CAPUT I.

De partibus hominis manifestis ei similibus, et quae sunt causae earum ?

Consequenter autem in universali narranda sunt membra hominis, eo quod dignissimum est animalium, et perfectiora habet membra secundum numerum et figuram, quam aliquod aliorum. Ex perfectis enim bene cognitis melius poterunt et imperfectiora cognosci: notiora enim sunt nobis humana quam aliena.

Adhuc autem homo magis est compositus ex diversis quam aliquod aliorum animalium : non enim figitur et componitur esse suum, nisi ex diversitate magna organorum : et sua complexio magis recedit ab excellentia contrariorum, quam complexio alicujus alterius animalis. Sicut enim optime declaratur aurum et argentum, quando omnia frusta auri comparantur ad obryzum sive mundissimum aurum, quod optime est monetatum et figuratum., ita scientur omnes complexiones animalium et compositiones, quando fuerint comparatae ad optimam comple xionem hominis. Partes enim auri et argenti faetulenti, aut sicci, aut nimis humidi, tenuissime mallcari aut etiam monetati non possunt: propter quod etiam aurifices extenuantes aurum et argentum, in peleas membranales primo depuan, decoquendo cum sale et fuligine et aliis quibusdam : et tunc patitur extenuationem. Sic et etiam est de complexione membrorum hominis : quoniam nisi op-

time contemperata et depurata in Ipsa elemeta et remota longe a faece contrarietatis, non susciperent tam nobilium organorum figurationem et compositionem : omnis enim diversitas quae est in corpore et organis, causatur a diversitate quae est in viribus animae, sicut ostendimus in secundo libro de Anima.

Oportet igitur nos principaliter dicere membra hominis et partes, ut et aliorum perfectiones et imperfectiones sciamus, cum ad membra hominis fuerint comparata, comparatione accepta secundum complementum hominis, et perfectionem creaturae sive formationis, et bonitatem operationum ejus, ad quas dantur partes quae vocantur organicae. Membra autem hominis quae manifesta sunt in exteriori parte ejus, manifesta sunt sensu cujuslibet hominis qui utitur sensu cum ratione. Tamen voluimus rememorationem facere et distinguere ea, ut causas assignemus de eis quae nota sunt sic secundum sensum. Hoc enim convenientius et rectius est in natura particulari, de qua nunc loquimur.

Prius ergo rememoremus membra instrumentalia sive organica, et deinde rememoremus similia. Quae igitur majora sunt de numero membrorum corporis, sunt caput, collum, clibanus, et duo brachia, et duo pedes cum cruribus in quibus sunt, haec enim dicuntur pedes majores. Totum autem quod est inter collum et finem ventris in. inguine, dicitur clibanus.

Sciendum autem est, quod pars superior capitis quae vocatur coronate capitis, in qua est origo capillorum, vocata est ab Antiquis quibusdam olla capitis, eo quod in ipsa continetur cerebrum et defenditur : propter quod etiam a nonnullis clypeus vel potius scutum cerebri vocatur : quia scutum est rotundae formae propriae. Pars autem ejus quae est in anteriori parte post suturam primam, et supra frontem, Arabice dicitur nathan, et iste locus in infantibus non statim induratur, et hoc a nobis vocatur sinciputcapitis sive prora capitis, et induratur, potsquam fuerint In du.rata et firmata omnia ossa corporis : et hoc contingit ideo, quia multum est medullosa cella illa quae sub eo est : talis enim mollities exigitur ad. optimam receptibilitatem formarum sensibilium, quae ad locum illum referuntur. Posterior autem pars capitis quae est post suturam ultimam, et supra collum, in qua infigitur et subjungitur ultimum colli spondile, vocata est pyxis ab Antiquis, et a nobis vocatur occiput, sive puppis capitis. Caput enim quod naturale habet figuram, est sicut sphaera compressa, aliquantulum oblonga, quae est sicut navis : et tunc medium dicetur carina, et anterius prora, et posterius puppis. Intra sinciput ergo et occiput est medium capitis, quod vulgariter summitas capitis appellatur. Cerebrum autem retrahitur sub occipite magis, ut ibi sit principium motus et membrorum motivorum. Anterius autem quod est sub sincipite, magis est vacuum, ut capiat spiritus et formas sensibilium in suis medullis. Testa autem capitis creata est ex osse duro rotundo, quod continet corium superius, et aliqua caro sub ipsa : et in eo est sutura naturalis, quae facit ossis diversitatem : et illa sutura in capitibus mulierum, est frequenter una circumdans gibbum, sive superiorem semicirculum capitis. Capita autem virorum, ut in pluribus, continent multas suturas, quarum quaedam ducuntur continue ad. alias, sicut inferius ostendemus.

