SERMO XVIII.

IN DOMINICA IV

POST EPIPHANIAM.

Domine salva nos: perimus. Matth. viii, 25.

Quatuor sunt hic principaliter notanda :

I. Quis sit ille, a quo salvatio postulatur ?II. Quid per Discipulos, qui se salvari petierunt, intelligatur?

III. In quibus casibus homo indigeat, ut. ei subsidium salvationis afferatur?IV. Quibus aeterna salvatio Scripturae testimonio promittatur?

I.

De primo nota, quod Jesus est ille, quem omnis homo pro salvatione sua sollicite debet invocare. Unde ipse dicit Isa. xliii, 3 : Ego Dominus Deus tuus sanctus Israel Salvator tuus. Dicit etiam (Joan. III, 17) ipse Dei Filius de seipso : Non misit Deus Filium suum in mundum, ut judicet mundum, sed ut salve-tur mundus per ipsum. Hunc Salvatorem petierunt omnes Patriarcha? et Prophetae: propter quod Isaias in persona eorum sic ait, xlv, 8 : Rorate cceli desuper, et nubes pluant justum: aperiatur terra, et germinet Salvatorem. Per calos intelliguntur Pater, et Filius, et Spiritus sanctus. Per nubes autem misericordia, et veritas figurantur. Per terram quoque notatur Beata Virgo Maria. Orant igitur sancti patres, ut coeli rorare dignentur, id est, ut Pater et Spiritus emittant Filium : quia paratus erat ad mittendum. Rogant etiam, ut nubes plu-

ant justum, id est, ut misericordia et veritas e coelo deducant Dei Filium. Misericordia quippe invitavit Filium, ut promitteret se venturum. Veritas vero compulit eum, ut exsolveret promissum. Decet enim ut in Dei Filio veritas inveniatur. Precuntur etiam sancti Patriarchis ac Prophetas, ut Beata Virgo, quae est terra gratia plena, aperiatur per devotionem et per consensum fidei, ad verba Angeli, qui dicturus erat quod conceptura esset Filium Dei, ut sic germinet, id est, pariat Salvatorem totius mundi.

II.

De secundo nota, quod per Discipulos Jesu intelliguntur boni Christiani. Sicut enim boni Discipuli magistrum suum sequuntur, ejusque praeceptis obediunt : ita etiam Christiani debent Jesum sequi, ac mandatis ejus obedire. Sed quorsum debemus sequi Jesum ? Certe in Ecclesiam. Unde dicitur in praesenti Evangelio, quod ''ascendente Jesu in naviculam, secuti sunt eum Discipuli ejus '.''

Per naviculam sancta Ecclesia figuratur. Sicut enim navicula in principio et in fine stricta est et angusta, in medio spatiosa, et magis extenta : ita etiam sancta Ecclesia in principio sui paucos habuit viros fideles ; paucos etiam in fine sui, qui Deum vere colant, habebit. Multorum enim charitas in fine saeculi refrigescet. Verumtamen, sicut prima pars naviculas, et posterior eminentior est quam sit media, ita etiam sancti Apostoli et Martyres, qui Ecclesiam in suo sanguine fundaverunt, per veram charitatem corda sua ad Deum habebant. Habebit etiam Ecclesia in fine sui gloriosos Martyres, qui ferventi charitate cor suum ad Deum erectum habebunt. Igitur Jesus carnem assumens etiam corporaliter ingressus est sanctam Ecclesiam, ut videlicet factis et verbis formam vivendi Ecclesiae suae daret. Coepit enim Jesus facere et docere . Quilibet ergo Christianus debet sequi Jesum gressibus suis bonas vitae .

Et nota, quod multi nomine sunt in Ecclesia, pauci vero in ea sunt merito bonas vitae. Multi enim dicunt Jesu, " Domine Domine: " et tamen non faciunt ea quas dicit Jesus. Quid prodesset liomini, quod tantum ore esset in navi; sed manibus et pedibus, reliquaque parte corporis sui esset extra navim in magna tempestate ? multum de submersione talis hominis esset timendum : sic etiam multi Christiani sunt, qui tantum solo ore sunt in navicula Ecclesia. Christiani quippe vocantur, et se in Deum credere profitentur : pedibus tamen et manibus sunt extra Ecclesiam : non enim vivunt ut Christiani, quia nec circa Deum per veram dilectionem afficiuntur, nec etiam fidem quam ore loquuntur, bonis operibus exsequuntur. .

Tales certissimi debent esse, quod nisi naviculam manibus et pedibus intraverint, id est, nisi bona opera faciant, et Deum ex corde diligant, in abyssum perpetuas damnationis demergentur. Debent etiam Christiani, tamquam boni Discipuli, mandatis Dei obedire, et in ipsis jugiter meditari, unde dicitur in Psal. cxviii, 47 : Meditabar in mandatis tuis, ause dilexi nimis. Dedit autem nobis Dominus duo mandata, qua factis adimplere debemus. De istis mandatis Dei dicitur in Psal. xxxiii, 15 : Diverte a malo et fac bonum.

Nota, quod triplex est malum, a quo est divertendum : et est triplex bonum, quod est faciendum. Divertendum enim est a malo malitiosas avaritias, a malo luloae luxuriam, et a malo ambitiosae superbiam. Divertendum, inquam, est ab hoc triplici malo, ut videlicet per malitiosam avaritiam nec corpori, nec rebus proximi noceamus : ut per lutosam luxuriam animas nostras nec corpora polluamus : et ut per ambitiosam superbiam Deum, qui diligit humiles, non offendamus. Debemus etiam triplex bonum facere : primum bonum est, ut per pias eleemosynas pauperibus assistamus : secundum est, ut per veram poenitentiam animarum nostrarum maculas abluamus: tertium est, ut divino cultui devotis oraionibus insistamus.

