49. De sancto Martino.

1. Salve, praesul praecipue,
Clarissime Martine,
Christique miles strenue,
Dos gratiae divinae.
2. Dum adhuc catechumenus
Eras, vestis mendicum,
Qua se vestitum Dominus
Testatur ut amicum.
3. Militiae renuntians
Latrones Incidisti,
Quorum unum non devians
Ad fidem convertisti.
4. Matrem convertens acriter
Resistis Arianis,
Per quos caesus atrociter
Repulsus es Inanis.

5. Monasticam Instituis

Vitam ducens austeram,
Defunctos tres restituis
Vitae per precem meram.

6. Rex, qui audire noluit
Te nec petenda dare,
Tunc usta sella docuit,
Assurgere, donare.

7. Tu objicis te Ignibus,
Ne transeant urentes,
Licet ventorum flatibus
Pulsentur saevientes.

8. Dum arborem excidere
Dicatam vis Dianae,
Cadentem hanc excipere
Te spondes genti vanae.

9. Sed signum crucis objicis
Et arborem avertis,
Per quod Dianam dejicis
Et populum convertis.
10. Das pristinae munditiae
Leprosum osculando,
Das lecti te duritiae
Stramenta propulsando.
11. Hinc palea succenditur
Et uri jam cepisti,
Sed cruce, prece pellitur,
Sic Ignem evasisti.
12. Dum nudo vestem tribuis,
Rursus te vestiendo
Amictum vilem Induis
Ad missam procedendo.
13. Super te globus Igneus
Aperte tunc videtur,
Et brachiis tunc aureus
Ornatus adhibetur.
14. Apostolis par diceris,

Ob hoc nam Inviserunt
Te crebrius cum ceteris
Sanctisque paruerunt.

15. Obsessis ab hominibus
Daemonia repellis,
Suis noscens nominibus
Ludibria refellis.

16. Tu oculis ac manibus

Coelo semper Intentus,
Assiduus In precibus

Morte non es praeventus.

17. Te, pater, precor Intime,
Mortem atque mortalem
Aufer languorem animae
Dans vitam spiritalem.

18. Malignis a spiritibus
Me jugiter tuere,
Tu vesti me virtutibus,
Da scelera cavere.

19. Ora, flammis ultricibus
Ne tradar sine fine,
Sed tecum In coelestibus
Laeter, sancte Martine.