First reprinting, 1968, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
ZEJ _hLÌ 4 JL k idJ ZB _ b ò - A .
182 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
<5RD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC. 3Ì8
184 ORD. EXCALCEATORUM S. AUGUSTINI ETC.
condannato dalla Chiesa come opposto alla divina rivelazione.
L I T I ÂE 213 Ecclesiae calamitatibus eadem po-
EX S. G I N D U L G E N T I A R U M 255
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 273
274 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 275
276 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI 277
278 IANUEN. SEU ORDINIS S. BENEDICTI
•ç06 E X S . C . INQUISITIONIS
mentum erat notorie publicum, et necessario nova celebra- tio coram parocho requirebatur.
E X S . C . I N D U L G E N T I A R U M 47&
4 2 S P O L E T A N A SEU R E A T I N A
f>i8 BK ACTIS CONSISTORIALIBUS
6 1 8 EX ACTIS CONSISTORIALIBUS
622 EX. ACTIS CONSISTORIALIBUS
626 EX A C T I S COiNSISTORÏALIBUS
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 629/
ALEXANDRINA. 169
tentiae»; cui respondit: « Procul dubio lapsus fatalium adeo no- cet parti gravatae a iudicis sententia, ut eidem parti non am- plius praesto sit remedium ordinarium iuridicum. Nam senten- tia iudicis post terminos fatales, evadit res iudicata quae pro veritate habetur.... Verum aliter dicendum in casu grava- minis extraiudicialis ; in ista enim hypothesi post lapsum fatalium, licet non competat amplius remedium appellationis, et licet actus, contra quem appellatio non est proposita , perseveret in sua possessione et in praesumpto valore iuri- dico, tamen parti gravatae competit remedium iuris com- munis. Hoc autem remedium in eo consistit, ut gravatus possit iudicium instituere contra actum ipsum, ut a iudice declaretur nullius valoris.... Theoria haec fulcitur disposit. cap. 5 h. t. % Infra quod et c. 8 h. t. in 6, in quo expresse traditur ei, qui appellationem extraiudicialem deseruit, prae- sto esse remedium iuris communis. »
Iamvero si mutuas in casu excipias parochorum querelas, quas Episcopus hinc inde ablegavit, ceu in specie notatum est, omnia plane exulant, quae vel ipsa iudicii extrema con- stituunt. Parumper enim praetermisso, quod nulla partium citatio ad comparendum in iudicio nullaque iudiciaria sessio pro quaestionum disceptatione aliisque de iure agendis, in- veniri datur, vel ipsa partium conclusio in causa, imo et ipsa litis contestatio in themate desideratur, ceu colligitur ab eodem sententiae exordio. Haud immerito eapropter con- queri videtur s. Michaelis parochus, ex eo quod nonnullas in sententia quaestiones iudex sibi resolvendas proposuerit, quae suae'intentioni non respondent, quaeque vel ab eo ultro admittuntur, vel incidentaliter tantummodo sunt dicta.
Quibus omnibus addendus est defectus solemnitatum, quae in sententiae prolatione servari omnino debuissent, si de iudiciali sententia proferenda reipsa actum esset, quaeque ita referuntur a Reiffenstuel lib. 2 decret, tit. 27, num. 58 et seqq.: « Facta a partibus conclusione in causa.... requi- ritur imprimis, ut Iudex sententiam laturus, citari faciat pro certa die utramque partem litigantium ad audiendam