4. De sancto Johanne evangelista.

1. Te, dilecte consobrine
Regis regum et reginae

Coeli, terrae, marium,
Amicus vero electus,
Qui et Ipsi es adeptus

Post natum In filium;

2, Praeelecte mi, te noto
Johannes corde devoto

Postulans subsidium
A te, ut cures ditare
Meum cor, ut te laudare

Queam, stillicidium

3. Roris coeli Infundendo,
Ubertatem ac largiendo

Gratiam spiraminis,
Quae Illustret ut cor meum,
Et tu me non spernas reum,

Sed da Vim oraminis.

4. Jesus Christus cum venisset
In hunc mundum et transisset

Illustrando saeculum,
Te cum patre tunc piscante
Vidit, Ipso te vocante

Sumpsit In discipulum

5. Jacobo cum tuo fratre,
Qui statim relicto patre

Sequentes celerius
Hunc, licet ambos vocavit
Vos, multo tamen amavit

Te prae Illo dulcius ;

6. Tibi nomenque donavit,
Dum Johannes te vocavit,

Quod est Dei gratia,
Qua te certe condotavit
Prae multis ac adornavit
Sua amicitia.

7. Omni tu Virtute plenus
Castitateque serenus,

Ob hoc te de nuptiis,
Nubere temet volente,
Retrahebat hic repente,
Aeternis divitiis

8. Faceret ut te consortem,
Mulierem tibi fortem,

Quam nimis amaverat,
Suam sanctam genitricem,
Suae crucis assistricem,

Dum hanc commendaverat,

9. O amice regis coeli,
Me trado tibi fideli

Meo In custodiam,
Amice, ex toto corde
Munda me ab omni sorde

Ducendo ad gloriam.
10. Hujus amicus dilectus

Quod sis, pandit, super pectus

Quod coenans pausaveras,
Ubi pausans quievisti,
Quiescendo et hausisti,

Quod post eructaveras.

11. Ibi cubaus propalavit
Tibi Christus et signavit
Judam perfidissimum,
Virum plenum pravitate
Omnique Iniquitate,
Traditorem pessimum.
12. Traditorem meum pande
Milii atque hunc ostende,

Amice carissime,
Qui me quaerit accusare
Coram Deo et damnare,
Sed infidelissime.
13. Aquila Ezechielis

Sponsae missus tu de caelis,

Referre mysterium,
Hoc In corde quod Videbas
Dei patris, ut dicebas
Coaeternum filium ;

14. Quia patri coaequalis
Filius nec erit talis
Nec fuit a principio.

In principio hoc verbum
Erat datum, quod Inventum
Virginis est gremio ;

15. Hoc Vidisti, hoc tractasti,
Hoc de coelo reserasti

Johannes hominibus,
Judaeis atque paganis,
Sic juvenibus et canis

Illud Ignorantibus.

16. Nefandus Domitianus,
Vir Iniquus et profanus,

In ferventis olei
Doliumque misit plenum
Corpus tuum peramoenum

Ob amorem fidei,

17. Sed illaesum Illud mansit ;
Post haec te In Pathmos misit

Vastum In exsilium,
Ubi raptus tu Vidisti
Mira, quae tandem scripsisti

Librum In coelestium
18. Secretorum, quae tu pande,
Mi Johannes venerande,

Mihi tuo famulo,
Ut Intelligam legendo
Ipsa, vivam et sequendo

Beate In saeculo.
19. Necato Domitiano,
Viro vano et Insano,

Revocaris Ephesum ;
Civitatem te Intrante
In occursum tu repente

Habuisti populum
20. Multum, Drusianam flentem
Mortuam, te flagitantem

Ut a morte suscitas [sic].
Quam In Christi suscitasti
Nomine et Imperasti

Dicens: Os reficias.
21. O Johannes delicate,
Rogo te, In caritate

Tua ut me servulum
Tuum meis In peccatis
A me male perpetratis

Suscitas [sic] emortuum.

22. Ebibistique letale

Venenum, sed virginale

Virtus certae fidei
Corpus tuum conservavit,
Te vidente quod necavit

Condemnatos rumphei [sic]

28. Poenis, duos vires fortes,
Suscitando quos consortes

Tu coelestis patriae
Fecisti, Aristodemum
Ac omnisque genus demum

Principis provinciae.

