SERMO II.

IN DOMINICA II

ADVENTUS.

Tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna, et majestate. Luc. XXI, 27.

Nota, quod quadruplex est adventus Domini. Primus fuit in Virginis uterum, secundus in mundum, tertius est in cor humanum, quartus erit in judicium. In uterum Virginis venit, ut carne humana indueretur. In mundum venit, ut per suum sanguinem genus humanum redimeretur. In cor hominis venit ut per eum a suis languoribus sublevetur. Ad judicium venit. ut ventilabro judiciariae sententiae granum a paleis separetur.

Omissis autem tribus aliis adventibus, ad praesens de redemptione humani generis aliqua breviter tangemus. Unde tria principaliter sunt hic notanda :

I. Quod signum ad istam redemptionem concurrent ? II. A quibus, et per quse homo redemptus exstiterit ? III. Quid redemptionem in cruce factam seculum fuerit ?

1.

De primo nota, quod multiplex signum in redemptione hominis accidit. De his signis dicitur in praesenti Evangelio : Erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressura gentium, etc. Per solem intelligitur ipse Dei Filius. Ipse enim est sol justitias, sicut dicitur Malach. IV, 2.

1. In hoc sole signum magnum apparuit : quia videlicet obscuratus fuit, sicut

praedixerat Joel II, 31 : Sol convertetur in tenebras. Nonne sol iste respectu Judaeorum conversus fuit in tenebras, quando velatus fuit, et post velationem percussus et colaphizatus ? Dictumque fuit ei : Prophetiza, quis est, qui te percussit ' ? quasi ipse ignoraret percutientes se. Quidquid etiam claritatis fuit in specioso vultu solis istius, quasi obtenebratum fuit per sputa Judaeorum, qui exspuerunt in eum : sicut testantur Matthaeus et Marcus. Hinc etiam dicit lsa. LIII, 2 : Non est species ei, neque decor.

2. Per lunam figuratur Virgo Maria. Unde quidam Sanctus dicit in laudem ipsius : " Tu pulchra ut luna diceris, ei-" que non immerito compararis. Illa " enim astrorum omnium sola soli simil-" lima, et candore venusta argenteo, cae "teris in coelo paermicat sideribus. Tu " veri solis imago expressissima inter " millia Angelorum Deo assistentium vir-" ginali puritate in excelsis gloriosa reti fulges. "

In hac ergo luna, id est, in Beata Virgine Maria factum est signum mirabile : quia scilicet conversa fuit in sanguinem. Hoc etiam praedixit Joel II, 31 : Luna, inquit, convertetur in sanguinem. Tune autem Beata Virgo conversa fuit in sanguinem, quando intellexit dulcissimum filium suum traditum, et captum, et colaphizatum, et consputum, et ad crucis martyrium postulatum. Tunc vero tota luna facta est, ut sanguis, quando assistens cruci vidit filii caput spinis laceratum, et dorsum, et omne corpus sanguine cruentatum. Cum etiam vidit manus et pedes clavis perforari, et postremo latus ejus crudeli lancea transfigi ; quis sufficienter explicare poterit, quantos dolores tunc sustinuit Virgo Maria ? 3. In stellis etiam signa contigerunt. Per stellas autem intelliguntur Apostoli. Sicut enim stellae affixae sunt firmamen- to, ita et ipsi semper adhaeserunt Christo. Sed certe tunc etiam in stellis hoc signum apparuit ; quod scilicet a firmamento ceciderunt. Dicit enim Matth. XXVI,56, et Marc.XIV, 50, quod tunc Discipuli omnes, relicto eo, fugerunt. Petrus etiam, qui quasi constantior aliis eum a remotis sequebatur, territus ad vocem unius ancillae, eumdem quem secutus fuerat, cum juramento negavit. Unde et Dominus dixerat Mar. XIII, 25 : Stellee cali erunt decidentes.

4. Tunc etiam in terris facta fuit pressura. Per terras intelliguntur illae bonae mulieres, quas Dominum sequentes plangebant, et lamentabantur eum, sicut dicit Luc. xxiii, 27. Sicut enim terra alit homines per fructus suos, quos producit : sic et ipsae paverunt Jesum per terras euntem et praedicantem. Unde dicitur Luc. viii, 23: Maria Magdalena, et Joanna uxor Chusae procuratoris Herodis, et Susanna, et aliae multae quae ministrabant ei de facultatibus suis. Hae itaque, cum viderunt Jesum duci ad mortis supplicium, magnas pressuras dolorum in cordibus suis passas fuerunt. Et hoc propter crudelitatem gentium, id est, eorum qui Dominum gentiliter et impie tractabant,

5. Tunc etiam quidam homines, circa quos Christus miracula fuerat operatus, prae timore quasi arescebant. Timebant enim, ne et ipsi impeterentur a Judaeis : utpote quasi propter eorum curationem Jesus ipsorum sabbata violasset. Tanta quippe tunc erat confusio sonitus maris ac fluctuum !

