SERMO LX.

IN DOMINICA VI

POST TRINITATEM.

Si offers munus tuum ad altare, et ibi recordatus fueris, quia frater tuus habet aliquid adversum te : relinque ibi munus tuum ante altare, et vade prius reconciliari fratri tuo : et tunc veniens offeres munus tuum. Matth. v, 24.

Tria sunt hic notanda :

/. Quid per altare super quod munus offerri debet, exprimatur?II. Quale munus offerre quilibet moneatur?

III. Quse reconciliatio fratri fieri prsecipialur?

I.

De primo nota, quod altare super quod munera offerre debemus, Dei Filius intelligitur. De hoc altari dicit Joannes in Apocal. cap. VI, 11, quod vidit ani-mas sub altari, quibus daae sunt singulae stolae albae : et dictum est illis ut requiescerent. Ibi dicit Glossa : " Christus " est altare, quem fideles offerunt, et su" per quem offerunt, et quem habent " sua protectionis munimentum. " Anima igitur electorum stola claritatis esterna vestita, sub hoc altari dulciter requiescunt. Det nobis Deus, ut et nos ibi requiescere mereamur!

Item, de hoc altari dicit Joan. in Apoc. VIII, 3 : Angelus venit., et stetit ante altare habens thuribulum aureum : et data sunt illi incensa multa, ut daret de orationibus Sanctorum omnium super altare aureum, quod est ante thronum Dei. Glossa : " Christus est, qui se obtu-" lit, et super quem Ecclesia offert Deo " preces. " Et nota, quod Angelus huic altari adstans est gratia Dei, quee thuribulum aureum, id est, charitatem habet in manu sua, et omnia aromata orationum ac bonorum operum, qua fideles imposuerunt charitatis thuribulo, offert ea gratia Dei super altare aureum, id est, super Christum, ut per hoc et peccatis eorum propitietur.

II.

De secundo nota, quod debemus offerre Domino munus a corde, ab ore, et 'opere. Cor enim, os, et manus sunt tres camerae thesaurorum. Persuadet autem nobis Spiritus sanctus, ut munera offeramus, ita dicens Proverb. XXI, 14 : Munus absconditum exstinguit iras : et donum in sinu, scilicet Christi, indignationem maximam. Item Proverb. XXII, 9 : Victoriam et honorem acquiret qui dat munera.

Et nota, quod qui offert munera sua in sinum Christi, tria propter hoc consequitur : videlicet divinam propitiationem, daemonum subjugationem, et coelestem exaltationem, sicut per pradeiclas auctoritates probari potest.

1. Debemus igitur a corde triplex munus offerre, videlicet bonas voluntatis intentionem, sanctae meditationis devotionem, el piae compassionis affectionem.

1. Bonas voluntatis intentio commendata fuit in Christi nativitate, quando cecinerunt Angeli (Luc. II, 14): Gloria in altissimis Deo, et in terra pax homini- bus, etc. De bona etiam voluntate sic ait Gregorius : " Ante Dei oculos num-" quam vacua est manus a munere, si " arca cordis repleta fuerit bona volunta-" te. Nihil quippe offertur Deo ditius bo-" na voluntate. "

2. De devotione meditationis dicitur in Psal. XVII, 15 : Meditatio cordis mei in conspectu meo semper. Domine adjutor meus, et redemptor meus. Debemus itaque, fratres charissimi, semper faciem meditationem nostrarum versus illam regionem convertere, unde nobis Dei beneficia provenerunt ; et hoc faciendum est die ac nocte. Unde dicitur in Psal. lxii, 7 : Memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te, etc. Et certe in hujuscemodi meditatione mirabiliter exardescet ignis charitatis.

3. De compassionis affectione dicitur in Job, xxx, 25 : Flebam quondam super eo qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi. Item I ad Corinth. XXII, 25 et 26 : Pro se invicem sollicita sunt membra. Et si quid patitur unum membrum, compatiuntur omnia membra. Sed, heu 1 quidam sunt ita belluini ac lupini, quod non compatiuntur super miseriis pauperum, pupillorum, ac viduarum.

