SERMONES DE TEMPORE.

 SERMO I.

 SERMO II.

 SERMO III.

 SERMO IV.

 SERMO V.

 SERMO VI.

 SERMO VII.

 SERMO VIII.

 SERMO IX.

 SERMO X.

 SERMO XI.

 SERMO XII.

 SERMO XIII.

 SERMO XIV.

 SERMO XV.

 SERMO XVI.

 SERMO XVII.

 SERMO XVIII.

 SERMO XIX.

 SERMO XX.

 SERMO XXI.

 SERMO XXII.

 SERMO XXIII.

 SERMO XXIV.

 SERMO VXX. .

 SERMO XXVI.

 SERMO XXVII.

 SERMO XXVIII.

 SERMO XXIX.

 SERMO XXX.

 SERMO XXXI.

 SERMO XXXII.

 SERMO XXXIII.

 SERMO XXXIV.

 SERMO XXXV.

 SERMO XXXVI.

 SERMO XXXVII.

 SERMO XXXVIII.

 SERMO XXXIX.

 SERMO XL.

 SERMO XLI.

 SERMO XLII.

 SERMO XLIII.

 SERMO XLIV.

 SERMO XLV.

 SERMO XLVI.

 SERMO XLVII.

 SERMO XLVIII.

 SERMO XLIX.

 SERMO L.

 SERMO LI.

 SERMO LII.

 SERMO LIII.

 SERMO LIV.

 SERMO LV.

 SERMO LVI.

 SERMO LVII.

 SERMO LVIII.

 SERMO LIX.

 SERMO LX.

 SERMO LXI.

 SERMO LXII.

 SERMO LXIII.

 SERMO LXIV.

 SERMO LXV.

 SERMO LXVI.

 SERMO LXVII.

 SERMO LXVIII.

 SERMO LXIX.

 SERMO LXX.

 SERMO LXXI.

 SERMO LXXII.

 SERMO LXXIII.

 SERMO LXXIV.

 SERMO LXXV.

 SERMO LXXVI.

 SERMO LXXVII.

 SERMO LXXVIII.

SERMO XLVII.

ITEM DE EADEM

ASCENSIONE.

Dominus quidem Jesus postquam locutus est eis, assumptus est, in coelum, et sedet a dextris Dei. Marc. XVI, 19.

Nota, quod Dominus assumptus est in coelum, ut septem sigilla libri reserata et reseranda monstraret. Unde scribit Joan. in Apoc. V,1, 6 et 7 : Vidi in dextera sedentis super thronum, Librum scriptum intus et foris, signatum sigillis septem. Et infra : Et vidi: et ecce in medio throni et quatuor animalium, et in medio seniorum, Agnum stantem tamquam occisum, habentem cornua septem, et oculos septem : qui sunt septem spiritus Dei, missi in omnem terram. Et venit: et accepit de dextera sedentis in throno Librum.

Nota 1. Quod liber, quem Joannes in dextera sedentis super thronum vidit, erat propositum Dei Patris, quod de salvatione ac redemptione praedestinatum conceperat ab aeterno. 2. Quod autem liber iste scriptus erat intus, hoc significat quod quaedam arcana divinitatis numquam vel ad Angelorum, vel etiam

Archangelorum notitiam pervenerunt.

3. Quod autem foris videtur scriptus, hoc significat quod multa de redemptione et statu Ecclesiae Dominus quibusdam supremis Angelis revelaverat ab antiquo.':

4. Hic autem liber signatus erat septem sigillis, qua? nec ab Angelo, nec ab homine aliquo, nisi a solo Agno in ara crucis immolato, hoc est, a Dei Filio poterant reserari. Primum sigillum apertum fuit in nostras carnis assumptione. Secundum in Dei Filii passione. Tertium in sancti Spiritus transmissione. Quartum.; aperitur in corporum nostrorum maceratione. Quintum aperitur in spirituum nostrorum requietione. Sextum aperietur in divini judicii districtione. Septimum aperietur in beata electorum glorificatione.