III .

De tertio nota, quod sex genera hominum indigent Salvatore. Primi sunt quibus imminet fluctuum saevitia. Secundi sunt, quos premit famis et sitis angustia. Tertii sunt, quos vexat infirmitatum molestia. Quarti sunt, qui multitudinem hostium inciderunt. Quinti sunt, qui periculosa devia errantes intraverunt. Sexti sunt, qui jam per ignis incendium perire coeperunt.

1 . Primi igitur indigent Salvatore, quibus imminent fluctuum aesvitiae. Unde dicitur in praesenti Evangelio, quod cum motus magnus factus esset in mari, ita ut navicula operiretur fluctibus...: accesserunt ad eum Discipuli ejus, et eum suscitaverunt, dicentes : Domine salva nos : ''perimus .

Nola, quod hodie in mari hujus mundi fluctus sunt vitiorum, quibus navim sanctas Ecclesiae diabolus mirabiliter infestat et impugnat. Unde Osee, IV, 1 et 2 : Non est veritas, et non est misericordia, et non scienliaDei in terra. Maledictum,

et mendacium, et homicidium, et furium, et adulterium inundaverunt, et sanguis sanguinem lestigit.Non est veritas in terra : quia pauci sunt, qui veritatem verbis et factis exsequuntur. Et non est misericordia in terra:quia pauci sunt, qui sicut tenerentur, pauperum misereantur. !i!Et non est sciens tia Dei in terra : quia pauci sunt, qui passionem Jesu compassionis oculis intueantur. Unde dicitur in Psal. liii, 5 : Non proposuerunt Deum ante conspe ctum suum. Quod autem vera scientia sit cum devotione reminisci passionis Jesu, testatur Apostolus ita scribens I ad Cor. ii, 2 : Non judicavi me scire aliquid inter vos, nisi Jesum Christum, et hunc cruci fixum.

Cum igitur veritas, et misericordia, et scientia Domini non sint in terra, quid est in terra maledictum? Maledictum enim in tantum invaluit in mundo, ut homines jumentis suis, et ancillis, et etiam pueris suis in die multoties maledicant. Et quid de pueris dicam? etiam ipsi Creatori suo quampluries maledicunt. Unde ipse dicit per Jerem. XV, 10 : Omnes maledicunt mihi.Mendacium. Veritate quippe derelicta, mendacium pene omnes hodie complectuntur. Unde dicit Jerem.IX, 5 : Docuerunt linguam suam loqui mendacium. Ibi dicit Glossa, " Usus reddit magistrum, consuetudo altera natura est. "

Homicidium etiam abundat in terra, et licet homicidium non fiat ab omnibus manu, fit tamen ab infinitis ore et corde. Ille manu committit homicidium, qui corporaliter hominem interimit et occidit. Ille lingua perpetrat homicidium, qui proximo suo detrahit, et bona opera ejus invertit. Ille corde homicida existit, qui fratrem suum odit. Unde dicitur (I Joan. III. 15): Omnis qui odit fratrem suum, homicida est.Furtum etiam inundat in terra. Per furtum intelligitur omnis contrectatio rei aelien invito Domino rei. Istud furtum prohibuit Dominus, Exo. xx, 15, ubi dicit : Non furtum facies. Ibi dicit Glossa ex Augustino: " Furti nomine intelligitur " omnis contrectatio rei aliena?. " Furtum igitur inundat, quia simoniae, rapina?, usurae, et multiplices doli sive fallacia? nimis excreverunt in terra.

Adulterium etiam inundat in terra. Per adulterium vero notatur luxuria quibuscumque modis expleatur, sive eum soluta, sive cum conjugata, sive consanguinea, vel foemina Deo dicata, sive naturaliter peccetur, sive etiam peccatum innaturaliter attentetur. De tam multiplici adulterio dicitur Jerem. xxiii, 10 : Adulteris repleta est terra.

Sanguis sanguinem tetigit. Sanguis etiam hodie sanguinem tangit in terra : quia peccatores super unam iniquitatem aliam apponunt iniquitatem, et ita exaggeraverunt iniquitates suas : qua? sicut onus grave gravatae sunt super ipso . Convenienter autem per sanguinem intelligitur iniquitas, quia sicut per sanguinem vestis inquinatur, ita etiam per ini- quitates anima maculatur. Cum igitur fluctus iniquitatis inundet in terra, et graviter naviculam Ecclesia? concutiat : necesse habemus, ne ab his fluctibus in profundum inferni detrahamur, ut Dominum devotis precibus et assiduis excitemus, ut videlicet ipse in adjutorium nostrum exsurgens imperet ventis et mari, et sic fiat tranquillitas magna.

Per ventos, da?mones intelliguntur, et per mare tentationum adversitas figuratur. Sicut enim per ventos mare inquietatur, et per da?mones tentationes contra animam sive Ecclesiam agitantur. Si igitur Dominus lacrymosis precibus nostris excitatus demonibus imperaverit, et tentationes sedaverit, fiet intus in anima nostra tranquillitas magna. Ut autem Dominus Ecclesia? naviculam a daemonibus et tentationibus absolvat et defendat, propterea in cujuslibet hora? canonica? inceptione, hocque septies in die dicimus : ''Deus in adjutorium meum intende .

Rogate ergo Dominum, ut sic nos a daemonibus et a peccatis tueatur, ut quilibet nostrum eum in gloria sua la?tanter intueri mereamur. Amen .''