55. De sancto Alexio.

1. Salve, sancte o Alexi.
O vir nobilissime.
Te saluto, quem dilexi
Diligoque intime,
2. Exstitit Euphemianus
Tibi pater Inclytus,
Aulae Caesaris Romanus
Et virtute praeditus.

3. Adolescens, decoratus.
Literarum studio,
Es puellae copulatus
Celebri connubio.

4. Sed tu virginem hortatus
Noctis sub silentio
Ad amorem coelibatus,
Clam te das exsilio.
5. In Edessa civitate

Tua das pauperibus,
Stipem petis egestate
Junctus mendicantibus.
6. Ubi tui, dum te quaerunt
Sed non norunt famuli,
Grates agens, quod dederunt
Tibi stipem servuli.

7. Sic ecclesiae Mariae
Resides In atrio
Decasepteni annis pie
Pro coelesti praemio.

8. Tunc jubente Illa ductus
Es tu In ecclesiam,
Sed ne perdas vitae fractus,
Mundi pavens gloriam,

9. Inde temptas navigare
In Tharsum Cilifiae,
Vento flante dedit mare
Te Romanae patriae.

10. Te ad tuam pater precem
Romae domo tenuit
Septem annis atque decem
Et Ignotum aluit.

11. Multa tibi tunc offensa
Fit a servientibus,
Donec tua est ostensa
Vita de coelestibus.

12. Cum defunctus es Inventus,
Claram praefers faciem.
Codex tua manu tentus
Vitae refert seriem.

13. Quem dum papa legi jussit,
Cuncti stupent gravius,
Patrem, matrem tunc concussit,
Sponsam dolor nimius.

14. Omnis aeger curabatur
Tactu tui corporis,
Sicque, sancte, claudebatur
Cursus tui temporis.

15. Ora Deum, ut abstersis
Culpis milii gratiam
Donet, cunctis In adversis
Firmam patientiam.

16. Det perfectum mundi spretum,
Carnis castimoniam,
Exsuli post finem laetum
Det coelestem patriam.