SERMO LIV.

IN FERIA QUARTA

POST PENTECOSTEN.

Nemo ascendit in coetum, nisi qui descendit de coelo, Filius hominis, qui est in coelo. Joan. iii, 13.

Supple, et nisi ille quem trahit Pater, et Filius, et Spiritus sanctus.

Nota ergo, quod Filius hominis ascendit in coelum in Patris dextera regnaturus, qui de coelo descenderat hominem perditum redempturus ; qui tamen semper erat in coelo per divinitatem, licet in terris ad tempus ambulaverit per humanitatem.

Nota etiam, quod et illi ascendent in coelum, quos traxerit Pater, et Filius, et Spiritus sanctus.

Quod Pater trahat, testatur Filius, Joan. VI, 44 : Nemo potest venire ad me nisi Pater, qui misit me, traxerit eum. Quod Filius trahat, ipse de se loquitur, Joan. XII, 32 : Ego si exaltatus fuero a terra, omnia traham ad me ipsum. Quod autem trahat Spiritus sanctus, orat prudens anima, Cantic. I, 3 : Trahe me, inquit : pos te curremus in odorem unguentorum tuorum. Spiritus sanctus, ut dicit Eccli. XXXVIII, 7 : Unguentarius est qui faciet pigmenta suavitatis, et un-ctiones confidet sanitatis. Unde et dona sua dicuntur charismata, id est, chara chrismata.

Trahit itaque 1. Pater funiculo potentiae. 2. Filius funiculo sapientiae. 3. Spiritus sanctus funiculo charitatis sive benevolentiae. Pater enim largitur potentiam, Filius sapientiam, Spiritus sanctus charitatem sive benevolentiam. Isti sunt tres funiculi, de quibus dicitur Osee, XI, 4 : In funiculis Adam traham eos, in vinculis charitatis. Contulerat enim Dominus robur potentiam, et lumen sapientiae, et donum charitatis sive benevolentiam, quibus quasi quibusdam funiculis eum sibi adstringeret, et alligaret. Sed miser homo avertit se ab eis ingratus collatori, unde et a summo bono decidit in barathrum multiplicis mali. De tribus praedictis dicit Eccli. XVII, 1 et seq. : Deus creavit de terra hominem...., et secundum se vestivit illum virtute...

Et dedit illi potestatem eorum, quae sunt super 1 terram. Ecce primum, videlicet potentia.

Sequitur: Creavit illis scientiam spiritus, sensu implevit cor illorum. Ecce secundum, scilicet sapientia. Sequitur : Addidit illis disciplinam, et legem vitas haereditavit illos. Ecce tertium, scilicet charitas. Ipsa enim est lex vitae. Et nota, quod paterfamilias servum conducturus, ista principaliter in eo desiderat invenire, videlicet quod possit, quod sciat, et quod velit opus suum operari. Sic et ipsa tria Deo servitus sunt necessaria, videlicet quod possint, et quod sciant, et per charitatem velint operari bonum.

I. Trahit igitur primo Pater largiendo potentiam. Unde dicitur in Psalm. lxvii, 36 : Deus Israel ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi sum, benedictus Deus. Et certe bene indigemus fortitudine et potentia, quia retrahunt nos tria., videlicet caro, mundus, et daemonia.

1. Caro enim multipliciter spiritui reluctatur, eumque ab omni bono proposito retrahit, sicut quasdam gravis massa.

Retrahit enim hominem ne recordetur, et gratias agat domino de singulis beneficiis quae nobis exhibuit in septem horis, videlicet in Matutinis, in Prima, in Tertia, in Sexta, in Nona, in Vesperis, et in Completorio. In Matutinis enim Dominus coram pontificali judicio consputus fuit, et alapatus, et colaphis caesus: tunc etiam Petrus amare flevit, et Dominus ignovit ei reatum suum. Tunc etiam Dominus a sepulcro resurrexit. In Prima hora Dominus judicio saeculari vinctus, traditus fuit, et graviter coram Pilato judice accusatus. Tertia hora Dominus flagellatus fuit, et spinis coronatus, et Barraba latrone dimisso, Dominus ad crucem fuit magnis clamoribus postulatus. Circa Tertiam autem horam transmissus fuit Apostolis Spiritus sanctus. Sexta hora Dominus exutus vestibus suis suspensus fuit in ara crucis. In eadem etiam hora Dominus in die Ascensionis cum Discipulis suis discubuit, et etiam tenebra factae sunt super universam terram in die Dominicas passionis. Nona hora