Causa autem quare est ex osse duro, ideo est ut sit clypeus cerebri contra ictus et impulsiones incidentes a caumate et frigore.

Rotunditatis autem duae sunt causae, quarum una est, quia Illa figura est capacior quam aliae. Secunda autem causa est : quia illa figura in puncto tangitur, tam a plano quam a rotundo, et minus laeditur ab impulsu talium extrinsecus irruentium in ipsam. Est autem haec rotunditas aliquantulum oblonga, sicut diximus., ut distinguantur sub ipsa cellulae for- marum animalium et etiam ideo ut removeantur ab invicem origines nervorum sensibilium quae sunt ante, et nervorum motivorum quae sunt retro : sensibiles enim volunt habere principium humidum et molle propter receptibilitatem formarum., et motivi volunt habere principium siccum ne relaxentur in motu quem dant membris : et si esset figura omnino rotunda, confunderentur ista principia : propter quod figura omnino rotunda capitis non est naturalis.

Diversitas autem ossium est, tum propter os, tum propter ipso osse contentum. Propter ipsum enim os est diversitas propter duas causas : quarum una est, quod si contingat uni laesio, alterum salvetur et protegat cerebrum. Secunda autem est: quia convenienter fieri non poterat, quod in uno et eodem osse esset diversitas raritatis et spissitudinis, subtilitatis et grossitiei, mollitiei et duritiei.

Ex parte autem contenti fuit hoc propter quatuor causas : quarum una est ex parte cerebri, ut fumositas ipsius egrediendi locum habeat: cujus signum est, quod capita foeminarum magis sunt dolentia propter majorem quam in viro suturarum clausionem : propter quod etiam testa quorumdam maniacorum perforata reddit sanitatem. Secunda causa est ex parte ejus, quod de villis nervorum a cerebro egreditur in exteriora et superiora membra capitis : hoc enim viam non haberet, si. os omnino clausum esset. Tertia autem causa est, ut viam habeant venae et arteriae, quae per caput per ipsam suturam in diversis partibus egredi habent, ut portent exterioribus vitam et nutrimentum. Quarta vero causa est: quia intra testam duae pelliculae continentur, quae cerebrum involvunt, quarum superior juxta os capitis propter suam duritiem dura mater vocatur, posita in exteriori ut magis defendat. Interior autem Involvens cerebrum, pia mater vocatur, propter quod leviter suscipit cerebri teneritudinem. SI ergo non esset aliquid in quo dura mater suspensa teneretur, ipsa

decideret, et duritia sua laederet cerebrum. Non autem potest alligari suspensa in solido plano. Sed circa dentes suturarum undique est colligatio et suspensio ejus utilior. Haec ergo sunt causae suturarum capitis.

Duas etiam habet eminentias caput : unam quidem ante suturam anteriorem In sincipite, et alteram post suturam posteriorem in accipite. Et hae factae sunt, ut nervi sensibiles descendentes sub prima, et nervi motivi descendentes sub ultima defendantur, et largas habeant vias. Quod autem caput mulierum dicitur habere suturam unam, non ideo est, quod superius ejus non componatur ex quatuor ossibus, sicut et caput virorum : sed ideo quia ex humidiori et frigidiori constantia ossa foeminarum magis confluunt et coagulantur : et ideo frequenter obducitur in eis aliqua suturarum, anterior videlicet, aut posterior, vel forte ambae : media autem non ita de facili obducitur, quia ossa quae sibi a lateribus capitis venientia obviant in ea, duriora sunt et sicciora quam vel puppis occipitis, aut etiam prora sincipitis : aliquando autem et ipsa obducta videtur. Propter hujus autem contrarium capita virorum multas continent suturas : ita quod ego vidi caput viii, quod nullum habuit vulnus, et tamen habuit septem suturas manifestas. Aristoteles autem dicit inventum esse caput in tempore antiquo in quo nulla fuit sutura omnino. Hoc autem, ut jam diximus, saepe accidit capitibus mulierum.

