2. De sancto Petro.

1. Salve, o apostolorum

Princeps, claviger coelorum

Regnique aetherei,
Cui Christus claves certe
Prae apostolis aperte

Dedit et siderei,

Cum ad vocem jussionis
Unius hujus rabonis

Cuncta quae habueras,
Advocantis te de mari.
Dum et misit te piscari

Homines, reliqueras.

2. Petre, hujus dedit regni
Claves Christus, Dei magni

Sui praeclarissimi
Patris, quod lacte et melle
Fluit et est sine felle

Atque amantissimi.
Ut tu vinctos religares
Absolutosque ligares

In virtute clavium,
In coena quando coenavit
Cum suis, ubi te lavit

Et totum collegium.

3. Eundo et praedicavit,
Ubi et Interrogavit:

Filium quem hominis
Homines appellant esse,
Alii filium Jesse,

De prophetis ceteris
Vel alium discipulis ;
Tunc dixit et apostolis:

Quem me arbitramini?
Sancte Petre, respondebas
Confestim atque dicebas:

Verbum es altissimi.

4. Tibi non manifestavit
Caro hoc, sed revelavit

Pater de coelestibus;
Ob hoc vere tibi dico:
Praevalebis Inimico,

Claustris Infernalibus.
Diceris a petra Petrus,
Quod est lapis Induratus,

Super quem ecclesiam
Meam quippe collocabo
Firmiter et solidabo

Infundendo gratiam,

5. Respondisti mundo Christo
Nos relinquimus In Isto

Cuncta temporalia,
Quid ergo tu dabis nobis?
Centuplum qui ait vobis

Atque aetemalia
Dabo vobis et regnare
Mecum sed et judicare

In ter quaternis sedibus ;

Possidebitis aetemam
Vitam atque sempiternam
Regnis In coelestibus.

6. Unde Christus multa tibi,
Ut honorem per te sibi

In mundo acquireret,
Secreta manifestavit
Nec non virtutes donavit,

Tunc cum hic exsisteret.
Suscitare cum puellam
Vellet Ipse et tenellam,

Secum quidem fueras,
Super mare cum vidisti
Ambulantem, te cinxisti,

In mare te miseras.

7. Staterem, quem Invenisti
In ore piscis, dedisti

Pro te et dei filio,
Pascendas ac suscepisti
Et regendas oves Christi

Mundi In exsilio.
Malcho aurem amputasti
In horto, dum praedicasti

Die tria hominum
Millia virtute Christi
Pentecostes contulisti,

Ducens hos ad Dominum.

8. Coelum nempe tu clausisti,
Mortem quando praedixisti

Propter avaritiam
Ananiae et Saphirae,
Domini committens Irae ;

Donasti et gratiam
Cornelio, quem baptizasti,
Thabitae, quam suscitasti,

Dehinc umbra corporis
Tui Infirmos sanavit,
Pro quo te Incarceravit

Herodes tunc temporis.

9. Libertati sed donavit
Te sanctus, qui liberavit,

Regis coeli angelus ;
Hoc Herodes mirabatur
Totusque gratulabatur

Christianus populus.

Pannum In sinu portasti,
Fluentes, cum lacrimasti,

Quo tergebas guttulas,
Quando dulcis vocis Christi
Memor esses, quem negasti

Ignis ad scintillulas.

10. Ad annuntiandum Christi
Fidem In mundum misisti

Duos de discipulis,
Mortem ejus nuntiare,
Suscitatum propalare

Omnibus In populis ;
Qui viginti tum transissent
Dietas et incepissent

Opus, unus moritur,
Alter Istum mox humavit,
Defunctum hunc nuntiavit

Ejulans revertitur.

11. Unde baculum donasti
Ei dicens et mandasti:

Ponas super tumulum,
Dicas: de sepulchro Isti
Surge In virtute Christi

Et per Petri baculum.
Qui pergendo collocavit
Super bustum et vocavit,

Tuum quippe baculum ;
Multos dies qui jacebat.
Mortuus se erigebat

Transiens per saeculum.

