8. De sancto Leonhardo.

1. Salve, pater venerande,
Salve nimis praeamande,

Pater Illustrissimo,
Leonarde, bonitate
Plenus, omni suavitate,

Pater benignissime.
Miseramen tecum crevit
Atque tibi Inolevit

Nimis ab Infantia,
Quod tu semper praebes cunctis,
Omnibus tibi adjunctis

Servitutis gratia.
Miserere pie mei,
Annue, electe Dei,

Meum cor Inebria,
Ut te laudem puro corde,
Illud munda nunc a sorde

Cum coelesti gratia.
2. Leonarde disciplinis
Tu Instructus es divinis

Sancto a Remigio,
Qui te totum Illustravit,
Foris, Intus ac mundavit

Divino auxilio ;
Esses totus ut mundatus,
A Deo sanctificatus,

Ut propter miracula
Esses quippe notus multis,
Pueris atque adultis,

Et per adjuvacula.
Nam vinctos, quos visitasti,
Omnes certe liberasti

Dei cum potentia.
Vinctum me nunc visitare
Et dignare liberare

Mea a malitia.
3. Eruisti nempe multos,
Juvenes atque adultos,

Quos tu visitaveras,

Illos omnes liberasti
Atque Ipsos confortasti

Pie et docueras.
Franciae rex te manere
Jussit secum, pro videre

Donec de dominio
Tibi posset competenti,
Tibi vero renitenti

Domini consilio
Eremum statim subisti
Pro amore Jesu Christi,

Ubi mirabilia
Magna certe tu fecisti,
Cunctis sancta tribuisti

Tua nam auxilia.
4. Omnes ad te concurrentes
Et juvamen postulantes

Tuum, hos audieras,
Vinctos acriter solvebas,
Grandes carceres volvebas,

Ligatos erueras.
Est peccatum ut structura,
In quo jacet ut clausura

Multa per peccamina,
Taedens vitae nec secura,
Ut resugat nunc procura,

Mea foetens anina.
Solve, pater, jam structuram,
Volve vitam perituram,

In qua perit anima,
Volve vitam vitiosam
Meam, nimis maculosam,

Tua per precamina.
5. Nemus hoc tam venerandi
Rex atque solatiandi

Cum regina propria
Est Ingressus, et In partu
Regina perit cum fructu

Morte et nefaria,

Ubi luctus augmentatur,
Rex et tota gens turbatur

Lamentantes misere.
Lamentantes cum audisti,
Mox ad Illos transivisti

Et te coepit quaerere
Rex, quis esses et transires
Unde, et tu responderes:

Ego sum Remigii
Servus ; qui te dum rogaret
Orando et acceptaret

Virtutem auxilii,

6. Abortivum suscitasti,
Reginam vivificasti,

Simul qui perierant,
Regemque laetificasti,
Illi vivos dum signasti,

Vitam cum assumpserant.
Pro quo rex glorificavit
Deum, partem et donavit

Tibi silvae maximam,
Ubi claustrum mox fundasti,
In quo semper et laudasti

Divinam potentiam.
Ubi ad te confluxerunt
Multi, tecum et vixerunt

Vita eremitica.
Me ad te confugientem
Sume tibi servientem,

Vita et sanctifica.

7. Regi regum dum placeret,
Ut te sancte Invitaret

Suum ad convivium,
Corpus tuum condotavit
Signis multis, cum migravit

Spiritus ad Dominum.
Ad hunc locum aegri currunt,
Surdi, muti et recurrunt

Sani atque omnium
Dominum pie laudantes,
Toto corde venerantes

Sed et te piissimum.
Ad te patrem accurentem
Mutum, surdum ac gementem

Me clementer suscipe,

Mihi donans sanitatem,
Corporis Integritatem,
Vota mea perfice.

8. Donum tibi et donavit
Magnam, quando ampliavit

Locum tunc ecclesiae
Tuae, quia locus artus
Et nec tibi certe aptus,

Ut patet cunctis hodie.
Sed ut tibi fabricaret
Latam et ad hanc portaret

Ob hominum frequentiam,
Orantes quippe adspexit
Triduanos, nive texit

Totam hanc provinciam,
Solam tuae requiei
Misit nudam auctor spei,

Ut Ibi ecclesiam
Tibi novam praepararent
Et te Illuc transportarent

Ob tuam reverentiam

9. Eja lucens lux virtutum,
Pauperum solamen tutum,

Leonharde nobilis,
Consolare me lugentem,
In peccatis jam foetentem

Propter quae odibilis
Meo creatori factus,
Quibus certe nimis tactus,

Surge, pater, propere ;
Me dignare visitare,
Atque semper consolare,

Peream ne misere,
Pro me Christum pie ora
Sedulo sed non [im]mora,

Nam, si tu oraveris,
Nequicquam In hoc diffido,
Toto corde sed confido,

Quod tu me salvaberis [sic],

10. Leonarde, pater sancte,
Postulo pie rem hanc te

Cordis mei viribus,
Vitam meam cum finire
Corpus debet et transire

Abhinc meus spiritus,

Non hanc sinas solum Ire,
Sed tu cura subvenire,

Pater sancte concitus.
Tecum sume tu Mariam,
Virginem et matrem piam,

Sanctis cum spiritibus,
Sed et choros angelorum
Tecum et apostolorum

Sanctis cum martyribus,
Patriarchas et prophetas,
Confessores, eremitas,

Sanctis cum virginibus.

11. In occursu ut Illorum
Taeter chorus tartarorum

Non hunc turbet furia;
Sed hunc ducant et conducant
Tunc ab Istis et Inducant

Id aeterna gaudia;
Ubi coetum tunc constanter
Ac cum Ipsis et Iactanter

Fontem sine macula
Atque vultum deitatis
Videam et trinitatis

Piae tunc per saecula.