14. De sancta Apollonia.

1. Ave, felix, o beata,
Ave Christo Deo grata,

Sancta Apollonia,
Quod a Christo adamans
Et ab Ipso collaudans,

Est ob tuam, domina,
2. Castam atque sanctam vitam,
Quam tenebas redimitam

Multis cum virtutibus.
Vitam tuam decorasti,
Decoratam adornasti

Virtutum coloribus,
3. Paupertate tua vita
Redimita et polita

Fuit et iudustria,
Spe, fide et caritate
Atque moram gravitate

Et cum patientia.

4. Linguam tuam refraenasti

Et hanc vere coartasti,

Mala ne produceret.
Ob quod princeps te artavit,
Duram, tibi et minavit,

Poenam quod adduceret,
5. Nisi mala loquereris,
A fide revertereris,

Virgo sacratissima.
Quem tu sancta respuisti
Ob amorem Jesu Christi

Eligens saevissima.

6. Da nunc mihi, virgo clara,
Cara Christo et praeclara,

Peccata mundi spernere,
Verba mala devitare
Et profana detestare,

Ne videar succumbere.
7. Meam, pia, pravam mentem,
In peccatis jam foetentem,

Dignare corrigere,
Scaenis jam sum totus plenus,
Totus factus et egenus,

Ignoro quid agere.
8. Ignis In me ardet mundi,
Mei cordis furibundi

Zabuli et pessimi,
Quem In me tu sic exstingue,
Ut Incendar Illo Igne,
Flammis sacratissimi.
9. Propter Ignem, quem fuisti
Passa ob amorem Christi

Tui amantissimi,
Qui de coelo te Invisit
Et cum angelo remisit

Subsidium altissimi ;
10. Quo te virgo confortavit.
Et te sanctam exhortavit

Suo sancto munere,
Ut tu poenam non timeres
Nec honorem diis praeberes

Sed se Deum coleres.

11. Quod fecisti tu constanter,
Passa es et tunc laetanter

Multiplex martyrium,
Tandem vero tu post multa
Pertulisti tunc tormenta

Excussionem dentium.
12. Per hanc, virgo, passionem,
Quam subisti ob amorem

Tui cari domini,
Virgo sancta, me conforta
Et juvamen mihi porta

Tu Infirmo homini ;
13. Et conforta corpus meum,
Et ne spernas me nunc reum,

Soliditate dentium,
Mihi da per largitatem,
In hac re et voluntatem

Exaudi petentium.

14. Virgo mei audi vota,
Jacentis In mundi rota

Mata et turpissima,
Et, quod peto, non recusa,
Mea mens cum sit obtusa

Vere et densissima,
15. Obcaecata, tenebrata
Denudata, denigrata

Peccata per nefaria.
Quod Ignoro neque queo
Cogitare, quae nunc meo

Cordi sunt contraria,
16. Da peccata nunc deflere,
Quod sic possit redolere

Bene mea anima
In conspectu summi Dei,
Ubi esto precor mei

Memor, o dulcissima,

Ut post Istam vitam mere
Tecum possim possidere
Vera coeli lumina.