19. De sancta Juliana.

1. Salve, candens margarita,
Multis dignis quae polita

Es virtutum floribus,
Tua, sancta virgo, vita
Naturali redimita

Decore, plus moribus.
2. Tibi laudem decantare,
Toto corde hymnizare

Grliscit meus spiritus ;
Hinc de coelis distillare,
Ipsum virgo irrorare

Rore coeli coelitus.
3. Quo perfusus Inardescat
Te laudando, nec tepescat

Laudem tibi canere,
Vis amoris sibi crescat,
Te laudando Invalescat,

Veni, virgo, propere.
4. Virgo sancta, Juliana,

Christo cara, nam mundana

Quaeque detestaveras,
Et sic omnia profana,
Ac quae videbantur vana,

Nibil reputaveras.
5. Mea virgo o dilecta,
Super omnes praeelecta,

Fac me mundum spernere,
Ut a me quae sunt neglecta
Immundi mundi secta,

Valeani refundere.

6. Sponsum tuum convicisti,
Dum paganum hunc sprevisti,

Virtute martyrii
Et amore Jesu Christi,
Cujus ope elisisti,

Summi patris filii.
7. Tumefac, ut spernam mundum,
Ne me mergat In profundum

Tenebrosi barathri,
Purga meum cor Immundum
Et purgando fac rotundum.

Sponsa Dei filii.

8. Sponsum tuum dum carnalem
Sprevisti, mox paternalem

Iram concitaveras
Contra temet bestialem,
Poenam tunc tulisti talem,

Prius quam non noveras.
9. Qui te sponso praesentavit,
Qui mox furens verberavit

Corpus tuum nohile,
Dehinc totum laceravit
In rotali quam paravit

Poena miser misere.
10. Post In carcerem te trusit,
Ubi Sathan tibi misit

Crudelem suum aemulum,
Cum vidisti hunc renidit [sic]
Tua virtus, quae elidit

Conturbans diabolum.

11. Qui accedens dixit tibi:
Christus, sponsus tuus, tibi

Misit suum nuntium
Me, ut scias, quod non viri
Hujus sufferas plus diri

Martyrii supplicium,

12. Sed ei consentias
Et voluntatem facias

Ejus In conjugio,
Ut misere non pereas
Nec poenas tu sustineas

Crucis In supplicio.
13. Dominum tu mox petisti,
Ut amore Jesu Christi

Tibi hunc notescere;
Supplicans obtinuisti,
Paranymphus dixit Christi,

Daemon quod exsisteret.
14. Quem ligasti cum cathena,
Vincta qua eras, amoena,

Quaerens hunc de genere ;
Qui respondit sum egena
Creatura, Igne plena,

Urens semper misere,
15. Ad te missa ut pervertam
Tuum virgo et avertam

Cor a castimonio [sic].
Reddam, dixisti, apertam
Hanc malitiam, repertam

Christi adjutorio.

16. Quem ad terram collisisti,

Juliana, sponso Christi,

Cathena percutiens,
Post quam Ipsum sic vicisti,
Verberando confudisti,

In lacum projiciens.
17. Tentatorem sic me meum
Superare fac et eum

In cisternam jacere

Confusionis tamquam reum,
Me ne Ipse et cor meum

Ultra possit vincere.
18. Oh hoc Christus visitavit
Sponsus tuus, qui amavit,

Te de coelis propere,
Tua virgo et sanavit
Vulnera te atque lavit

Tuo sacro sanguine.
19. Mea, sancta virgo, sana
Vulnera atque deplana

Mortalia foramina,
Pupugerunt quae peccata,
Quae profunda sunt et lata,

Tua per precamina.
20. Tandem capite truncaris,
Ubi Deum precabaris

Pro tuis servientibus,
Ubi lapis angularis,
Tuus sponsus salutaris,

Tuae de colestibus
21. Annuens preccationi,

Addens: Quidquid a me boni

Tuus postulaverit
Famulus fidelis doni,
Continent quod coeli throni,

Illud obtinuerit.
22. Pro me ergo pete, pia,
Sancta matre cum Maria

Et cum sanctis omnibus,
Ut pandatur mihi via,
Vera coeli galaxia,

Meis et fidelibus,

23. Ut post Istam vitam mere

Ipsum possimus videre

Claris cum obtutibus,
Regnum suum possidere
Atque sibi commanere

Semper In coelestibus.