9. Oratio super Magnificat.

1. Gaude, quam magnificat

Praeelectione
Deus et sanctificat

In plasmatione,
Cujus nos laetificat

Generatione,
Quam verbi deificat

Incarnatione.
2. Tua felix anima

Tunc magnificavit
Dominum et Intima

Virtus adoravit,
Fide mens gratissima

Plaudens jubilavit,
Laudeque dignissima

Cor tripudiavit.
3. Exsultavit spiritus

Tunc In salutari,
Illapso divinitus

Modo singulari,
Quem non valet penitus

Ullus perscrutari,
Attamen medullitus

Debet venerari.

4. Te ancillam humilem
Dominus respexit,
Filiam te nobilem
Genitor provexit,

Matrem virginabilem

Filius dilexit,
Sponsam, fide stabilem,

Spiritus allexit.
5. Ecce ex hoc deferant

Tibi nationes
Et beatam referunt

Generationes,
Te coelestes efferunt

Congregationes
Et terrestes praeferunt.
Te cognationes.
6. Quia potens Dominus

Tibi magna fecit,
Magna nihilominus

Et In te perfecit,
Quos ab Ipso facinus

Separans Infecit,
Per te trahens cominus

Pulchrius refecit.

7. Nomen ergo Domini

Hoc sanctificetur
Et In laudem numini

Sanctum praedicetur,.
Huic sancto nomini

Semper supplicetur,
Quo salutem hominum

Deus pollicetur.

8. Et misericordia

Ejus In timentes
Pacisque remedia

Super poenitentes,
Gratiae praesidia

Super exquirentes
Et virtutum gaudia

Super diligentes.

9. Potens hic In proelio

Superbos dispersit,
In virtutis brachio

Daemones eversit,
Inferni succendio

Cunctos sic Immersit.
Ut In coeli solio

Nec unus supersit.

10. Dominus deposuit

De sede potentes
Et In alto posuit

Humiles egentes,
Bonis Implens aluit

Nos esurientes
Et Inanes statuit

Divites tumentes.

11. Et misericordiao

Suae recordatus
Nostraeque miscriae

Hujus Incolatus,
Nos suscepit gloriae

Deus Incarnatus,
Velut multifarie

Patres est affatus.

12. Abraham et semini

Ejus In aeternum
In salutem homini

Puerum supernum
Deus misit, virgini

Filium dans vernum.
Honor cujus nomini

Sit In sempiternum,

13. Hunc Deum puerulum,

Ex te, virgo, natum,

Et Immensum parvulum,

Summum Inclinatum,

Et verbum Infantulum,

Primum ultimatum,
Dominum veraculum
Nobis fac placatum.

14. Gaude, mater gratiae,

Cujus ventris fructus
Gustum dans laetitiae

Nostros tulit luctus,
Per quem a pernicie

Homo est eductus
Et ad portam gloriae

Exsul est reductus.

15. Eja digna vernula,

Quae Deo deorum
Ministrasti sedula,

Tu sancta sanctorum,
Fac ut sine macula

In coelo coetorum
Laudem te per saecula,

Saecla saeculorum.