Medium autem capitis, quod vocatur olla capitis, vel crancus, a quibusdam vocatur capitis involutio, eo quod caetera in sua involvit concavitate. Haec autem pars aliquando videtur duplicari, quasi duas eminentias et involutiones habeat : sed hoc raro contingit, et causa ejus non. est naturalis. Illud vero quod est anterius sub fronte capitis, in quo sunt plura organa sensus, dicitur facies : sed nomen faciei secundum rectam rationem non convenit nisi homini, et non aliis animalibus. Pars autem superior Istius quae interjacet sincipiti et oculis, frons vocatur. Et haec sunt exteriora membra capitis.

Non autem praetereundum est, quia nos in praecedentibus fecimus mentionem omnium membrorum similium, inter quae quidem os factum est propter tres causas principaliter : quarum una est ut sit corporis fundamentum in quo tota consistat machina corporis, sicut patet in spondilibus, in quibus totum corpus consistit fundatum. Altera quidem est, ut os sit arma corporis, sicut diximus de craneo capitis. Tertia est, ut sit corporis sustentatio, sicut per columnas, sicut patet in ossibus crinium et brachiorum. Tres autem aliae causae sunt quorumdam ossium : quorum quaedam creantur, ut repleant vacuitatem aliquorum membrorum, sicut quaedam parva ossa replent vacuitates quae sunt inter articulos digitorum pedis et manus, quae sunt fere in figura lentis, et ad quibusdam vocantur ossa sisamina. Sisamen autem est quoddam semen parvum, cui similem habent figuram. Secunda autem est, quia quaedam creantur ad hoc utsuspensoria, ut in ipsa suspendantur quaedam membra, quae indigent suspensione, sicut os epiglottale in gutture, quod est simile lambda AdminBookmark litterae Graecae,

in quo suspenduntur musculi gutturis, et linguae. Tertia autem est, quia aliqua creantur ut sint loco basis alicujus membri nobilis in homine, vel in alio animali, sicut os cordis in homine, et aliis animalibus ossa cordium habentibus.

Os autem creatum est vacuum continuae et unicae vacuitatis, et porosum, et durum : propter quod Empedocles dicit majorem partem ossis Vulcano attribui : quia ignis indurat, et foramina pororum extra, et intus vacuitatem sive concavitatem aperit : et concavitas quidem est, ut retineat medullam abundanter ad nutrimentum et irrigationem ipsius : nisi enim irrigaretur medullis, nimis exsiccaretur et frangeretur. Fori autem et foramina quae extra apparent in eo, sunt prop- ter duas causa : majora enim sunt, ut in ipsis ligamenta infigantur, ut fortiter ossa simul colligentur : minora autem sunt, ut nutrimentum per ipsa ingrediatur in medullas eorum.

Est autem os intus scabrosuni, et extra planum, et forte extra est circumpositum additamentis quibusdam, sicut spondiles dorsi : et planities quidem exterior est ne laedat carnem et nervos sua asperitate : scabrositas autem interior est, ut undique recipiat irrigationem medullae. Appositio autem additamentorum in quibusdam est, ut sint armata, ne graves ictus immediate ad ossa pertingant, praecipue in spondilibus super quae consistit fabrica corporis. Unica autem est in uno osse concavitas : quia si plures essent, citius frangeretur. Haec igitur est natura ossis. Colligatur autem os cum osse, ita quod inter medium semper intercidit cartilago : quod ideo fit ne durum cum duro conjunctum, collidatur et corrumpatur : et haec est utilitas cartilaginis fere in toto corpore.

