SERMONES DE TEMPORE.

 SERMO I.

 SERMO II.

 SERMO III.

 SERMO IV.

 SERMO V.

 SERMO VI.

 SERMO VII.

 SERMO VIII.

 SERMO IX.

 SERMO X.

 SERMO XI.

 SERMO XII.

 SERMO XIII.

 SERMO XIV.

 SERMO XV.

 SERMO XVI.

 SERMO XVII.

 SERMO XVIII.

 SERMO XIX.

 SERMO XX.

 SERMO XXI.

 SERMO XXII.

 SERMO XXIII.

 SERMO XXIV.

 SERMO VXX. .

 SERMO XXVI.

 SERMO XXVII.

 SERMO XXVIII.

 SERMO XXIX.

 SERMO XXX.

 SERMO XXXI.

 SERMO XXXII.

 SERMO XXXIII.

 SERMO XXXIV.

 SERMO XXXV.

 SERMO XXXVI.

 SERMO XXXVII.

 SERMO XXXVIII.

 SERMO XXXIX.

 SERMO XL.

 SERMO XLI.

 SERMO XLII.

 SERMO XLIII.

 SERMO XLIV.

 SERMO XLV.

 SERMO XLVI.

 SERMO XLVII.

 SERMO XLVIII.

 SERMO XLIX.

 SERMO L.

 SERMO LI.

 SERMO LII.

 SERMO LIII.

 SERMO LIV.

 SERMO LV.

 SERMO LVI.

 SERMO LVII.

 SERMO LVIII.

 SERMO LIX.

 SERMO LX.

 SERMO LXI.

 SERMO LXII.

 SERMO LXIII.

 SERMO LXIV.

 SERMO LXV.

 SERMO LXVI.

 SERMO LXVII.

 SERMO LXVIII.

 SERMO LXIX.

 SERMO LXX.

 SERMO LXXI.

 SERMO LXXII.

 SERMO LXXIII.

 SERMO LXXIV.

 SERMO LXXV.

 SERMO LXXVI.

 SERMO LXXVII.

 SERMO LXXVIII.

SERMO XLIV.

IN LITANIIS.

Qucerite, et invenietis. Matth. vii, 7.

Tria sunt hic notanda, videlicet

I . Quis ?II. Et ubi?

III. Et quando sit quaerendus ? I.

De primo nota, quod ille est quaerendns, sine quo nullus potest esse beatus, et certe hic est Deus noster. Ipse enim salus et thesaurus est beatitudinis omnium electorum.

II.

De secundo nota, quod Dominus est quaercndus in tribus locis. Primo in Bethlehemitano praeepio, secundo in crucis patibulo, tertio in paterno gremio.

I. De primo, videlicet quod quaerendus sit in Bethlehemitano presepio, testatur Angelus, Luc. II, 12, ubi dicitur, quod Angelus Domini apparuit pastoribus vigilantibus et custodientibus vigilias noctis super gregem suum, et annuntiavit eis natum Salvatorem Christum Domi- num, et subjunxit: Et hoc vobis signum : Invenietis infantem pannis involutum, et positum in praesepio. Nota igitur, quod Dominus primo quaerendus est in praesepio, ubi eum et pastores et reges quaesierunt jacens in paupertate, in vilitate, in asperitate ; ut videlicet fallaces divitiae respuantur, ut honores transitorii contemnantur, ut carnis deliciae fugiantur. Redde singula singulis.

II. Secundo quaerendus est in crucis patibulo. Unde dicit Bernardus : " Do-" mine, circuire possum mare et aridam, " nusquam te invenio, nisi in cruce : ibi " cubas, ibi dormis in meridie. " Per meridiem intelligitur fervor passionis, in quo Dominus exspiravit, et sic anima ejus pausavit. Nota igitur, quod Dominus stans in crucis patibulo, docet nos, ut injuriis renuntiemus, ut res nostras pauperibus erogemus, ut de parentibus nostris curemus,ut Deum in nostris necessitatibus invocemus. Docet etiam nos asterius donis sitienter inhiare, omnia opera nostra in bono consummare, animam nostram Deo Patri quotidie recommendare.

1. Primo itaque docet nos injuriis renuntiare. Unde legitur Luc. xxiii, 34, quod cum eum crucifixissent, dicebat: Pater dimitte illis : non enim sciunt quid faciunt. Debemus igitur ad imitationem Domini odiis et rancoribus renuntiare, et pro nostris inimicis Deum fideliter exorare ; unde etiam monet nos Matth. v, 44 et 45 : Orate pro persequentibus, et calumniantibus vos : ut sitis filii Patris vestri, qui in coelis est.

