7. De sancto Erasmo.

1. Sancte pater afflictorum,
Pauperum, desolatorum,

Tuos pie respice,
Erasme, te diligentes
Et te corde venerantes,

Ipsos et ne despice.
2. Mihi tibi adhaerenti
Tota mente, meae menti

Dona nunc audaciam,
Pie pater, te laudandi
Toto corde et amandi

Et Infunde gratiam

3. De excelsis effluentem,
Meum sensum Irrigantem,

Ut sic fiat habilis,
De te carmen modulare
Hoc et digne collaudare,

Nam tu es laudabilis.

4. Septem annis a tumultu

Hominum fugiebas vultu,

Latens In latibulis
Deserti montis Libani,
Ubi mandato Domini

Corvus missus ferculis
5. Angelicis nutriebat
Te et saepe visitabat ;

Quippe de coelestibus
Angelus, qui mittebatur,
Te confortans loquebatur

Tuis de operibus,
6. Ubi multa faciebat

Christus, qui te diligebat,

Propter te prodigia.

Tuam cellam visitabant
Ferae et se prosternebant

Tua ad vestigia;
7. Me de coelis tu cibare
Dignare et visitare,

Sancte, in exsilio
Mundi hujus condemnati,
Omnis boni et orbati,

Jungens Dei filio.
8. Audivisti te monentem:
Noctem Intra et dicentem

Civitatem propere
Tuam, mox qui surrexisti
Nihil morans. sed cepisti

Concitus descendere.
9. Descendente te currebant
Obviam, salvi fiebant

Vexati daemonibus,
Manus quibus Imponebas,
Ipsos omnes eruebas

Malis mox ab omnibus.
10. Erue me, pater pie,
Reddens filio Mariae,

Sibi reconcilians,
Mea ut donet peccata,
Ab origine Innata,

Ipsum pro me deprecans.
11. Ira Diocletianus

Furit ob hoc ut Insanus,

Fustibus te caedere
Jubet, concis verberare,
Tortores et ter mutare,

Ei acquiescere,

12. Deos suos ut adores.
Tu dixisti: Hi pejores

Omnibus sunt bestiis.
Qui te dure verberabant,
Corpus tuum laniabant

Plurimis suppliciis,

13. Plumbum, piceni, ceram solvunt,
Igne totum et perfundunt

Corpus tuum nobile.
Angeli Dei adstabant,
Qui tormentum mitigabant,

Illud tam horribile.

14. Per te mihi adstet, peto,
Angelus et vultu laeto

Qui et me custodiat,
Ut ad noxa non declinem,
Sed ad virtutes Inclinem,

Auxilio subveniat.
15. Passus pene nil fuisti,
Caesarem his perfudisti.

Qui clamabat misere,
Uror, sancte miserere
Erasme, et mihi mere

Dignare succurrere.
16. Fulmina tunc coruscabant,
Quae ardore et necabant

Vulgi partem tertiam,
Ac motus Invalescebat
Terrae, Caesar tremiscebat

Perdensque sollertiam

17. Furens te Incarceravit,
Ipse solus consignavit

Anulo mox proprio,
Jurans, ut qui te cibaret
Potu, esca, amputaret

Caput ejus gladio.
18. Ubi sedens exclamasti,
Dominum et Invocasti,

Dicens: nunc accelera,
Salva me, ne glorietur
Caesar hic et roboretur

Ejus virtus misera.
19. Tibi et ne maledicat,
Contra tuos atque dicat

Suis Infidelibus:

Ubi Deus est eorum?
Adest nuntius coelorum
Mox cum luminaribus

20. Ter quaternis, Illustravit
Carcerem, qui et fraglavit

Ut plenus aromatibus.
Tibi, frater, surge, dixit,
Tua mens statim revixit
Magnis cum virtutibus

21. Mecum ultra ambulabis,
Ubi Christo praeparabis

Viam In Italiam.
Mox ut cera liquefactum
Ferrum est atque redactum
Cineris In materiam.
22. Gaudens, sancte, surrexisti
Et cum Christo perrexisti
Praedictam In patriam,
Et Lucredo praedicasti
Defunctumque suscitasti
Domini ad gloriam.

23. Pie pater, In peccatis
Me defunctum bonitatis

Tuae nunc auxilio
Dignare resuscitare
Et virtutibus ditare

Mundi In exsilio.
24. Ubi multos baptizasti,
Caecos et illuminasti

Tu virtute Domini ;
Audiens Maximianus,
Caesar vilis et profanus,

Tamquam malo homini
25. Tibi, sancte, Insurrexit,
Servis suis et Indixit

Suo sub Imperio,
Ut te praesentarent sibi,
Qui a te quaesivit Ibi,

Tua quae religio ?

26. Jesum recognosco Deum.
Caesar dixit: Hunc ut reum

Judaei necaverantj
Tu: Sub hujus curro alis,
Hic: Tu talis sis, hic qualis

Et ei qui adhaereant.

27. Nostris Diis sed tu libare,
Jubeam vel bajulare

Te propter audaciam.
Si videbo tuos Deos
Fortiores plus quam meos

Esse, forte faciam.

28. Manu ducens te ad templum
Caesar gaudens, In exemplum

Aliis Christicolis,
Ut credente te hi tecum
Crederent tecum et secum

Et libarent Idolis.

29. Statuam dum adspexisti
Dixisti virtute Christi:

Te conjuro exeas,
Daemon, qui hunc seduxisti
Populum et confudisti,

Statuam comminuas.

30. Draco Ingens mox exivit,
Qui et statuam contrivit

Et ternam partem gentium.
Caesar videns se delusum
A te sancto et confusum.

Currens ad palatium.

31. Vulgus vero conclamabat
Voce magna et dicebat:

Ora pro nobis Dominum.
Cui statim praedicasti
Christum, Illi Imperasti

Quemquam ne mortalium

32. Laederet et baptizasti
Milia, quos superasti,

Quadraginta hominum ;
Quos et omnes coronasti
Per poenam et sociasti
Conventu fidelium.

33. Pie pater, me converte,
Mentem meam et averte

Ab omni malitiaj
Et virtutibus me dita,
Ne me laedat In hac vita

Daemonis saevitia.

34. Pastor pie, tunc Ignita
Tu Indutus polymita

Eras, sed angelica
Refrigeria sensisti,
Mox orandoque dixisti:

Gentem hanc sanctifica ;

35. Omnes mihi servientes
Et te patrem deprecantes

Horum non abjicias
Preces, sed exaudi pie,
Christo, filio Mariae,

Multo plus adjicias.

36. Vox de coelo est audita:
Ut petisti fiat Ita

Tuum ob martyrium,
Veni mundo a poenoso,
Circumquaque vitioso,
Tuum sumens praemium.

37. Visum sursum erexisti
In occursum et audisti

Tibi choros martyrum
Pergentes et angelorum,
Apostolorum, confessorum,

Et sanctorum omnium.

38. Caput tuum Inclinasti,
Spiritum et commendasti,

Christo tradens animam,
Ab eo, pro quo pugnasti,
Quem In praemium amasti,
Et sumens aureolam.

39. Sancte pater, o Erasme,
Rogo te, [ut] eruas me

Malis nunc ab omnibus,
Corpus semper quae Infestant,
Animam atque molestant

Peccatorum nexibus.

40. Vitam meam et emenda,
Christo semper me commenda,

Ut per Ipsum scelera
Mea In hac expientur
Vita atque deleantur

Prava atque opera ;

41. Ut post Istam In aeterna
Vivam nec non sempiterna
Vita tunc perenniter,

Vultum suum atque patris
Videam et suae matris
In aevum feliciter.