34. Ad sanctum Bernharduni.

1. Ave, pater monachorum,

Speculum et regula,
Virtutum vas et honorum,

Omni carens macula,
O Bernharde, decus morum

Qui ardes ut facula,
Te juvante peccatorum

Non me stringant vincula.

2. Ave, o pater beate,

Mea spes et brachium,
Dulcis et desiderate,

Corona et gaudium,
Passionis In me natae

Exstinguens Incendium,
Benedictionis gratae

Stilla stillicidium.

3. Ave, qui Illecebrosa

Horruisti crimina,
Ergo coeli gaudiosa

Conscendisti culmina,
Fac, ut carnis vitiosa

Superem certamina,
Mea mens sit virtuosa

Tua per precamina.
4. Ave, sidus ut solare

Qui fulges prae ceteris,
Meum veni expugnare

Cor a sorde sceleris,

Et In bonum commutare
Mores vitae veteris,

Vitaeque participare
Concede qua frueris.

5. Ave, qui jam jucundaris

Cum sanctorum millibus,
Subveni, ne mundi maris

Obruar In fluctibus,
Et ne conculcar amaris

Inferni doloribus,
Sed coujunge me praeclaris

Angelorum coetibus.