53. De sancto Paulo, primo eremita.

1. Salve, sancte Paule, Christi
Primus eremicola,
In Thebaide fuisti.
Nunc felix eoelicola.
2. Annum decasextum agis
Sub tyranno Decio,
Qui credentes duris plagis
Mortisque supplicio

3. Cum necaret, tibi montis
Specus dat latibulum,
Palma vestem, cibum, fontis
Latex praebet poculum.

4. Postque multos annos cibi
Deus auxit pabulum,
Semitortam panis tibi
Destinans per corvulum.

b. Sic per centum ferme annos
In deserto latitas,
Carnem, Sathanam, tyrannos
Sic ad pugnam incitas.

6. Et quis posset horum nosse
Contra te certamina,
Christus dedit tibi posse
Vincere tentamina.

7. Inter haec produxit florem
Eremus Antonium,
Qui deserti se cultorem
Gaudens primicerium,

8. Ut audivit de supernis.
Quod sit alter melior,
Mox In silvis, In cavernis
Senem quaerit junior.

9. Lupa cellam Indicavit,
Ille clam insequictur,
Pro Ingressu supplicavit.
Qui dum introgreditur,
10. Mutuo vos salutastis
Propriis nominibus,
Oscula ingeminastis

Crebris cum amplexibus.
11. Tunc post consolamen gratum
Mutui colloquii
Corvus panem duplicatum
Affert hora prandii.
12. Grates Deo referendo
Tanta post convivia
Te Antonius defiendo
Remeat ad propria.

13. Qui dum cernit decedentem
Sursum te conscendere,
Mox reversus procumbentem
Te credebat vivere.

14. Sed defunctum ut videbat.
Exclamavit propere:
Quod In vita hic agebat,
Exhibet In funere.
15. Hinc leones accesserunt
Duo, qui celeriter
Tibi tumbam paraverunt
Abeuntes pariter.
16. Veste, qua eras velatus,
De palmarum foliis
Est Antonius ornatus
Sacris In solemniis.
17. Per te, quaeso, temptamenta
Superem hostilia
Canusque oblectamenta,
Vana mundi gaudia.
18. Per te malum declinare,
Crescere virtutibus
Detur et perseverare
Bonis In operibus.

19. Per te mihi, sancte Paule,
Detur vitae spatium
Tecumque coelestis aulae
Permanens solatium.