Dominus aceto et felle potatus fuit .In eadem etiam hora Dominus exspiravit,et latus ejus fuit lancea perforatum. Vespertina hora Dominus de cruce depositus fuit. In eadem etiam hora Dominus in die praecedente coenavit cum Discipulis suis, eisque sui corporis et sanguinis tradidit Sacramentum. In Completorio autem Dominus sepultus fuit. In eadem etiam hora Dominus precedente die pro discipulis orans et factus in agonia sudorem sanguineum emisit ex omnibus membris suis. Retrahit igitur caro hominem, ne etiam septem horis canonicis divinis instet obsequiis. Invitat autem eum ad fornicationem, immunditiam, impudicitiam, luxuriam, ebrietates, comessationes, et his similia, sicut dicit Apostolus ad Galat. v, 19.

2. Mundus etiam retrahit hominem a divino servitio. Unde Bernardus: " Noli, " inquit mundus, praecipitanter agere, diu " considera, diligentius intuere, magnum " est quod proponis, et opus habes deli-" beratione, experire quod possis : ami-" cos consule, ne post factum poenitere " contingat. Haec est maledicta sapientia " mundi, quas multos supplantat. "

3. Daemonia enim versutis et fraudulentis persuasionibus multos a Dei obsequio retraxerunt, sicut nullus sanas mentis ignorat.

II. Trahit nos Filius, largiendo poenitentiam. Unde Jacob. 1, 5 : Si quis vestrum indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter, et non improperat : et dabitur ei. Et certe multum necesse est nobis ut veram sapientiam postulemus : ea namque tripliciter indigemus, videlicet ad praeteriti temporis recuperationem, ad praesentis ordinationem, et futuri praemeditationem.

Et 1. nota, quod praeteritum tempus per veram sapientiam, et per veram contritionem quodammodo recuperatur. Qui enim vere dolet, quod dies praeteritos inutiliter expendit, quodammodo recuperat illos. Licet enim non recuperet eos quantum ad hoc, ut pro singulis diebus, inutiliter transactis proemium sibi detur, recuperat tamen eos quantum ad hoc, quod pro ipsis perpetua supplicia non patietur.

2. Nota etiam, quod per sapientiam praesens tempus utiliter ordinatur. Qui enim vere sapiens est, ad hoc nititur, ut omnia momenta praesentis temporis in Dei servitio expendat. Sicut enim capillus de capite, sic etiam momentum de tempore non peribit. Et vere necessarium est, quod praesens tempus in bonis operibus expendatur.Dicit enim Seneca: " Ne-" mo nostrum idem mane est, quod fuit " pridie ; corpora nostra rapiuntur flumi-" num more : quidquid vides,currit cum " tempore. "

3. Nota praeterea, quod per sapientiam futurum tempus praecogitatur, ut videlicet homo praeparet se ad orationem reddendam de omnibus, qua? in vita sua commisit cogitatione, locutione, et opere. Unde Eccle. XII, 1 : Memento Creatoris tui in diebus juventutis tuae, antequam veniat tempus afflictionis, et appropinquent anni, de quibus dicas : Non mihi placent. Item Seneca : " Ego certe sicut

"ille laturus sententiam de omnibus annis " meis dies venerit, ita me observo et al" loquor. "

III. Trahit non Spiritus sanctus conferendo charitatem sive benevolentiam. Unde ad Roman. VIII, 16, super illum locum : Ipse Spiritus testimonium reddit spiritui nostro quod sumus filii Dei, dicit Glossa : " Charitas unde est, nisi a " Spiritu sancto ? " Igitur Spiritus sanctus est charitas increata, qua se diligunt Pater et Filius : et haec charitas confert nobis charitatem creatam quae monet nos ad tria. Primum est, ut per mutui collationem indigentibus subveniamus. Secundum est, ut res nostras pauperibus tribuamus. Tertium est, ut ex corde omnes injurias remittamus. De primo dicit Dominus, Luc. VI, 35, 37 et 38 : Mutuum date, nihil inde sperantes. De secundo, ibidem : Date, et dabitur vobis. De tertio, ibidem : Dimittite, et dimittemini.

Rogemus igitur, charissimi, sanctam ac individuam Trinitatem, ut ipsius adjutorio trahi mereamur ad perpetuam felicitatem. Amen.