1. De primi igitur sigilli apertione dicitur Apoc. VI, 1 et 2 : Et vidi quod ape-ruisset Agnus unum de septem sigillis... Et eece equus albus, et qui sedebat super illum habebat arcum, et data est ei corona, et exivit vincens et vinceret. Per album equum intelligitur immaculata caro, quam Dominus assumpsit de Virgine Maria, in qua carne Dei Filius congressus est cum humani generis inimico, eumque vicit ac superavit. Dominus autem qui equum nostra? carnis ascendit, arcum portavit et coronam. Corda si quidem luxuriosorum, qui carnem suam per luxuriam coinquinant, sagittis infernalibus trajiciet et perforabit. Unde dicitur in Psal. CXIX, 4, quod sagiltae potentis acutis : et hae sagittae magno effectu vindictam Dei deferent in ardentes miseros et damnatos. Unde Psal. VII, 14 : Sagittas suas ardentibus effecit. Quod autem coronam defert, hoc significat quod Dominus electos suos, qui carnem suam mundam et immaculatam custodiunt, coronis asternae gloriae coronabit.

2. De secundi sigilli apertione dicitur Apocal. VI, 3 et 4 : Et cum aperuisset sigillum secundum..., exivit alius equus rufus : et qui sedebat super illum, datum est ei ut sumeret pacem de terra, et ut invicem se interficiant, et datus est ei gladius magnus. Per rufum equum intelligitur corpus Christi proprio sanguine rubricatum. In hoc autem equo Dominus sedens monet nos exemplo passionis suas, ut pax carnalis affectus rumpatur, et propter Deum temporale commodum contemnatur. Tunc pax sumitur de terra, quando filii patres et matres relinquentes se transferunt ad servitutem Dei. Tunc etiam se invicem interficiunt, quando quilibet electus alterum hortatur, ut carnem suam crucifigat cum vitiis et concupiscentiis. Haec autem omnia efficit magnus gladius charitatis. De peccatis dicit Dominus, Matth. x, 34 et 35 : Nolite arbitrari quia pacem venerim mittere in terram : non veni pacem mittere, sed gladium. Veni enim separare

hominem adversus patrem suum, et filium adversus matrem suam.

3. De tertii sigilli apertione dicitur Apocal. VI, 5 et 6: Et cum aperuisset sigillum tertium..., ecce equus niger: et qui sedebat super illum,habebat stateram in manu sua. Per nigrum equum intelliguntur sancti Apostoli et Martyres, qui aestuin diversarum tribulationum ac persecutionum pro Domino fortiter sustinuerunt. Dominus autem in Apostolis sedens et Martyribus stateram gestat in manu, ut ostendat quod quantum quisque laboris ac tribulationis pro Domino sustinent, tantum et ipsi praemii refundetur. Dominus etiam appendet corpora, qua? pueri et puella? propter Dominum tradiderunt ad supplicium, ut nos senes et barbati hoc videntes confundamur et revereamur, cum propter Dominum nihil pati velimus. Sequitur : Et audivi tamquam vocem in medio quatuor animalium dicentium : Bilibris tritici denario et tres bilibres hordei denario, et vinum, et oleum ne Iseseris. Haec verba sic intellige, quod videlicet bilibres tritici, hoc est, castitas mentis et corporis oblata Domino, remunerabuntur denario retributionis alterna?. Qui etiam bilibres tres hordei Domino obtulerit, id est, qui per geminam charitatem in exsilium missus amicos reliquerit, et rerum damna pertulerit, et cruciatus corporis sustinuerit, recipiet a Domino denarium mercedis aelernae. Qui etiam exhibuerit Domino vinum poenitentiae, et oleum misericordias, evadet laesionem aeternam.

4. De apertione quarti sigilli dicitur Apocal. VI, 7 et 8 : Et cum aperuisset sigillum quartum..., ecce equus pallidus : et qui sedebat super eum, nomen illi mors, et infernus sequebatur eum. Per pallidum equum intelliguntur sancti Confessores, et viri claustrales, nec non et omnes illi, qui jejuniis, vigiliis, et orationibus, et aliis spiritualibus exercitiis se pallidos efficiunt, et pro desiderio supernas patria? dissolvi cupiunt, et esse cum Christo. Unde et Christus, qui sedet in eis, mors vocatur. Ipse enim dicit in Osee, XIII, 14 : Ero mors tua o mors, morsus tuus inferne, etc. Christus igitur est vita perpetuae vitae, et mors mortis aeternae. Ipse quippe mortis destruxit imperium : et quia momordit infernum in ereptione animarum fidelium, propterea adhuc infernus sequitur eum, id est, desiderat recuperare damnum suum, devorare cupiens poenitentes, in quibus ipse sedet.

