21. De sancta Lucia,

1. Salve, VIrgo, sponsa agni,
Nati patris Dei magni

Et Mariae VIrginis,
Virgo luci comparata,
Tu Lucia nominata,

Nobilis originis.

2. Ut lux tua, sic lucebat
Yita sancta et fulgebat

Castitate nobili,
Yitam ut aurora ducens,
Fide vero ut sol lucens

Fulgore mirabili.

3. Nam coelestem hic duxisti
Yitam, caste dum VIxisti,

Ideo beatior
Ob hoc tua, Dei nata,
Cunctis erat Vita grata,

Deo tamen gratior.

4. Dum audires dilatatam
Agathae famam beatam

Totam per Siciliam,
Ut baec signis corruscaret
Et, qui Illic properaret,

Inveniret gratiam,

5. Quae cum matre properanti
Illuc atque hanc sanasti
Mox a fluxu sanguinis,
Ad sepulchrum dum jacentes
Ambae jacuistis flentes
Gratia oraminis.

6. Ubi jacens obdormisti,
A gatham sanctam vidisti

Inter turmas virginum,
Christum cum his collaudantem,
Hymnum novum decantantem

Regi regum omnium.

7. Tu a fluxu meam mentem
Sana, In peccatis nantem

Carnalis malitiae,
Virtutum tu lux et forma,
Mihi, peto, quod sis norma

Verae pudicitiae.

8. Quae de coelo dixit: Pia
Soror mea, o Lucia,

Quid a me tu postulas,
Quod matri potes praestare,
Nam te Christus sociare

Cupit inter famulas

9. Suas, Inter quas tu talis
Eris, ego jam sum qualis

Per palmam certaminis.
Quae dum esses excitata,
Matri tuae sic affata

Es: A fluxu sanguinis,
10. Mea mater, quod sanata
Es, Deo sis rogo grata,

Amplius non nomina
Mihi sponsum, sed nunc dona
Facultates atque bona,

Quae mea sunt omnia.
11. Claude prius mihi visum,
Dixit, et, quod tibi visum,

Sit de facultatibus,
Manu tu fac largiendo
Pauperum et consumendo

In necessitatibus.

12. Hoc, quod tu das moriendo,
Ob hoc das, quod non sumendo

Tecum ferre poteris,
Sed largire hos dum vivis,
Habere post mortem si vis

Gloriam cum superis.

13. O mea cara Lucia,
Virgo sancta atque pia,

Fac me jam relinquere

Res fallaces ante mortem,

Ut Deum vivum et fortem

Possim tecum cernere.

14. Mox dum mater haec audisset,

Sensum tuum et sensisset,

Fit rerum distractio,

Pauperum dantur ad usus,
Sponsus mox Ira perfusus
Tradidit Paschasio

15. Te et velut Christianam
Accusavit ac profanam ;

Qui ad sacrificia
Invitabat Idolorum:
Deo libabo deorum

Corpus, nam substantia

16. Mihi deest, tu dixisti.
Qui respondit: Consumpsisti

Hanc cum corruptoribus,
Ideo ut scorta faris,
Quod et esse tu probaris

In responsionibus.
17. Corruptores nunquam scivi,
Quod nec mente concupivi,

Tu corruptor hominum
Es, qui Christianis suades,
Ut relinquant, ob hoc torques,

Creatorem omnium.

18. Verba tua tunc cessabunt,
Dum tortores applicabunt

Verbera durissima.

Non cessabunt Dei verba,
Licet poena sit acerba

Atque immanissima.
19. Tu es ergo, dixit, Dens?
Non, sed hic est sponsus meus,

Mihi qui dat gratiam,
Spiritum sic respondendi.
Qui te fecit apprehendi

Dicens: Jamjam faciam
20. Te ut scortum violari
Publice In lupanari

Et sic tu privaberis
Spiritu eloquente.

Et tu sine mea mente

Hoc tamen si feceris,
21. Gratia hac non privabis,
Me, sed certe duplicabis

Coronam In praemium.
Unde nunquam meum sensum
Dabo tuum ad consensum,

Sed jam ad supplicium

AdminBookmark