24. Johannes, resuscitare,
O dilecte, me dignare

Meis a sceleribus
Veniamque Impetrare
Atque de coelis ditare

Sanctis cum virtutibus.
25. Saxa vero sunt allata
De manuque Immutata

In decus gemmularum,
Et In auram te orante
Fulvum Christo annuente

Virgulae filiarum.
26. A Carthone qui diruti
Lapides et Imminuti

Nimis multum nobiles,
Hos tractando integrasti
Manibus, et dum orasti ;

Ob hoc, qui odibiles

27. Christo erant, convertuntur
Confestimque te sequuntur,

Gemmas et pauperibus
Omnes statim erogabant,
Carthon In Christum credebat
Duobus cum juvenibus.
28. Episcopo commendasti
Juvenem, quem baptizasti

Nomine depositi,
Hunc hic laute nutriebat,
Curam ejus et gerebat
Filii ut Inclyti.
29. Vanitas quidem seduxit
Hunc, diabolus Induxit,
Ut In latrocinio

Princeps fieret latronum
Omnium vespilionum
Et multos cum gladio

30. Vulnerando Interfecit
Nec In omnibus defecit,

Pejor factus omnibus,
Secum qui cohabitabant
In silva et spoliabant,

Convespilionibus.

31. Ad episcopum venisti
Post paucos dies, petisti

Ab eo depositum ;
Qui pecuniam credebat
Hinc multum et contremebat,

Nesciens repositum.

32. Nihil, aiebas, quaero,

Nisi hunc, quem corde mero

Tibi commendaveram,
Juvenem, qui ait, certe
Hunc occulte et aperte

Ut natum nutriveram.
33. Qloria vana seduxit
Istum vero et Induxit

Satan In exsilium
Vasti luci, ubi latro
Velut alter factus Clatro

Agens homicidium.

34. Eja, lamentans dixisti,
Vestem tuam et scidisti,

Quod amisi filium,
Equum parare jussisti,
Agitare et cepisti

Post hunc In exsilium
35. Luci; Illum dum vidisti,
Mox clamando tu dixisti:

Noli, fili, fugere
Patrem tuum sed ausculta,
Cuncta tibi sunt Indulta,

Noli jam diffidere.
36. Ipse ego reddam pro te
Rationem Deo certe,

Qui compunctus rediit,
Quem benigne suscepisti,
Osculari et cepisti,

Qui jam vere periit.

37. Suscipe vespilionem

Me, Johannes, et latronem,

Qui ut latro Impius
Animam privo frequenter
Meam clam atque latenter

Omnibus virtutibus.

38. Tempus dum apropinquaret,
Christus ut te Invitaret

Suum ad convivium,
Omnibus quod praeparavit
His, In coelis quos beavit,

Et post hoc exsilium,

39. Ad te solus veniebat,
Secum vero et ducebat

Ceteros apostolos,
Quorum eras tu sodalis
Et In coena commensalis,

Multos et discipulos.

40. O amice mi dilecte,
Veni, Intra et electe

Coeli tabernacula.
Benedicte mei patris
Atque Jesu tui fratris,

Ubi tu In saecnla
41. Regnabis et epuleris
Cum germanis et laeteris

Tuis coapostolis,
Vultum patris Intueris,
Per quod Ita satieris

Ut lautis In ferculis.
42. Ad haec verba surrexisti,
Post hunc Ire et cepisti,

Qui ait: dominica
Die prima visitabo
Ipsemet te et locabo

Turba cum angelica.
43. Populus conveniebat
Hac die et sustinebat

Finem tuum laetior,
Cui fidem praedicasti
Tota nocte et mandasti,

Ut esset ferventior
44. Regis coeli In mandatis,
Portionem cum beatis

Ut post hoc exsilium

Jam In regno collocatis
Sumeret et adoptatis
In terra viventium.

45. Obitus hora Instabat,
Populo, qui tunc adstabat,

Mandasti, ut foveam
Faceret juxta altare,
Totam terram exportare

Et extra ecclesiam.

46. Mente sanus descendisti
In sepulchrum, extendisti
Manusque ad Dominum,
Dicens: A te Invitatus,
Ago laudes, quod dignatus
Tuum ad convivium
47. Es me, Christe, Invitare,
Sciens me desiderare

Te ex meis viribus,
Tecum semper et manere,
Laete vere et gaudere
Meis et sodalibus.
48. Dum oramen finivisses,
Extentas et habuisses

Manus, lux fulgescere
Cepit, ut te nullus horum
Circumstantium virorum
Ultra posset cernere.
49. Ea luce recedente
Populo tunc ab astante

Scaturire cernitur
Manna de sepulchro certe,
Cunctis hodie aperte
Quod et pie creditur.
50. Uitam vero et aeternam
Es Ingressus ac supernam

Et tum sine macula
Agno, cui cantas laudes,
Virginum, cum quibus gaudes,
Tu nunc et In saecula.
51. Mi sancte evangelista,
Christi verus et symmista,

Carmen a me famulo
Tuo sume hoc gratanter
Et tuere me frequenter
In hoc malo saeculo.

52. Vota pie sume mea,
Da, ut mea nimis rea

Anima piaculis
Hic In terris emundetur
Tota, non Ibi purgetur

Cunctis et a maculis,

53. Ut post Istam sine poena
Tecum merear In ceona

Edere tunc dulciter
Jesu Christi, Dei patris
Et electae suae matris

In aevum alacriter.