52. De sancto Antonio abbate.

1. Salve, sancte eremita,
O Antoni celebris,
Ut pro sempiterna vita
Careas Illecebris,

2. Cum vicenos annos geris,
Audis In ecclesia:
Si perfectus esse quaeris,
Vade, vende omnia.

3. Bona tua mox vendebas
Erogans pauperibus,
In desertum secedebas
Longe ab hominibus.

4. Vigilando, jejunando
Multisque molestiis
Menti carnem subjugando
Repugnabas vitiis.

5. Velut Aethiops despectus
Spiritus luxuriae
Tibi visus, sum dejectus,
Inquit, per te hodie.

6. Laceratus, vulneratus
Pravis a spiritibus,
Semivivus es delatus
Et a circumstantibus

7. Vita functus aestimaris,
Illisque pausantibus
Ad certamen reportans,
Ut Insultes hostibus.

8. Scissa domo tunc frementes
Irruunt ferociter,
Per obtutus, vultus, dentes
Saeviunt minaciter.

9. O quot, Inquis, modo estis
In hoc pugnae stadio,
Si pugnare quid potestis,
Praesto sum, non fugio.

10. Si quas vires haberetis,
Non tot gregaremini,
Si nocere nil valetis.
Cur frustra nitimini?

11. Illa turba sic confusa
Daemonum evanuit,
Desuper luce refusa
Mox salvator adfuit.

12. Implorando hunc dicebas:
Cur non a principio,
Bone Jesu, assistebas
In hoc mihi proelio ?

13. Praesens eram, cum certasti,
Et quia viriliter
Hostes palam triumphasti,
Et ego celebriter

14. Te per orbem nominari
Faciam, cum ceteris
Sanctis meis collaudari;
Sanus mox efficeris.

15. Inter crebros sic conflictus
Multaque certamina
Semper persistis Invictus
Superans daemonia.

16. O quot sancta documenta
Tradidisti fratribus,
Quibus daemonum figmenta
Conculcarent pedibus.

17. Sed et sanctum prophet Iac
Spiritum habueras,
Per quem mones, moves, pie
Terres, mulces, reseras.

18. Qui obsessos et morbosos
Reformasti crebrius,
A me morbos vitiosos
Ejice celerius.

19. Fac, ne hostis, caro, mundus
Contra me praevaleat,
Ne In morte me profundus
Tartarus absorbeat.

20. Per te mihi summi boni
Dona dentur largiter,
Tecum sancte ut Antoni
Gaudeam perenniter.