13. De sancta Agnete.

1. Salve, mitis et benigna,
Omni quippe laude digna,

Agnes beatissima,
Mei cordis tu fiscella,
Quae praefulges velut stella,

Virgo amantissima.

2. Clare rubes sicut rosa
Super modum speciosa,

Pulchrior sed anima.
Fide, quae In te Immensa,
Sapientia Impensa,

Quae et fuit maxima.

3. Quae a scholis dum reversa
Esses mox tu [es] Immersa

Menti urbis filio
Praefecti, qui concupivit
Te, multa tibi promisit,
Consensum conjugio

4. Sibi tu si non negares,
Quem dum, sancta, detcstares,

Mox cepisti dicere:
Tu discede a me mortis
Pabulum, sponsum qui fortis

Habeo est genere,

5. Qui nobilior et multum
Te, cujus et semper vultum

Angeli desiderant
Contemplare, cujus pater
Deus est et virgo mater,

Divitiis exuberant ;
6. Annulo qui subarravit
Me, dextram meam dotavit

Cinxitque lapidibus
Et In facie signavit,
Sanguis ejus me ornavit,

Strinxitque amplexibus.
Post hanc vitam In aeterna
Fiam dignus ac superna

Tuis sanctis precibus.

7. His auditis In languorem
Incidit propter amorem

Tuum, lecto sternitur,
Quod amore aegrotatur,
Hoc amicis nuntiatur,

A medicis discernitur.

8. Praefectns, dum perscrutaret,
Quis sponsus, de quo jactaret

Ista se virguncula,
Dictum ei est, quod Christus,
Tibi dixit mox praefectus:

Nostra tu jam Idola

9. Coram cunctis hic adora,
Aut te duci sine mora

Mando ad prostibulum,
Ubi tota pollueris
Et ut scorta forniceris.

Tu dixisti: Angelum

10. Habeo custodem Dei
Corporis, hoc crede, mei,

Ideo et sordibus
Pollui nequaquam possum,
Fac quod facere vis, assum,

Pati totis viribus.
11. Ubi corpus delicatum
Tuum fuit denudatum

A viro spurcissimo,
Et per vicos nudum tractum
Fuit tamen mox contectum

Ab angelo sanctissimo
12. Densitate capillorum,
Ut nullus certe virorum

Nuditatem cernere
Tuae carnis posset. Sancta,
Mea tege jam peccata

Et da ultra spernere.

13. Angelus te adomavit,
Tibi vestem qui portavit

De coelo mundissimam,
Cum qua te solus vestivit,
Quam et tibi Christus misit

Quippe et albissimam.

14. Demum vero Illustravit
Atque Ita conservavit,

Ut omnis Ingrediens
Propter scelus Immutaret
Sensum, Deum et laudaret

Atque salvus exiens.

15. Agnes vero delicata,
Christo sponso tuo grata,

Cor meum prae omnibus
Innova virtute multa
Et noxa laxa adulta
Tuis dilectoribus.
16, Tunc praefecti venit natus
Cum juvenibus Iratus
Solus ad prostibulum,

17. Illos vero repromisit
Atque Ipsis sic commisit,

Ut tecum concumberent ;
Qui Ingressi redierunt,
Te Intactam reliquerant

Ex miro, quem viderant,

18. Invisae lucis spendore.
Natus praefecti furore

Accensus hos Increpat,
Miseros et hos appellans
Propter scelus solus Intrans,

Quem mox daemon suffocat.

19. Eja, virgo, Inimicum
Meum nimis Impudicum

Sola tu Interfice,
Qui me premit et me laedit
Et nunquam a me recedit,
Et me pie refice.

20. Quod praefectus cum audisset,
Plorans causam Inquisisset

Mortis diligentius,
Cui causam respondisti,
Veritatem et dixisti,

Daemonis quod nuntius
21. Strangulando In hac vice
Tuo nato, Impudice

Cum me vellet tangere,
Voluntatem adimplendo
Suam, hic me defendendo

Cepit collum frangere.
22. Qui ait, si est, ut dicis,
Mihi meis et amicis

Hodie fac gaudium,
Jesum Christum deprecare,
Ut dignetur suscitare

Mihi meum filium.
23. Sic videbo veritatem
Tuamque Immunitatem,

Ejus maleficiis
Meus natus delicatus
Ut non sit nece prostratus

His In aedificiis.
24. Licet dignus hujus rei
Non sis, sed ut virtus Dei

Reveletur, filium
Tuum mox resuscitabo,
Jesu Christi Implorabo

De coelis auxilium.
25. Quae tunc Christum Invocasti,
Mortuum resuscitasti,

Qui Incepit Illico

Jesum Christum praedicare,
Idola et detestare
Cuncta et In publico,

26. Qui convertit praedicando
Et ad Christum deducendo

Mox ducentos homines.
Ob hoc omnes clamaverunt
Vulgumque concitaverunt

Deorum pontifices:

27. Hanc maleficam levare
Atque In Ignem jactare,

Nam pervertit mentium
Devotarum voluntatem
Ac ducit In pravitatem

Per hoc maleficium.
28. Cum praefectus hoc audiret,
Liberare te nequiret,

Ipse tristis abiit
Atque solam te reliquit,
In quo multum et deliquit,

Sed tamen non rediit.
29. Ignem praecepit Incendi
Judex et te apprehendi

Et In Illum projici,
Quem In duas diviserunt
Partes [et] te absolverunt

Spiritus angelici ;
30. Et se flamma diffundebat,
Furiosum exurebat

Circumstantem populum.
31. Tu exstingue In me Ignem,
Agnes, et flammam urentem

Meis In praecordiis,
Sensum non Illuminantem,
Animam sed obfuscantem

Plurimis heu vitiis.
32. Cum Aspasius vidisset,
Multum et extimuisset

De tali excidio
Populi, cepit bacchare
Et praecepit penetrare

Collum tuum gladio.
33. Sic In Igne gladiata
Es per collum et necata,

Sancta Dei famula,

Christo spiritum commendans,
Laureata secum regnans

Per aeterna saecula.
34. Quod promisit, hoc donavit,
Nam te mire decoravit

Gemmulis nobilibus,
Patri suo praesentavit,
Te matri coadunavit

Sanctis et virginibus:

35. Cum quibus is jubilando,
Deum semper et laudando

Laudibus angelicis,
Hymnizando speciale
Neuma Deo, non est quale
In hymnis et musicis.
36. Eja, Agnes delicata,
Summi regis vere nata,
Fac me tuum famulum

Ad hoc gaudium venire
Canticum et hoc audire
Vobiscum In saeculum.