59. De sancta Dorothea.

1. Ave, virgo Dorothea,

Castitatis lilium.
Foeditatis nunquam rea,

Christum, dei filium,
Tibi sponsum elegisti.

Cujus patrocinio
Cuncta mundi respuisti

Una cum Fabricio ;
Qui 1e torsit In catasta

Et reclusit carcere,
Ubi coeli cibo pasta,

Christi gaudes munere.

2. Salve, sancta Dorothea,

Tu felix Christicola,
Prece cujus ruunt ea,

Quae sprevisti, Idola.
Tunc ad Christum convertuntur

Paganorum milia,
Qui mox coeli sortiuntur

Regnum per martyria.
Inde flagris cruciaris

Pendens in equuleo.
In utroque conflagraris

Ubere virgineo.

3. Gaude, felix Dorothea,
Quae poenarum genera

Dum vicisti per trophaea,
Tua Christus vulnera

Mox sanavit, quem petisti
Pro te Invocantibus ;

Invitantem te audisti
Vocem de coelestibus.

Hinc per poenam capitalem
Evolas ad gaudia,

Palmam geris triumphalem
In perenni gloria.

4. Vale, dulcis Dorothea,

Tuis cum sodalibus
In coelesti jam chorea

Sponsi sub amplexibus
Carmen canis nuptiale

Jubilans tripudio,
Sertum ferens virginale

Rosa juncta lilio.
Paradisi pomis, rosis

Me velut scholasticum
Trahe, ut cum gaudiosis

Fructum gustem coelicum.

5. O beata Dorothea,

Sponsa regis gloriae,
Tu peccata dele mea,

Posce dona gratiae,
Me dignare visitare

In finali termino
Et ab hoste defensare,

Praesentare Domino,
Ut In regno claritatis

Vitae post curricula
Christo fruar cum beatis

Per aeterna saecula.