II. Debemus etiam ab ore triplex munus Domino offerre.

1. Primum est sinceritas orationis. Dicitur in Psal. XVI, 1 : Auribus percipe Domine orationem meam, non in labiis dolosis. Nota, quod haec oratio praecipitur a Domino, quae profertur labiis non dolosis ; quas vero profertur labiis dolosis, minime auditur. Labia vero dolosa sunt, quos sibi petunt bonum, et proximo optant malum. Item in Psalm. lxxxvii, 3 : Intret in conspectu tuo oratio mea. Sed qui vult ut oratio sua intret in conspectu Dei, oportet ut de corde suo ejiciat sordes superbias, invidias, avaritias, atque luxurias. Unde dicitur in Psal. lxv, 18 : Iniquitatem si adspexi in corde meo, non exaudiet Dominus.

.2. Secundum,de assiduitate gratiarum actionis, Eccles. ii, 15 : Laudabo nomen tuum assidue, et co llaudabo illud in confessione. Assidue accipimus beneficia Christi, unde et dignum est, ut assidue gratias agamus. Hinc est, quod quotidie Presbyter dicit in Missa : " Gratias agamus Domino Deo nostro. "

3. Tertium, de dulcedine consolationis, Proverb. XIII, 6 : Date siceram moerentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo. Vel Apostolus I ad Thess. v. 14 : Consolamini pusillanimes.

III. Debemus etiam a manu sive opere triplex munus offerre. Primum est corporis maceratio. Secundum, decimarum oblatio. Tertium, eleemosynarum erogatio.

1. De maceratione carnis dicitur Apocal. XIV, 1 et 2, quod Agnus stabat supra montem Sion, et cum eo centum quadraginta quatuor millia..., quorum vox erat sicut citharaedorum citharizantium in citharis suis. Per citharaedos istos intelliguntur boni Christiani, qui carnem suam per jejunia et alios sanctos labores attenuant, quorum vox in conspectu Agni dulciter resonabit.

2. De oblatione decimarum dicitur Malach. III, 10 et seq.: Inferte omnem decimam in horreum, et sit cibus in domo mea, et probate me super hoc, dicit Dominus : si non aperuero vobis cataractas coeli, et effudero vobis benedictionem usque ad abundantiam. Et increpabo pro vobis devorantem, et non corrumpet fructum terras vestae: nec erit sterilis vinea in agro, dicit Dominus exercituum. Et beatos vos dicent omnes gentes. Ex praemissis verbis colligitur, quod Dominus eis qui decimas suas fideliter dederint, tria promittit. Primum est, quod dabit frugum et vini abundantiam. Secundum est quod removebit ab eis pestilentiam.

Tertium est, quod dabit eis in futuro (scelestis beatitudinis substantiam.

3. De erogatione eleemosynarum dicit Raphael Tobiae,XII,9:Eleemosyna a morte liberat, et ipsa est, quae purgat peccata, et facit invenire misericordiam et vitam aeternam. Ecce tria bona, quae proveniunt ex eleemosyna, videlicet quod per eam aelterna mors effugitur, omne peccatum diluitur, et vita aeterna invenitur.

III.

De tertio nota, quod cuilibet praecipitur, ut fratri suo vel proximo reconcilietur, quem se reminiscitur offendisse. Et haec reconciliatio tam grata est Domino, ut ei nullius muneris oblatio proferatur : unde jubet ut ad reconciliationem faciendam homo revertatur, antequam etiam munus illud quod jam ad altare tulit, altari superponat.

Et nota, quod Dominus in hodierno Evangelio ponit triplex genus peccati, quo contra proximum peccatur : quod tamen frequenter ab hominibus committitur, et pro nihilo reputatur. Primum est ira et indignatio. Unde ait: Ego auium dico vobis : quia omnis, qui irascitur fratri suo, reus erit judicio . Secundum est iracundia proclamata. Sequitur: Qui autem dixerit fratri suo, raca: reus erit concilio. Tertium est derisiva vituperatio. Sequitur : Qui autem dixerit, fatue : reus erit gehennae ignis. Si igitur ille, qui proximo suo sine causa irascitur, et qui raca proclamat, et qui eum fatuum appellat, judicium divinae districtionis, et concilium diabolicae congregationis, et gehennam perpetuae damnationis incurrit: quid de illis qui detractioni- bus, furtis, calumniis, rapinis, usuris, homicidiis, aliisque perplurimis malis proximos suos offendunt et laedunt ?

Rogate ergo Dominum, ut sic unicui-

que quem laesimus, satisfaciamus, ut gratiam et misericordiam suam in die judicii inveniamus. Quod nobis dignetur, etc.