2. Secundo docet nos res nostras pauperibus erogare. Unde scribit Luc. xxiii, 42 et 43, quod cum latro dexter dixisset ad Jesum : Domine, memento mei, cum veneris in regnum tuum. Respondit ei

Jesus : Amen dico tibi : Hodie mecum eris in paradiso. Ibi dicit Glossa : " Do" minus semper plus tribuit quam roge-" tur. " Ille rogavit : Memento mei, etc. Dominus ait: Hodie mecum eris in paradiso. Monet ergo nos Dominus exemplo suo, ut et nos indigentibus bona nostra communicemus : unde etiam Luces, VI, 30 : Omni petenti te, tribue.

3. Tertio docet nos parentum nostrorum curam habere. Unde scribit Joan. XIX, 26 et 27, quod Jesus cum vidisset Matrem,et Discipulum stantem, quem diligebat, dicit Matri suae : Mulier, ecce filius tuus. Deinde dicit Discipulo : Ecce mater tua. Sequitur : Et ex illa hora accepit eam Discipulus in suam ', scilicet matrem. Super locum praedictum dicit Glossa : " Docet, ut a piis filiis impenda-" tur cura parentibus. " Unde Apostolus: Si quis curam suorum non habet, fidem negavit, et est infideli deterior '. Igitur Dominus per hoc, quod matrem Discipulo recommendat, docet nos ut parentes nostros honoremus, eisque fideliter necessaria subministremus. Unde Eccli. III, 8, 9, 18 : Qui timet Dominum, honorat parentes, et quasi dominis serviet his, qui se genuerunt. In opere, et sermone, et in omni patientia honora patrem tuum. Sequitur infra : Quam malas famas est, qui relinquit patrem : et est maledictus a Deo, qui exasperat matrem.

4. Quarto docet nos Deum in omnibus necessitatibus nostris invocare, non sortiarias etpythonissas. Unde scribit Matth. xxvii, 46, quod Jesus stans in cruce clamabat voce magna, dicens : Eli, Eli, lamma sabactani ? hoc est : Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me ? Per hoc, quod dicit bis, Deus meus, -Deus meus, ostendit, quod in omni necessitate corporis et anima auxilium a

Deo debemus implorare. Contra quod faciunt, qui in infirmitatibus suis confidentiam habent in detestabilibus benedictionibus et praestigiis mulierum.

5. Quinto docet nos aetemis bouis sitienter inhiare. Unde scribit Joan. XIX, 28, quod Dominus stans in cruce, dixit : Sitio. Dicit etiam Matth. XXVII, 34, quod dederunt ei vinum bibere cum felle mistum. Et cum gustasset, noluit bibere. Nota igitur quod Dominus, licet in corpore magnam sitim pateretur, multo tamen majorem in anima patiebatur. Ipse enim sitiebat salutem totius generis humani. Bonum igitur est, ut et nos sitiamus ad Dominum Deum nostrum, apud quem semper salvi erimus, et bene. Unde dicitur in Psal. xli, 3 : Sitivit anima mea ad Deum fortem vivum : quando veniam et apparebo ante faciem Dei ?

6. Sexto docet nos omnia opera nostra bono fine consummare. Unde scribit Joan. XIX, 30, quod Jesus, postquam acceperat acetum, dixit: Consummatum est, videlicet, quod ante mortem fieri oportebat. Docet itaque nos in bonis operibus usque ad finem perseverare. Unde etiam dicit Matth. XXIV, 13 : Qui perseveraverit usque ad finem, hic salvus erit.

7. Septimo docet nos animam nostram Deo Patri quotidie recommendare. Unde scribit Luc. xxiii, 46, quod Jesus clamans voce magna, ait : Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. Et haec dicens, exspiravit. Necessarium igitur est nobis, ut animas nostras quotidie scuto divinas protectionis commendemus. Unde dicit Bernardus super illum locum

Psal. xc, 5 : Scuto circumdabit te veritas ejus. " Necessaria plane insuperabilis " protectio veritatis, non modo interim "in carne degenti, sed postmodum " exeunti. Nunc quidem ob periculosos " conflictus ; tunc vero ob mostruosos " occursus spirituum immundorum. " Denique et sanctissimas illi gloriosi Martini animas voluit pars inimica nocere, imo vero ad ipsum etiam Regem glorias accedere impudentissima temeritas illa praesumpsit, sicut ipse testatur : Venit princeps mundi hujus, et in me non habet quidquam .

III. Tertio, videlicet, quomodo quaerendus sit in gremio Patris alia vice, si Dominus dederit, prosequemur.

III.

Modo videndum est, quando Dominus sit quaerendus? Et est sciendum, quod in tempore hujus vitas. Unde dicit Propheta Isa. lv, 6 : Quaerite Dominum, dum inveniri potest : invocate eum, dum prope est. Hinc dicitur Sapient. I, 1 et 2: In simplicitate cordis quaerite Dominum : quoniam invenitur ab his, qui non tentant illam : apparet auium eis, qui fidem habent in illum.

Rogate ergo Dominum, ut sic eum, quamdiu facilis est ad inveniendum, toto corde quaeramus, ut tandem eum in regno suo laeta facie videamus. Quod nobis praestare, etc.