6. Per mare denique Judaeorum majores, videlicet Principes Sacerdolum, et ipsi Sacerdotes notantur. Per fluctus vero Scribas et Pharisaei figurantur. Ili omnes in tantam insaniam et furorem eruperant, ut libenter exterminassent Jesu memoriam de terra. Tunc igitur, qui ante eum dilexerant, prae timore et exspectatione eorumdem cruciatuum, qui superveniebant universo orbi, id est, Christo, quasi arescebant. Christus enim ideo universus orbis appellatur : quia m eo vivimus, et movemur, et sumus, ut dicit Apostolus .

Etiam virtutes, quas in caelis sunt, movebuntur .Sol etenim luna, necnon et alia sidera retraxerunt splendorem suum, et factas sunt tenebra super universam terram ab hora sexta usque ad horam nonam, sicut testantur Mat. XXVI, 45, et Luc. xxiii, 44. Ecce quae, et quanta signa occurrerunt tempore redemptionis humanae.

Il

De secundo nota, quod Filius Dei nos ab iniquitatibus nostris redemit in cruce. Hanc redemptionem promiserat Spiritus Sanctus per os David in Psal. cxxix, 7 et 8 : Quia apud Dominum est misericordia; subaudi, ideo et copiosa est apud eum redemptio. Et ipse redimet Israel, ex omnibus iniquitatibus suis.

Nota, quod per copiosam redemptionem ipse Filius Dei intelligitur. Ipse enim erat redemptor, et redemptio : siculdicit Apost. I ad Corinth. I,30: Qui factus est nobis redemptio. Redemptor igitur fuit, quia in propria persona nos redemit. Redemptio fuit, quia in semetipso hoc accepit, per quod nos redemit, scilicet pretiosum sanguinem suum, qui erat in gremio cordis sui. Propter quod dicit Apost, ad Eph. i, 6 et 7 : Deus pater gratificavit nos in dilecto Filio suo. In quo habemus redemptionem per sanguinem ejus. Haec ergo copiosa redemp- tio, id est, ipse Filius ab aeterno adstitit vultui Patris, quasi paratus carnem assumere, et genus humanum redimere, quando hoc Patri placeret. Igitur Dei Filius redemit in cruce genus humanum ex omnibus iniquitatibus suis, quas originaliter traxerat a primis parentibus.

Et nota, quod ad minus sex erant iniquitates Adam et Evae.

Prima erat iniquitas, quod similitudinem Dei superbe petierunt. Ad hoc enim invitavit eos persuasio serpentis, qui dixit eis : Eritis sicut dii .

Secunda fuit, quod scientiam boni et mali indebite sitierunt. Illecti enim erant per promissionem serpentis, qui ait :Et eritis scientes bonum et malum.

Tertia fuit, quod id quod suum non erat, rapuerunt, scilicet, fructum Domini, quem sine licentia sua fregerunt.

Quarta fuit, quod hoc quod eis inhibitum fuit, gulose comederunt. Unde legitur Gen. III,: Vidit mulier quod bonum esset lignum ad vescendum, et pulchrum oculis, adspectuque delectabile: et tulit de fructu illius, et comedit: deditque viro suo, qui comedit.

Quinta fuit, quod cum elatione se excusaverunt, quasi culpam suam retorquentes in Deum. Adam enim excusando se ait: Mulier, quam dedisti mihi sociam, dedit mihi de ligno, et comedi. Quasi diceret: Si non dedisses mihi sociam, cui societatem exhibere debueram, non comedissem. Mulier etiam dixit : Serpens decepit me, et comedi. Quasi diceret : Nisi tu creasses astutum serpentem, per eum decepta non fuissem.

Sexta iniquitas fuit, quia inobedientes suo Creatori exstiterunt. Et hoc peccatum quasi radix et finis exstitit aliorum peccatorum.

