57. De sancta Agnete.

1. Ave, virgo felix Agnes,

Quam cum Dei filius
Ad se traxit, velut magnes

Ferrum trahit propius,
Orthodoxae subarravit

Fidei te annulo.
Atque sibi copulavit

Caritatis vinculo ;
Decoravit gemmis moram,

Virtutum monilibus
Ex quo viri spernis thorum

Cum terrenis omnibus.
2. Salve, Agnes speciosa.

Sponsa sponsi virginum,
Fulgens vultu velut rosa,

Christum colens Dominum.
Dum ad cultum deae Vestae

Cogi te non pateris.
Tua spoliata veste

Lupanari traderis;
Sed nimirum te protexit

Mox divina bonitas,
Nam te pulchre circumtexit

Capillorum densitas.

3. Gaude, Agnes, te Intrante
Locum turpitudinis

Consolaris coruscante
Vi superni luminis;

Angeli per manus vestis
Candida porrigitur.

Fitque tuae vitae testis

Omnis, qui Ingreditur ;
Introgressus praefocatur

Mox praefecti genitus
Impudens, sed suscitatur

Per te vitae redditus.
4. Vale, Agnes, quam flammarum

Non laesit Incendium,
Sed consumpsit VI poenarum

Turbas Infidelium:
Hinc per collum gladiaris

Fuso rubens sanguine,
Christo martyr consecratis,

Cujus amplexamine
Jam laetaris, sociata

Virginum agminibus,
Triumphali coronata

Serto cum martyribus.
5. Agnes, agna agni dei,

Qui tollit peccamina.
Memor esto, precor, mei

Malaque temptamina
Procul pelle, da solamen,

Posce culpis veniam.
Da virtutum moderamen.

Auge prece gratiam ;
Me dignare liberare

Mortis In articulo,
Tecum queam ut regnare

In supremo saeculo.

Agnes, agna agni Dei,

Qui tollit peccamina,
Supplica Instanter ei,

Carnis ut temptamina
Vincam ut qui superavit

Presbyter tentiginem,
Mox ad tuam subarravit

Annulo Imaginem.
Hostem pelle da solamen etc.