3. De sancto Paulo.

1. Paule, Christus cum prostravit
Te In via commutavit
Tunc In virum alium,

Nam de lupo fecit agnum

De raptore vero magnum,

Per quem evangelium

Doctorem enuntiavit

Suum mundo, quem lustravit,

Atque cunctis saeculis;
Et numen tibi mutavit,
Ac In multis honoravit

Prae cunctis apostolis.

2. Antequam conversus Saulus,
Post hoc vero dictus Paulus,

Ut a magno parvulus,
Hoc est, quod Ipse dicebas,
Dum Corinthis praedicabas:

Jam quippe apostolus
Non sum dignus appellari,
Minimus sed nec vocari,

Nam Dei ecclesiam
Persequebar, cruciando
Christum atque blasphemando

Meam ob malitiam.

3. Has electum reparavit
Ex te, qui te segregavit

Ex materno utero,
Intus atque deauravit,
Extra vero Induravit

Tantum, ut de cetero
Jussa non timeres regum,
Principum nec jura legum

Nec et cunctum populum.
Ab Illyrico cepisti,
Ad Jerusalem praedicasti

Jesum Christum Dominum.

4. Lystris vero lapidaris,
In Philippis carceraris

Virgis ac percuteris,
Ephesi feris donaris
Vinculis atque ligaris,

Criminaris, caederis.
In Damasco es In sporta
Submissus, nam clausa porta,

Per murum a fratribus;
In Caesarea probaris,
Navigans periclitaris

In marinis fluctibus.

5. Uipera dextrae inhaesit
Tuae, vero nec te laesit,
Quam In Ignem ocius

Excussisti, tribuisti
Hospiti Virtute Ohristi

Gratiam hanc protinus,
Ut ab Ipsis non laedantur
Omnes Illi, qui nascantur

De ejus progenie.
Infernali a serpente
Me tuere tu repente,

Sancte pater veniae.

6. Supra modum et fuisti
In plagis, quas pertulisti

Tu pro Christi nomine,
In aerumna et labore,
Virgis caesus cum furore,

Ter In solitudine,
In laboribus frequenter,
A Judaeis patienter

Una minus quinquies
Quadragenas suscepisti,
Nec In Istis defecisti,

Nec dabatur requies.

7. Demum in profundo maris
Turbulenter fluctuans,

Turbaris a gentibus,
In periculis latronum
Eras et vespilionum

Et In falsis fratribus.
Ista tu Christi
Gratanter sustinuisti

Et cum patientia ;
Post haec vero nos, dixisti,
Quis a caritate Christi

Separet et gratia ?

8. O lumen ecclesiarum,
Sancte Paule, orbatarum

Et solamen mentium,
Lucis hujus, quod portasti
Per mundum et praedicasti,

Pie doctor gentium,
Mihi tu scintillam dona,
Per quam mea mens sit prona,

Atque Christi gratiam,
Pati cuncta mundi hujus,
Mala Infinita cujus

Sunt, et patientiam.

9. Cuncta Ista superasti
Dono Christi et Intrasti

Romam, urbem gentium,
Locum tuae passionis,
Gentis pravae nationis,

Idola colentium ;
Ubi Christum praedicasti,
Mortuum resuscitasti,

Neronis carissimum ;
Sic me tuum suscitare
A peccatis tu dignare

Servum fidelissimum.

10. Tunc Nero nimis expavit,
Ingredi hunc recusavit

Ad se ante mortuum,
Victus prece sed vocavit
Illum et Interrogavit

In conspectu omnium:
Patrocle, dicas pro vero
Si Vivis, qui ait: Nero,

Vivo jam certissime.
Dicas, quis te suscitavit ?
Paulus, qui pro me oravit

Christum sincerissime,

11. Omnium qui saeculorum
Rex est et vastator horum,

Quae et sunt In saeculo.
Ob hoc hunc Incarceravit
Nero, per suos mandavit

Et In omni populo,
Christianos tunc Inquiri
Acriter atque puniri,

Inter quos apostolum
Te, Paulum sanctum, ceperunt
Tinctum et ei duxerunt

Suum ad palatium.

12. Regis, ait, magni Ille

Servus es, qui Romae mille

Conturbavit nobiles,
Quorum pervertis uxores,
In novos ducendo mores,

Facis his odibiles.
Cui, sancte, respondisti:
Servus ego Jesu Christi

Sum creantis saeculum,

Illi non de tuo regno
Tuum lego, sed de magno
Mundo cunctum populum.

13. Gentes mox qui advocavit
Illis atque Imperavit,

Ut Vinctos comburerent
Omnes milites ligari
Christi et Igne cremari

Et ut te perimerent
Gladio, quod et fecerunt,
Ubi multi perierunt

Te necantes gladio,
Ubi collum extendisti
Spiritum et commisisti

Jesu Dei filio.

14. Eja omnes nunc audite,
Magnitudinem sentite

Sancti hujus martyris,
Quantum Christus honoravit
Ipsum ac magnificavit

Electis prae ceteris.
Jesus Christus et clamavit

Interim dum Viveret,
Quem quingentis nominavit
Vicibus dum praedicavit

Epistolas et scriberet.

15. Nomen Istud, Sancte Paule,
Tu inscribe cordis aulae

Mei, dilectissime,
Christi roseo cruore,
Ut Illud corde et ore

Amem perfectissime ;
Mel quod et mihi In ore
Sit atque melos In aure

Et In corde jubilus,
Quaerulose corde quaeram
Id, non oculo, si perdam,

Bonum est habentibus.

16. Caput quando amputavit
Tuum miles, emanavit

Lac statim de corpore
Pro cruore, qui saltavit
Ad vestem, qui decollavit,

Militis ; te propere

Lux Immensa coruscavit
Ac de corpore fraglavit

Odor amoenissimus,
Illico qui recreavit
Debiles atque sanavit,

Qui et suavissimus.

17. Jesus Christus, sancte Paule,
Patris sui co eli aulae

Tuam lexit animam,
Ubi Ipsam praedotavit
Magnis donis et laudavit

Prae cunctis sanctissimam
Patri suo, qui donavit
Tibi sedem, quem locavit

Inter bis senis sedibus,
Ubi sedens judicabis
Justos salvans et damnabis

Malos cum judicibus.

18. Ubi pater preces audit
Tuas certe et exaudit
Eas absque dubio,

Famulis Implora dona,
Donat Infinita bona

His, qui pro auxilio
Tuo pie te Implorant
Corde puro et exorant

Hic te devotissime;
Nihil nempe his negatur
Totum vero sed donatur

Effectuosissime.

19. Mi dilecte Paule sancte,
Cum sis dignitatis tantae

In coelesti curia,
Apud Christum, cujus pater
Deus est et Virgo mater,

Mihi, rogo, gratia
Per te nunc coelestis detur,
Qua mea hic emendetur

Vita In Virtutibus,
Ut post Istam Vitam vere
Possim tecum possidere

Vitam In coelestibus.