60. De sancta Barbara.

1. Ave, salve. gaude. vale,

O beata Barbara.
Pectus tuum virginale

Thorum Christo praepara,
Quem dum fide trinitatis

Ad amplexus allicis,
Amatores voluptatis

Signis clara despicis.
Castitatis germen seris

In corda fidelium,
Quae virtutum semen geris,

Castum candens lilium.
2. Salve, lux catholicorum,

Fide, sancta Barbara.
Quae dum cultum Idolorum

Spernis, gens te barbara
Flagris, testis cruciavit

Et reclusit carcere,
Christus luce visitavit

Et sanavit propere.
Sic frementis est delusa

Fraus tortoris subdola,
Christi rore tu perfusa,

Flores vernans viola.
3. Gaude, fortis agonista

Christi, felix Barbara,
Per tormenta vincis Ista,

Mundum, mortem, tartara;
Corpus habens vulneratum,

Inflammata latera,
Caput ferro malleatum

Et evulsa ubera ;
Et dum veste spoliaris

Per manus gentilium.
Mox ab angelo velaris,

Flos campi convallium.

4. Vale, sursum invitata,

Digna Deo Barbara,
Ut pro tuis es precata,

Nos a morte separa ;
Dum pro Christo decollaris

A parente proprio,
Laureata copulatis

Martyrum collegio.
Cum decore virginali

In coelesti lumine
Serto gaudes triumphali,

Rosa rubens sanguine.

5. O beata martyr Dei,

Virgo dulcis Barbara,
Memor esto precor mei

Et Illisum repara:
Rumpe peccatorum frena

Et propelle vitia,
Claustra cordis fac serena

Et dulcora gratia.
Ubi regem In decore

Conspicis salvificum,
Tuo trahe me odore,

Unguen nardi pisticum.
6. Barbara, te quaeso gemens,

Spes lapsorum Barbara,
Prece tua mihi clemens

Regna coeli compara.
Per te nunc virtutum donis

Fulciar feliciter.
Ut supernis tecum bonis

Perfruar perenniter,
Ubi canis cum puellis

Singulare canticum,
Quae dulcore favum mellis

Vincis, pigmen coelicum.