12. Jerusalem quidam magus
Nimium et corde vagus

Erat his temporibus,
Qui dicebat: Adorabor
Ut Deus et condonabor

Divinis honoribus.
Qui de multis se jactare
Cepit, volens disputare

Tecum et ostendere,
Quod sit Deus, qui volare
Possit nube, innovare

Cuncta atque facere.

13. Gratulanter disputasti
Cum Illo et superasti
Ejus maleficia,

Cuncta quippe detegebas,
Ipsum Inde repellebas

Jesu Christi gratia.
Qui mersit libros In mare.
Romam cepit remeare.

Ut divinum sumeret
Cultum sibi a Romanis
Coleretur et profanis,

Ut Deo competeret.

14. Ejus viam comperisti,
Sancte Petre, et In Christi

Virtute hunc sequeris
Romam, ubi praedicasti
Multos atque baptizasti,

Ab his benedicens.
Unum Simon Impugnabat
Te, quo victo, qui dicebat

Neroni ac populo,
Civitatem hanc relinquam,
Ascendens Deo propinquam

Recedens a saeculo.

15. Refert Leo papa videns,
Turrim altam quod conscendens,

Inde se ejiciens
Coronatus, et volare
Cepit, tu quidem orare

Sic dicens et vinciens
Daemones: Ne hunc feratis
Mando vobis, sed mittatis

Misere hunc cadere ;
Quod Neronem conturbavit,
Cadens fractis expiravit

Cervicibus misere.

16. Conturbatus Nero misit
Nuntios, quibus commisit.

Sub obtentu gratiae
Ut te caperent et darent
Carceri, quem assignarent

Paulini militiae,
Processo, Martiniano ;
Ambo qui a Deo vano

Ad Christum ambierant.
Carcerem aperuerunt.
Qui abire te jusserunt,

Pro quo Interierant.

17. Eja princeps praeamande,
Sancte Petre, venerande

Cunctis prae apostolis,
In me vince tu peccatum,
Quod est nimis augmentatum ;

Ob hoc detestabilis
Deo factus atque mundo,
Cordis mei de profundo

Ore, voce clamito.
Virtutes In me augmenta
Gratiarum, hoc Intenta

Mente, corde flagito.
18. Leo papa ut narravit,
Te cedente obviavit

Tibi Christus Dominus:
Vado Romam, figi cruci,
Tibi dixit, de te dici

Quod notasti protinus.
Rediendo reintrasti
Romam, factum nuntiasti

Hoc tuis confratribus ;
Nero vero tunc te cepit,
Crucifigi et praecepit

Et dedit tortoribus.

19.O pastor agnorum Christi,
Ipsam crucem dum vidisti,

Aiebas: Vertite
Crucem atque pedes sursum,
Caput ad terram deorsum,

Viam et diligite
Meam ad coelum; fecerunt
Hoc et cruci affixerant,

Ubi pendens populum
Docuisti, qui et flebat,
Sertum de rosis videbat

Tenentem per angelum.
20. Regem regum tuum stantem
Agonem et exspectantem,

Tunc de cruce dicere

Cepisti: Non usurpavi
Mori rectus sed optavi

In cruce te sequere [sic].
Post hoc sibi commendasti
Spiritum et supplicasti

Tuis pro fidelibus,
Quern suscipiens portavit
Secum et magnificavit

Regnis In coelestibus.

21. Ubi munus, quod hic tibi
Permisit, donavit, Ibi

Sedere In sedibus
Duodenis, judicare
Tribus atque condemnare

Pravos cum scelestibus ;
Beatos et approbare,
Cum Christo semper regnare,

Sanctis cum spiritibus,
In coelesti quidem vita,
Multis bonis redimita

Supremis in aedibus.

22.Mi o Petre venerande,
Sancte atque collaudande,

Mihi dona noscere
Christum, ei adbaerere,
Centuplum et possidere,

Ipso semper fruere [sic]
Me converte a peccatis,
Ne condemner cum damnatis,

Da peccata plangere,
Surgere me fac cum Christo
Mundo misero In Isto

A delictis propere,
Ut In morte me certantem
Secum judicet regnantem.

Agnum sine macula
Et ut videam cum patre
Sua benedicta matre,

Maria In saecula.