Conjunctio autem ossis cum osse in corpore hominis et animalium est tribus modis. Est enim laxa, et stricta, et media inter laxaui et strictam. Laxa autem fit ideo, ut uno osse moto alterum non moveatur : sicut est conjunctio ossium racetae manus cum. arundinibus brachii, et sicut conjunguntur ossa digitorum cum pectine manus, et sicut unum os digiti conjungitur cum alio osse ejusdem digiti, et in illajunctura intercidunt ossa sisamina de quibus diximus, ne articulo incurvato concavitas vacua appareat, et debilitet nervi extensionem et ligamenti. Stricta autem est, quando nullo modo unum movetur sine altero, nec aliquid intercidit inter os et os, quod suppleat vacuitates : sicut juncta sunt ossa thoracis in pectore, et ossa mandibularum inferiorum et dentes in mandibula. Media autem est quando unum difficulter quidem movetur sine alio, tamen aliquando contingit unum sine alio moveri, sicut junguntur ossa durissima quae sunt in race-

ta sibi invicem, et sicut juguntur ossa pedis ad quae digiti pedis continuantur.

Adhuc autem tres sunt modi ligationis fixae ossis cum osse in corporibus animalium : quaedam enim ligantur, ita quod utrumque, ubi conveniunt, habet dentes qui se invicem recipiunt, et sic se tenentia ligantur, sicut ossa cranei in suturis, de quibus supra diximus. Secundus autem modus est quasi per incastrationem unius cum alio, ita quod unum dat locum per foramen quod est in ipso, et alterum infigitur illi, sicut dentes figuntur in utraque mandibula. Tertius modus est per contiguationem et colligationem ligamentorum fortissimam, quando unum directe bene ligatur super planum alterius, sicut colligantur et figuntur etiam mobiliter spondiles in dorso. Et hoc modo adhuc dupliciter colligantur ossa : quoniam quaedam colligantur secundum longitudinem suam, sicut arundines brachii : et quaedam colligantur, ita quod. unum est super alterum secundum latum ipsius, sicut spondiles in dorso.

Cartilago autem est secundum membra similia : et dictum quidem est, quod ipsa est, ut os non collidatur cum osse, ubi ipsa est inter ossa : ubi autem est in alio loco, ideo facta est, quod sit fundamentum quorumdam musculorum, ubi non competit positio ossis, sicut in cartilagine epiglottali sunt positi lacerti epiglottis, et gutturis linguae. Aliquando autem est in aliquo membro, cui. nec competit duritia ossis, nec mollities carnis, sicut est cartilago auris, quae si esset ex osse, nimis repercuteret sonos : et si esset ex carne, nimis molliter recepti in. ea perirent soni : et ideo ingeniata est natura, et fecit eas ex cartilagine : et ad similes usus est in aliis in quibus est cartilago.

Nervus autem est per quem diffunditur et exercetur sensus et motus, quem necesse est esse viscosum, aliquantulum durum, propter extensionem qua oportet ipsum extendi per corpus, quod undique indiget sensu et motu : et oportet ipsum esse flexibilem, ut facilius incurvetur et extendatur.

Ligamentum autem ossium, est, per quod colligantur ossa laxe vel fixe colligata : et est durius quam nervus : et tamen est de substantia nervorum : sed est sine sensu, quoniam si sensum haberet, motu continuo ossium continue doleret, et faceret dorolosum et indelectabilem motum animalium.

Telae autem, quae alio nomine membranae dicuntur, sunt etiam ex substantia parvorum nervorum, et sunt ut sua involutione conservent membra, quae involvunt in sua figura, et ut dent aliquem sensum illis membris quae regunt, et insensibilia sunt, sicut hepar, et cerebrum : nisi enim aliquis sensus esset in membrana ipsorum, non perciperent nocumentum, quod accidit eis aliquando ex apostemate, et aliquando ex ventositate, et aliquando ex aliis causis. Sed tunc extensione vel pulsatione vel alteratione membranae sentitur nocumentum. Membranae autem omnes quae involuunt omnia interiora pectoris, nascuntur a membranis laterum. : omnes autem quae involvunt membra nutritiva, nascuntur a membrana quae supponitur musculis ventris. Aliquando autem duae tantum involvunt aliquod membrum, quod indiget majori custodia.

Haec igitur de membris hic dicta sunt in communi : quoniam in sequentibus considerabimus sigillatim de omnibus eis iterum consideratione exquisita.