Ecce ex istis iniquitatibus redemit nos Dei Filius in cruce, contraria praedictis vel patiendo, vel agendo. Contra hoc enim, quod illi per superbiam similari volebant optimo, Dei Filius assimilari voluit sceleratissimo. Quasi enim esset omnium hominum sceleratissimus, Barraba eximio latrone absoluto, ipse ad crucem est postulatus, et in medio duorum latronum suspensus, et sic dicitur Marc.xv, 28 : Impleta est Scriptura, quae dicit: Et cum iniquis reputatus est.

Item, Contra hoc, quod ipsi ex minima scientia indebite sitierunt, iste quasi quidam impotens persistit in doloribus et in tormentis. Dicit enim Matth. xxvii, 41 et 42 : Quod Principes Sacerdotum illudentes cum Scribis, et senioribus dicebant : Alios salvos fecit, seipsum non potest salvum facere : Si Rex Israel est, descendat nunc de cruce, et credimus ei. Verisimile est, quod multi, qui tunc adstabant, et istas illusiones audiebant, Jesumque in suis cordibus dilegebant; quod scilicet videbatur eis esse stultitia, quod non descendit de cruce, si poterat descendere. Et forsitan hoc vehementer optabant, ut descenderet ad suiipsius salvationem, et Judaeorum confusionem : sed vere ipse melius et sapientius egit non descendendo. Unde dicit Isa. LIII, in persona Patris de Filio : In scientia sua justificabit ipse justus servus meus multos, et iniquitates eorum ipse portabit.

Nota, quod Dei Filius servus Patris appellatur : quia ad mandatum ejus nobis servivit, tamquam bonae voluntatis servus.

Item, Contra hoc, quod ipsi fructum illum, qui non erat ipsorum, abstulerunt : Dei Filius praedse patuit impiorum, qui Domino, cum aliud non haberet quod possent ei auferre, ipsi sua vestimenta abstulerunt : sicut sancti Evangelistae testantur, et sicut ipse dicit in Psal. XXI,19Diviserunt sibi vestimentamea, et super vestem meam, id est, in tunicam meam, miserunt sortem. Hanc enim ut dicit Joan. XIX,23 et 24, scindere nolebant, quia erat inconsutilis desuper contexta per totum.

Item, Contra hoc, quod ipsi pomum cum gula concupiscentia comederunt, ipse vehementer sitiens vinum myrrhatum, acetum, fel, et absynthium bibit cum amaritudine.

Item, Contra hoc, quod ipsi timide se excusaverunt, Jesus se excusare nolebat, cum stans ante Praesidem, accusaretur a Principibus Sacerdotum et senioribus populi. Cum etiam diceret ei Pilatus : Non audis quanta adversus te dicunt testimonia ? et non respondit ei ad ullum verbum : ita ut miraretur Praeses vehementer '. Jesus etiam cum staret in cruce, non ostendit innocentiam suam excusando : quod tamen optime facere potuisset.

Item, Contra hoc, quod ipsi Creatori suo inobedientes exstiterunt, ipse in Patris obedientia, per quam nostras poenalitates susceperat, usque in mortem crucis tam vilissimam quam amarissimam perseveravit. Unde etiam cum clamore valido exspirans ait, teste Luca : ''Pater, in manus tuas commendo spiritum meum . Spiritum, inquam, tu voluntati per omnia fideliter obedientem.

Caveamus ergo, charissimi, ne iniquitates ista, quas Filius Dei tam amarissime luit, inveniantur in nobis, ne scilicet simus superbi ac ambitiosi, et ad mala aliorum investiganda curiosi Caveamus etiam, ne simus avari et gulosi Praeterca, ne peccata nostra stulte excusemus, nec eis resistamus quibus obedire debemus.

III.

De tertio nota, quod cum esset in crucis patibulo celebrata redemptio generis humani per sanguinem filii Dei, tunc daemones viderunt animam Filii hominis venientem in nubibus, id est, comitatu angelico cum potestate magna innocentiae, et majestate divinae gloria. Tunc etiam animae justorum, quae erant in limbo, et diuturno desiderio redempptionem exspectaverant, respexerunt lucem desuper venientem, et cum ingenti gaudio capita sua a moerore tristitia? levaverunt, quoniam venit ipsarum redemptio, qua? eas a diabolo Domino liberaret.

Det nobis, charissimi, Dominus, ut eum, qui nos a nostris iniquitatibus redemit, sic per bonam vitam nunc sequamur, ut etiam ab ipso in die judicii ex omni misericordia redimi mereamur. Amen.