14. De proprio angelo.

1. Salve mi angelice

Spiritus beate,
Tu lucis uranicae

Plenus claritate,
Qui jucunda frueris

Dei visione
Et perfecta pasceris

Delectatione.

2. Dum superbos spiritus

Abstulit ruina,
Te servavit coelitus

Gratia divina,
Et virtute stabili

Mire jam beavit,
Et custodem fragili

Mihi deputavit.

3. Flexis ergo genibus
Cernuus honoro,
Elevatis manibus
Supplex te Imploro,

Ut hac die jugiter
Mihi sis defensor,

Ne malignus nequiter
Noceat offensor.

4. Corpus a periculis

Per te tueatur,
A peccati maculis

Mens custodiatur,
Omni loco, tempore

Me ab hoste tege,
Corde, ore, opere

Et In actu rege.

5. Preces pro me porrige,

Excita torpentem,
Oberrantem corrige,

Erige labentem,
Pristina, praesentia

Et futura pelle,
Mentis, carnis vitia

Penitus evelle.

6. Consolare, respice,

Refove gementem,
Purga, lustra, perfice

Et inflamma mentem,
Juva, doce, incita

Ad actus virtutis,
Fer In vitae semita

Prospera salutis.

7. Gratiam obtineas

Veniam petenti,
Semper et congaudeas

Mihi poenitenti,
Sic hanc vitam peragam

Semper placens Deo,
Mea desideria

Cuncta sint In eo.

8. Hora mortis propera

Me consolaturus
Et ab hoste libera

Tecum perducturus
Ad coeli palatia,

Ubi sine fine
Vera sunt solatia

Laudesque divinae.