First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
ZEJ _hLÌ 4 JL k idJ ZB _ b ò - A .
182 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
<5RD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC. 3Ì8
184 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
condannato dalla Chiesa come opposto alla divina rivelazione.
L I T I ÂE 213 Ecclesiae calamitatibus eadem po-
EX S. G I N D U L G E N T I A R U M 255
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 273
274 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 275
276 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 277
278 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
•ç06 E X S . C . INQUISITIONIS
mentum erat notorie publicum, et necessario nova celebra- tio coram parocho requirebatur.
E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M 47&
4 2 S P O L E T A N A SEU R E A T I N A
f>i8 BK ACTIS CONSISTORIALIBUS
6 1 8 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
622 EX. ACTIS CONSISTORIALIBUS
626 EX A C T I S COiNSISTORÏALIBUS
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 629/
MONTISALTI 325
» signare, vel aliter providere possint, quacumque appella- » tione remota. » Quod autem de illiteratis et imperitis di- citur, extendi et intelligi quoque debere de parochis mente aut corpore infirmis, ipsa analogiae ratio insinuât, et una voce omnes DD. tradunt, inter quos Barbosam De off. et pot. par. p. 2 cap. 23, citare satis est. Et cohaerenter ad haec S. C. C. in Vicen. Parochi de Lussuano 30 Augusti 1766" § 9 " apud Zamboni v. Parochus § 4 haec docuit : « Onus prae- » standi salarium coadiutoribus in ipsum parochum refun- » ditur, ob curam habitualem ei competentem; imo parochus, » speciali contractu, obligatur coadiutores suis expensis con- » ducere, et quatenus parochi congrua non sufficiat supplen- » dum est ab ipso populo. »
PENSIO NON VIDETUR SOLVENDA. At vicissim considerari oportet defunctum archipresbyterum Massimauri tam ob in- firmitatem , quam ob nobilem familiae suae conditionem, plura indiguisse, pluraque expendere debuisse, adeo ut prae- bendales reditus sibi ad vitae necessitates haud suffecerunt, dum, prout Episcopus meminit, aere alieno gravatus decessit.
Quapropter, ne haeredes eius ad aliquid restituendum da- mnentur, obstase primum videtur theoria de fructibus con- sumptis ex L. Certum est C. De rei vindic. ubi dicitur quod bonae fidei possessor fructus ante litis contestationem perceptos soleat cum ipsa re praestare « extantes »; unde de consumptis non tenetur rationem reddere, dummodo tamen ex iis factus non sit locupletior, ceu apud ReifFenstuel ad tit. De rest. spoliat. § 7 omnes DD. tradunt. Iamvero in themate archipresbyter Massimauri fructus praebendales non modo consumpsit, non modo ex iis ditior non evasit, sed imo ii sufficientes sibi non fuerunt, dum iis non obstantibus aere alieno se gravavit.
Nec in ancipiti ponenda videtur bona archipresbyteri fides relate ad consumptionem fructuum; dum potius dubitari non inconcinne potest, num Episcopus, stante hac insufficientia paroecialium redituum, partem ipsorum coadiutori in subsi- dium assignare valeret.