26. De sancta Ursola.

1. O candentes coeli rosae,
Super omnes speciosae

Vos a me salvemini,
Licet Indignus saluto,
In hoc tamen nihil muto,

Quin me consolemini
Sensum meum Illustrando,
De excelsis Infundendo

Gratiam spiraminis,
Copiose tribuendo,
Ut sic gnarus salutando

Vos fiam In Intimis.

2. Vos saluto venerantes,

Stellas coeli emicantes

Mira pulchritudine,
Rogoque, nunc edocete
Et ex alto me replete

Diva plenitudine,
Prae cunctis quam conductricem
Christus vobis et ductricem

Donavit virginibus ;
Te formosam velut rosam
Ursulamque gloriosam

Dignam multis laudibus.
3. Rex tuae cum percepisset
Angliae et audivisset

Famam pulchritudinis,
Legatos qui destinavit
Et te sanctam postulavit

Mox In suis litteris
A tuo patre Deo nato,
Christiano et devoto,

Ut te daret filio
Suo sponsam In electam,
Post reginam praeelectam

Ejus In Imperio.
4. Quae trimatum petivisti
Spatium Instinctu Christi

Et undena virginum

Millia et electarum,
Ut consortio earum

Haberes solatium.
Quae fuere congregatae
Omnes atque delicatae

Prout postulaveras,
His solamen tribuisti
Multiplex et fidem Christi,

Cum hoc has docueras.
5. Naves vero coaptastis
Omnes simul navigastis

Romam ad matrem gratiae,
Ubi papa cum honore
Cyriacus et amore

Suscepit laeta facie ;
Qui reliquit mox papatum,
Prout sibi revelatum

Fuit tunc divinitus,
Baptizandos baptizavit,
Illic quos coadunavit

Christus Dei filius.
6. Ad vos quippe veniebant
Circumquaque confluebant

Mundi hujus nobiles,
Grande hoc cernentes monstrum
Admiratione dignum

Primates ac proceres ;
Tuus sponsus admonetur
Interim, ut baptizetur

Aethereus per angelum,
Qui cum matre baptizatus
Sua est et coronatus

Cum hac turma virginum.
7. Post hoc omnes perrexistis
Coloniam et suscepistis

Illic tunc martyrium
Pro amore Jesu Christi,
Ut edocta tu fuisti

Sanctum tunc per angelum.

O sorores delieatae,

Pro me Christum exorate,

Ut me vestrum famulum
Pie semper consoletur,
Qui ad bona exhortetur,

Visitet per angelum.
8. Ubi austerus Hunnorum
Princeps atque barbarorum

Julius Coloniae
Congregavit mox cohortem
Atque turbam nimis fortem,

Quae plena vesaniae
Et ut lupi saevientes,
Cum clamore Irruentes

In hanc turbam virginum.
Totam Istam occiderunt
Et eam coronaveruDt

Sanctum per martyrium.
9. Princeps vero cernens tuam
Elegantem esse formam

Prae Istis virginibus,
Tota gens quam mirabatur,
Princepsque delectabatur

Tuis In aspectibus,
Stupescendo mirabatur,
Mirando consolabatur

Te de nece virginum.
Multa quippe promittebat
Et te sanctam poposcebat

Sibi In conjugium.
10. Tamquanibrutumquenisprevisti
Atque gaudens elegisti

Potius martyrium,
Qui a te cernens contemptum
Se suum tetendit arcum

Per te jecit jaculum,
Et sic sancta finivisti
Vitam pro amore Christi

Committens spiraculum

Tuo sponso Jesu Christo,
Migrans mundo mox de isto,

Regi regum omnium.
11. Qua turba tunc divisa
Una quippe est elisa,

Virgo sancta Ursula,
Ferventis ob terrorem
Populi atque furorem,

Cujus nomen Cordula.
Quae cum die insequenti
Animo dedit libenti

Sancto se martyrio,
Et se solam praesentavit
Judici, qui amputavit

Ejus caput gladio.
12. Sic puellae congregatae
Estis atque coronatae

Ab agno innocentiae,
Quem gaudendo jam videtis,
Qui vos ulnis stringit laetis

Pulchram videns faciem;
Cum quo modo jubilatis,
Laudem sibi decanxatis,

Psallentes cum tripudio
Deo nostro salvatori,
Pro quo fuit dulce mori,

Laus sit sine termino.
13. O dilectae consodales,
Meae sponsae speciales,

Sumite praeconium
Istud, rosae delicatae,
Et me, posco, complantate

Vestrum In collegium.
Et dum mortis venit hora.
Subvenite sine mora

Mihi prece sedula,
Pro me Deum Implorato
Et me sibi praesentate.

Ut vivam per saecula.