SERMO XLIX.

IN DOMINICA

POST ASCENSIONEM.

Cum venerit Paraclitus, quem ego mittam vobis a Patre, Spiritum veritatis qui a Patre procedit, ille testimonium perhibebit de me. Joan. xv, 26.

Nota quod Dominus praedicens fidelibus suis, quod propter ipsum essent ex synagogis, id est, ex hominum collectionibus ejiciendi, et quod etiam forent variis cruciatibus interficiendi; promittit se eis transmissurum Spiritum veritatis, qui eos, utpote Paraclitus in diversis tribulationibus consoletur, et qui testimonium perhibeat Filio Dei, quod militibus suis, qui bene certaverint, praemium gloriosum sit daturus. Perhibet igitur Spiritus sanctus testimonium Filio Dei, quod fidelibus suis septemplicem hostem vincentibus septiforme praemium largietur. Unde in Apoc. 1, 7, 11, 17, 29 et III, 6, 13, 22, ubi Dominus ponit praemia, quae dabit victoribus suis, praemittitur semperpraemio,vel subjungitur : Qui habet aurem, audiat quid Spiritus dicat Ecclesiis.

I. Igitur de proemio illius qui vicerit gulam dicit Filius Dei, Apocal. II, 7 : Vincenti dabe edere de ligno vitae, quod est in Paradiso Dei mei. Quid autem sit gula, dicit diffinitio : " Gula est illecebrosus et avidus, causa solius corporis, ciborum appetitus. " Qui igitur vicerit gulam testimonio sancti Spiritus, comedet de ligno vitas, hoc est, satiabitur divina dulcedine, qua est in paradiso Dei Patris.

II. Sequitur praemium illius qui vicerit invidiam. Apocal. II, 11 : Qui vicerit, non Iaedetur a morte secunda. Nota, quod invidia est dolor ex aliena felicitate nascens, animam torquens. Invidia igitur est quasi prima mors animae propriae : qui hanc vicerit, non laedetur a morte secunda, id est, evadet mortem sternam, et vitam inveniet sempiternam.

III. De praemio quod dabitur illi qui vicerit iram, dicitur Apoc. II, 17 : Vincenti dabo manna absconditum, et dabo illi calculum candidum: et in calculo nomen novum scriptum, quod nemo scit, nisi qui accipit. Nota, quod ira est strictus fervor animi concitati ulciscendi libidine fervens. Nota etiam, quod aufert homini dulcedinem mentis, et obscurat rationem ejus, et adscribit eum perpetuae damnationi. Qui igitur vicerit iram, dabitur ei in regno Dei delicata, et mortalibus inexperta dulcedo mentis, quae per manna absconditum figuratur. Dabitur etiam ei claritas divinas cognitionis, et vocabitur haeres Dei : quae duo per calculum candidum, et nomen novum exprimuntur.

IV. De praemio quod ille accipiet qui vicerit acediam, dicitur Apoc. II, 26 et seq. : Qui vicerit, et custodierit usque in finem opera mea ; dabo illi potestatem super Gentes, et reget eas in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringentur, sicut et ego accepi a Patre meo : et dabo illi stellam matutinam. Nota, quod acedia est torpor animi, quo quis aut negligit bona inchoare, aut inchoata fastidit perficere. Qui igitur vicerit acediam, et usque ad finem custodierit opera Dei, dabitur ei magna potestas super gentes, id est, super daemones et malos homines, qui eum olim in Dei servitio, et in bonis operibus impediverunt; et virgis ferreis percutiet eos, et percussi, tamquam vas figuli conterentur. Dabit etiam eis Dominus stellam matutinam, hoc est, corporis et animas dotes. Qui libenter ad matutinas surrexit, et ad alias horas audiendas canonicas advenit, tamquam stella matutina lucebit in regno Dei.

V. De praemio quod ille accipiet qui vicerit luxuriam, dicitur Apoc. iii, 5 : Qui vicerit, sic vestietur vestimentis albis, et non delebo nomen ejus de Libro vitae, et confitebor nomen ejus coram Pa-

tre meo, et coram Angelis ejus. Nota, quod luxuria est ex immundis descendens desideriis, lubrica et effraenata mentis prostitutio. Qui igitur vicerit luxuriam, vestietur a Filio Virginis candidis indumentis, et laudabit eum Filius Dei coram Patre suo, et coram Angelis suis omnibus.

VI. De praemio quod dabitur ei qui vicerit avaritiam, dicitur Apocal. III, 12: Qui vicerit, faciam illum columnam in templo Dei mei, et foras non egredietur amplius : et scribam super eum nomen Dei mei, et nomen civitatis Dei mei novas Jerusalem, quas descendit de catio a Deo meo, et nomen meum novum. Nota, quod avaritia est gloriae, sive quarumlibet rerum insatiabilis et inhonesta cupido. Qui igitur vicerit avaritiam, quae hominem vagum facit mente, et corpore instabilem, quasi columna per pulchra statuetur in templo Dei mei, et foras amplius non egredietur, id est, extra regnum Dei nihil invenietur quod concupiscat, sed semper delectabit eum manere in praesentia summi boni, et nomen Dei Patris, et nomen novum Jerusalem, et nomen Filii scribetur super eum, id est, appellabitur, et erit filius Dei, et concivis Sanctorum, et frater Jesu Christi.

VII. De praemio quod ille assequetur qui vicerit superbiam, dicitur Apocal. III, 21 : Qui vicerit, dabo ei sedere mecum in throno meo : sicut et ego vici, et sedi cum Patre meo in throno ejus. Nota, quod superbia est vitiosa mentis elatio, quae superiorem despiciens, inferioribus et paribus satagit dominari. Qui igitur vicerit superbiam, exaltabitur super thronum Filii Dei, et superbis detrusis ad inferos, ipse sedebit in gloria, in latere Jesu Christi.

Omnis ergo, qui vicerit gulam, iram, invidiam, acediam, luxuriam, avaritiam, et superbiam, suprascripta praemia consequetur ; et de hoc testimonium perhibet Spiritus sanctus Filio Dei, quod ipse praedicta praemia suis victoribus largietur. Unde septies ponitur in Apocal. II, i, 11, 17, 29 et III, 6, 13, 22 : Qui habet aurem, audiat quid Spiritus dicat Ecclesiis. Vincenti dabo, etc.

Rogemus igitur Dominum, ut sic inimicos exsilii vincamus, ut praemia supernas patriae consequamur. Quod nobis praestare dignetur, etc.