12. De sancta Agnete.

1, Salve, virgo singularis,
Tu quae Agnes nominaris,

Cultrix pudicitiae,
Tamquam magnes comprobaris,
Ob quod multum adamans,
Tu virtus justitiae.
2. Nimis vultu speciosa,

Nitens tamquam rubens rosa,

Pulchrior sed anima,
Velut magnes tu devotos
Ad te trahis tibi notos
Tuo adminiculo.
3. Tu me servum trahe maestem,
Circumdans virtutum vestem
Mihi tuo famulo.

Ob hanc, virgo, paupertatem
Quam passa et nuditatem

Tu es In prostibulo,
4. Ubi corpus delicatum
Tuum fuit denudatum

Viro a spurcissimo,
Et per vicos nudum tractum,
Fuit autem tunc contectum

Ab angelo santissimo
5. Densitate capillorum,

Ut adstantes tunc per forum

Nuditatem cernere
Nullam In te possent ; sancto,
Mea tege tu peccata

Et da mundum vincere.

6. Domum scortae dum Includi
Jussa es et tunc deludi

A praefecti filio,
Sed adjuta, confortata,
Nec spernata, sed solata

Angeli colloquio.

7. Cum In loco clausa taetro
Nec ab hoc tu adstas retro

Confortata numine.
Nam te confortavit Deus,
Sponsus tuus atque meus,

Coelesti, virgo, lumine.

8. Ut finires vitam tuam,
Te reliquit totam nudam

Brumali vero tempore ;
Sed qui Ignis est amoris,
Angelorum hic decoris

Testem cepit mittere,

9. Cum qua tuam nuditatem
Et algoris feritatem

Posses tu defendere.
Qua tu veste nuditatem
Cordis atque puritatem

Digneris mei tegere,
10. Et nitoris angelorum

Fac cum Deo meum forum,

Ut In hac miseria
Nunc relinquam totummundum,
Qui me trahit In profundum,

Vera regis filia.
11. Cum tu jussa praesentari
Es In domum lupanari

A pessimo consilio,
Omnes, qui te accesserunt,
Mala morte perierunt

Zabuli auxilio.
Scala coeli fol. 216 a.

12. Meos fac, ut ad te gressus
Faciam nec sim depressus

Bonis In operibus,
Da, ut hoc constanter ago,
Generosa tu propago,
Hoc praestet Dei filius,

13. Tuus amor, tua vita,
Et ut Ista fiant Ita

Per te, virgo nobilis,
Ut mea Incepta vita
Sic virtute sit polita,

Ut Christo sit amabilis.

14. Tandem virgo tu projecta
Es In Ignem ut despecta,

Ubi, sancta, propere
Tuam vitam ut finires,
Sed ut poenam non sentires,

Fecit Christus munere.

15. Fac me, virgo, non sentire
Poenas mundi nec perire
In maris hujus flumine,
Sed post te me fac transire
Atque tecum et haurire
De vena potum veniae.
16. Ad hoc mihi det juvamen
Suum per te et levamen

Mater omnis gratiae,
Post quam is In coeli thronis,
Gemmeis fulta coronis,
Sequens regem gloriae.
17. Fac me, virgo, tuum vernum
Scandere post te supernum

Thronum tu eburneum,
Ut tecum post eum eam
Et eum videre queam,
Regem regum omnium.