5. De apertione quinti sigilli, Apocal. VI, 9 et 11 : Et cum aperuisset sigillum quintum : vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei, et propter testimonium, quod habebant... Et datae sunt illis singulas stolae albas : et dictum est illis ut requiescerent adhuc tempus modicum donec compleantur conservi eorum. Altare est desiderabilis visio Jesu Christi, sub cujus protectione electorum animae feliciter requiescunt, quae jam stolam primam, hoc est, dotes anima? receperunt, secundum quod recipient in suorum corporum glorificatione.

6. De apertione sexti sigilli dicitur Apoc. VI, 12 et seq. : Et vidi cum aperuisset sigillum sextum : et ecce terrasmotus magnus factus est, id est, omnes terreni et terram amantes in die judicii mirabiliter trepidabunt. Et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus, id est, qui modo splendent in gloria mundi, ut salvari possent, libenter saccis cilicinis induerentur. Et luna tota facta est sicut sanguis, id est, hypocrita?, qui modo in apparentia hominum sancti videntur et justi, tunc confundentur et erubescent. Et stellae de catio ceciderunt super terram, id est, clerici, qui propter litterarum scientiam modo tamquam sint coeli sidera, sunt elati; tunc simplices et stulti reputabuntur ut rustici. Et coelum recessit sicut liber involutus, id est, omnia,

qua? modo celata sunt et occulta, univer-. si coelestis exercitus notitia? publicabuntur : et quilibet rationem reddet de peccatis omnibus, qua? commisit. Et omnis mons, et insulas de locis suis motas sunt id est, omnes, qui modo super alios eminent per potestatem, et qui forti amicorum adjutorio nunc undique sunt vallati : tunc omni pra?terita potestate, cunctoque cognatorum adjutorio inveniunt se privatos. Et reges terrae,et principes,et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus, et liber absconderunt se in speluncis, et petris montium : et dicunt montibus et petris : Cadite super nos, et abscondite nos a facie sedentis super thronum, et ab ira Agni : quoniam venit dies magnus iras ipsorum : et quis poterit stare? Ha?c verba sic intellige, quod omnes peccatores, cujuscumque sint officii, vel dignitatis, vel etiam conditionis, in die judicii coram pra?sentia Christi in tantam pervenient anxietatem, si possibile esset, quod etiam ad litteram in speluncis montium tunc libentissime latitarent ; vel etiam tunc de criminibus suis seram poenitentiamagentes, frustra tunc Sanctorum auxilium invocabunt, quos cum poterant, imitari nolebant.

7. De reseratione septimi sigilli dicitur Apoc. VIII, 1 : Et cum aperuisset sigillum septimum, factum est silentium in casto, quasi media hora. Peracto quippe judicio, Dominus electos suos perducet in regnum quietis a?terna?, ubi ab omni, perturbatione inimicorum, et ab omni infirmitatum ac molestiarum incommodo silentium celebratur sempiternum. Quod dicitur: Silentium factum in caelo, quasi media hora, hoc signat, quod tam insatiabile erit gaudium illius superna? patria?, quod electi cum mille millibus annorum cum Deo suo regnaverint, vix se ibi per dimidiam horum fuisse reputabunt. Numquam enim taedium illius gaudii patiuntur. Illi vero, qui erunt in inferno, prae nimiis cruciatibus jugiter clamabunt, et ta?dio afficientur aeterno. Un- de dicitur Isa. lxv, 14 : Ecce servi mei laudabunt prae exsultatione cordis, et vos clamabitis prae dolore cordis, et prae contritione spiritus ululabitis.

Rogate ergo Dominum, ut sic nunc Dei Filio serviamus, ut electis aggregati coram ipso postmodum ab omni gemitu sileamus. Quod nobis praestare, etc.