa enim leonis excellunt in duritie fere omnium animalium ossa. Et hujus signum est, quia quando colliditur unum cum alio, emicat ignis ex eis.

Amplius autem inter aquatica delphinus habet ossa, et cete, et non spinas. Ossa vero aliorum habentium sanguinem animalium diversantur modicum, sicut ossa generum avium, et spinae marinorum : quoniam quod ex eis generat animal, est grossae spinae, ut celeti. Ovantia vero habent spinas spondilium similes spondilibus quadrupedum. Genera autem pi-

15 schini habent proprium, quod videlicet in carnibus suorum ossium sunt spinae graciles per se ad alia ossa non continuatae. Serpentes vero etiam habent spinas similes spinis piscium. Creatio vero magnorum ossium majorum animalium et ovantium est similior ossibus animalium majorum: et ossa ovantium parvorum sunt similia in creatione ossibus parvorum, quorum creatio est similis spinis

Amplius autem omne animal habens sanguinem, habet spondilia, aut ex osse, aut ex spina. Alia vero ossa corporis divellantur secundum diversitatem membrorum.

Amplius autem certissime sciendum est creationem cartilaginis secundum materiam propinquam esse creationi ossis, ita quod fore in natura eorum non est distinctio nisi in mollitie et duritie : et sicut non recrescit neque consolidatur os post praecisionem partis abjectae, ita neque recrescit neque consolidatur cartilago.

Adhuc autem quorumdam agrestium perforatur cartilago, et est vacua absque medulla, sicut et ossa quorumdam vacua inveniuntur. Cartilago autem ejus quod est celeli vocatum, habet in carthagine medullae similem humiditatem : et similiter est de eo quod de cartilagine est in parte spondilium. Cartilago autem invenitur in auriculis et in nasis animalium et in quibusdam exterius ossium. Et est animal quod in toto corpore non habet os nisi in capite, et loco omnium aliorum est cartilago, ita quod loco spondilium non habet armillas, sed unam continuam cartilaginem extensam per dorsum, et est perforata continuo magno foramine vacuo, in quo est modicum humiditatis aquae medullosae, et est piscis qui huso vocatur, qui est in Danubio. Murena etiam non habet os vel spinam in corpore, sed non habet talem cartilaginem loco spondilium.

Amplius autem in corporibus animalium sunt adhuc alia membra non in toto assimilata ossibus sive carthagini, neque in toto elongata alteratione ipsorum, sicut sunt ungues, cornua, soleae, ungulae, et rostra avium : et omnia ista curvabilia sunt : os vero non incurvatur neque flectitur, sed potius contunditur. Colores autem cornuum et soloarum et unguium sunt secundum colorem corii et pilorum : nigri enim corii est nigrorum cornuum et unguium, et albi corii animal erit haec habens alba : et quod medii coloris, habebit etiam haec mediocri colore colorata. Colores vero aethyopum in unguibus sunt nigri sicut color corporis.

Adhuc autem inuitorum animalium cornua sunt vacua apud caput, et superius solida, praeter quam in cervo et habentibus cum cervo naturam similem, sicut caprea et equieervns, et hujusmodi, quae in utroque termino sunt dura, et sunt multa) ramilicationis.

Adhuc autem nullum animal mutat cornua praeter cervum, et cervina animalia, de quibus diximus in praehabitis. Illa enim omni anno mutant cornua, nisi castrentur. in sequentibus autem, explicabimus dispositionem cornuum eorum quae castrantur.

Amplius autem cornua magis applicantur corio et magis sunt fixa super ipsum quam super os : et ideo dixerunt in Phrygia esse animalia quae movent cornua sicut movent auri.cu.las .

Adhuc autem omno animal habens dentes et pedes, habet ungues . Omne vero habens pedes, habet digitos, praeter elephantem : quoniam ille habet quidem digitos, sed conjunctos junctura latenti, eo quod non sunt iissi et distincti ab invicem : et etiam non dicitur habere ungues omnino.

Adhuc autem ungues quorumdam sunt recti, extensi, sicut ungues hominis. Ungues autem quorumdam sunt incurvati.: et ideo vocantur unci, sicut leonis, et aquila .